احمدی نژاد سرانجام با اعلام لیست وزرای پیشنهادی خود به مجلس برای گرفتن رای اعتماد، در آستانه مرحله مهمی از دوران زمامداری خود بعد از شبه کودتای بیست و دو خرداد قرار گرفته است. آنچه که شاخص لیست پیشنهادی وی در این دوره می باشد این است که این لیست ویژگیهائی نسبت به دولتهای قبلی دارد که در تاریخ جمهوری اسلامی بی سابقه است. احمدی نژاد در کابینه پیشنهادی خود دست به تغییرات کلی زده است، عدم آشنائی کافی نمایندگان مجلس با بیشتر وزرای پیشنهادی، ابقای فقط پنج نفر از وزیران دولت نهم، حضور سه زن و همچنین معرفی یک نظامی به عنوان وزیر کشور، از شاخصهای تغییر در لیست پیشنهادی وی نسبت به دورههای قبلی می باشد.
با توجه به لیست پیشنهادی، می توان به نوعی هم روند موجود را تا حدی تحلیل نمود، و هم به نوعی انگیزههای وی را برای آن تبیین کرد. جمهوری اسلامی رژیم وقایع غیر منتظره هم به معنای منفی آن و هم به معنای مثبت آن بوده است. البته این وقایع غیر منتظره نه به آن عنوان که همه چیز از بالا و از قبل سازماندهی شده است، بلکه بیشتر بدان معنا که به علت هویت متناقض رژیم که خود را در نوع نیروهای شرکت کننده در آن و قانون اساسی نشان می دهد، همیشه این فرصت را فراهم آورده است که ما در تاریخ عمر آن با رویدادهای سیاسی ای روبرو شویم که به نوعی موجبات بهت همگانی را فراهم آورده است. نمونهها از این دست فراوانند. از جمله پذیرش قطعنامه ۵۹۸ در جنگ ایران و عراق، ظهور اصلاح طلبان در دهه هفتاد، قتل عام زندانیان سیاسی در سال شصت و هفت (فاجعه ملی)، صعود احمدی نژاد به عنوان فردی ناشناخته به هرم قدرت بعد از حمله آمریکا به عراق، تغییر رادیکال در سیاست پیشبرد برنامههای اتمی، و سرانجام شبه کودتای بیست و دوم خرداد که در آن بیت رهبری، راست افراطی و نیروهای سپاهی و امنیتی با هم در انظار جهانیان و مردم ایران دست به یغمای رای مردم زدند.
چنین به نظر می رسد که لیست پیشنهادی احمدی نژاد نیز از جمله همین نوع رویدادها باشد. ایجاد کابینهای که در آن بیشتر افراد ناشناخته باشند، بی گمان از لحاظ شناخت شناسی موجب آن خواهد شد که رقیبان چه در حوزه داخلی و چه در حوزه خارجی از لحاظ سیاست گذاری با مشکل مواجهه شوند، و از تبیین بیشتر پدیده، لااقل در مرحله ای بازمانند و این چنین فرصت بیشتری به خود واگذار شود.
هم چنین این افراد بر طبق سخنان کارشناسان، نیروهای متخصص نیستند، و این بدان معنا است که کابینه عمدتا از افراد شنوا و گوش به فرمانی تشکیل خواهند شد که از شرایط لازم برای امربری برخوردار خواهند بود. و این همانا عبارت خواهد بود از کابینهای که بتواند مطیع باشد، و آنچه را که از بالا تجویز می شود به خوبی پیش ببرد.
پیشنهاد یک سپاهی به پست مهم وزارت کشور هم به معنای واگذاری بیشتر قدرت به سپاه خواهد بود، امری که با روی کار آمدن احمدی نژاد روند شتاب آلودی به خود گرفته است، و هم به معنای امنیتی شدن بیشتر فضای کشور. فضای امنیتی ای که در آن علاوه بر سرکوب بیشتر نیروهای اپوزیسیون، به معنای تکمیل روند به کنار نهادن و سرکوب بیستر اصلاح طلبان نیز خواهد بود.
و در پایان اینکه پیشنهاد سه وزیر زن به کابینه، تغییر در فرم به نفع زنانی خواهد بود که در طول عمر رژیم همواره به عنوان موجود درجه دوم شناخته شدهاند. هرچند حضور این زنان تغییری فیزیکی در کلیت بدنه دولت خواهد بود، اما به معنