۵ سال قبل در وین، پایتخت اطریش کنفرانس ” کمپین بین المللی برای حذف سلاح های اتمی” با هدف تاثیرگذاری در کار تدارک کنفرانس دوره ای ” پیمان عدم کسترش سلاح اتمی” ان. پی. تی. با شرکت سازمانهای غیردولتی مخالف جنگ وطرفدارمحوسلاح های هستەای شکل گرفت. ازآن تاریخ بە بعد، هرساله این کمپین بین المللی مورد استقبال بیشترسازمانهای غیردولتی فعال در امرخلع سلاح، توسعه وحقوق بشر قرار گرفتە. دستورکاری وهدف نهائی کمپین شکل دادن یک جنبش وسیع بین المللی حول تصمیمات کمپین ۲ژوئن بە منظور تسریع روند خلع سلاح اتمی ومبارزە علیە خطرات دیگری است کە صلح جهانی را تهدید می نماید. بە لحاظ اینکە، منطقعە خاورمیانە از مدتها پیش بە یکی از کانون های بحران و تنش در جهان مبدل گردیدە، بیم استفادە ازسلاح های غیر متعارف وهستەای درمناقشات این منطقعە سازمانهای صلح دوست را در ارتباط با مناقشات خاورمیانە بیش از پیش فعال کردە است. در نتیجە مبارزە برای خاورمیانە عاری از سلاح های هستەای بە یکی از عرصە های مهم فعالیت کمپین سازمانهای مخالف جنگ تبدیل گردیدە است. ازخصوصیات بارز کمپین۲ژوئن کە بە آن اعتبار می بخشد، استقلال و عدم وابستگی آن بە دولتها و پایبندی بە عدالت و انصاف در منا قشات بین المللی است. باین حال نباید ازنظر دور داشت کە منشا اصلی شکل گیری جنبشهای مخالف تولید، ذخیرە سازی و کاربرد سلاح های کشتار جمعی و اتمی، تجربە دردناک بشراز نتایج مرگبار و ویرانگر و فاجعە آمیز استفادە از این سلاح مرگبار در شهرهای ژاپنی هیروشیما و ناکازاکی در اوت ١٩۴۵ توسط آمریکا است، کە سبب مرگ وحشتناک و مجروحیت صدها هزار نفرانسان وجاندار، ویرانی کامل دو شهر بزرگ و چنان فاجعە زیست محێطی گردید کە آثار آنها، هنوز با گذشت نزدیک بە ۶٧ سال از آن از طبیعت و خاطر بشرزدودە نشدە است. با این حال در طی این مدت بە رغم آشنایی تجربی بشر با نتایج فاجعە باراستفادە ازسلاح اتمی، تعداد کشورهایی کە خود را بە سلاح های اتمی مجهز کردەاند بە ١٠ کشور افزایش یافتە و بنا بر آمارهای منتشر شدە توسط سازمانهای صلح، تعداد موشکها ی مجهز بە کلاهک های هستەای ودیگر ابزار آلات اتمی جنگی بالغ بر ٣٠ هزار گردیدە ومقدار بودجە تولید وتوسعە و نگاە داری این نوع از سلاح ها آنچنان سرسام آور است کە با آن می توان بسیاری از کمبودهای، خوراکی، آموزشی، بهداشتی و دیگر نیازها و کمبودهای جهان را رفع نمود. با وجود تلاشهای کشورها و گروە های مخالف سلاح های اتمی، از زمان بمباران اتمی شهرهای ژاپن تا کنون، برای محو سلاح های اتمی، جهان همچنان شاهد توسعە فزایندە وافزایش تجهیزتکنیکی آنها درتعداد معینی از کشورها ی جهان و تبدیل آنها بوسیلەای جهت تهدید دیگران وصلح جهانی بودەایم. با این حال میتوان ادعا نمود کە، گرچە ژاپن در اثر استفادە از بمب اتمی و ویرانی وکشتارمردم دوشهر آن، درمقابل قدرت بمب اتم بە زانو در آمد و تسلیم شد ولی مردم جهان هنوز مرعوب آن نشدە و همچنان برای محو سلاح های اتمی از جهان تلاش می کنند. اگر مخالفت با سلاح های اتمی در میان مردم جهان و مبارزات سازمانهای ضد جنگ و صلح خواە نمی بود، تجربە هیروشیما و ناکازاکی دوبارە در جایی دیگری می توانست تکرارگردد. بی تردید یکی از دلایل عمدە انجام مذاکرات وانعقاد قراداد، محدود کردن تولید ومحوبخشی از سلاح های اتمی موجود در زرادخانە ها ی، ابر قدرتها ی اتمی واقداماتی کە در این راستا توسط سازمان ملل درطول چند دهە گذشتە، بعمل آمدە، متاثر از فعالیت های سازمانهای غیردولتی وکمپین های مختلفی است کە توسط آنها شکل دادە شدەاند. تا آنجایی کە بە فعالیت این گروەها درخاورمیانە مربوط می شود، تلاشها وفعالیتهای آنان، درعرصە صلح ومخالفت با جنگ، درعراق، افقانستان ودررابطە با فشار وسرکوب فلسطینی های توسط دولت اسراییل، چشمگیرو موثر بودە است. دفاع آنها از محو سلاح های کشتار جمعی، مخالفت با جنگ وعاری شدن خاورمیانە ازوجود سلاح های هستەای، خواست وبخشی ازمطالبات، اپوزیسیون ترقی وعدالت خواە ایران و اسراییل، و سایر کشورهای منطقعە نیزهست. بهمین جهت و با اطمینان می توان گفت، کە همە نیروهای دمکراتیک وعدالت خواە کشورهای منطقعە خاورمیانە با این کمپین متحد وهم زبان هستند. حکومت ایران نیز ادعا می کند کە طرفدارعاری شدن منطقعە خاورمیانە از سلاح های اتمی است. پرسیدنی است کە اگر سران حکومت، براستی خواهان چنین چیزی هستند، پس دیگر چە لزومی دارد، کە با پردە افکنی برفعالیتهای هستەای کشور وعدم امضا قراداد، ان پی تی، کە مدعی هستند، غیر نظامی و صلح آمیز است، وعدم رفع شبهات مربوطە، در این زمینە بر سر راە نیروهایی کە در این راە تلاش می کنند، مانع ایجاد می کنند و برای تحریم ها وتهدیدها ی بین المللی علیە ایرن وسیلە فراهم می کنند ؟ در روزدوشنبە قرار است کە آژانس انرژی اتمی دوبارە تشکیل جلسە بدهد و درمورد ماهیت فعالیتهای هستەای ایران بە بحث بنشیند. اجلاس کشورهای عضو ۵+۱نیز قرار است تا چند هفتە دیگر درمسکو با نمایندگان حکومت ملاقات و مذاکرە کنند. درایران چشم مردم بە این مذاکرات دوختە شدە و افکار عمومی، اینک طالب، مذاکرە با هدف رسیدن بە توافق و عادی سازی مناسبات با جهان و بویژە با غرب است. کاهش یکبارە نرخ ارزهای خارجی در برابر ریال وارزش دلارپس از پایان مذاکرات استانبول، افزایش مجدد آنها در پی نتایج غیرملموس نتایج مذاکرات بغداد، خود بارزترین نشانەهای تمایل مردم بە رسیدن بە توافق است. اینبار برای هییت نمایندگی حکومت باز گشت بدون نتیجە از این دو اجلاس، درداخل نیز همراە با هزینە خواهد بود، زیرا مشکلات اقتصادی بەچنان حدی رسیدە است کە دیگربرای مردم قابل تحمل نیست واحتمال واکنش جمعی آنها در صورت شکست مذاکرات، دورازانتظار نیست. امید مردم این است کە این وضعیت دراثرتوافق طرفین تغیریابد تا بلکە از این رهگذر گشا یشی دروضعیت اقتصادی بوجود آید. ولی پرسش این است، کە آیا محافظە کاران حاکم بر کشور مایلند، کە حساسیت لحظە وخطراتی کە از زاویە برنامە هستەای متوجە جامعە است را جدی بگیرند وبرای موفقیعت مذاکرات آمادگی جدی نشان دهند؟ یا اینکە می خواهند،همچنان منافع ملی کشوررا فدای منافع گروهی وجنگ قدرت نماید وبر صدها ملیارد خساراتی کە تا کنون بواسطە سیاست هستەای خویش بر کشور وارد کردەاند بیفزایند وبجای همراهی با سازمانهای صلح طلب، همچنان دوش بە دوش دولت یاتان یاهو، تنش موجود در منطقعە را دامن بزند و میدان را برای حضور و دخالت فزایندە قدرت های فرا منطقە ای و سرازیر شدن فزایندە سیل اسلحە بە منطقە فراهم نمایند؟
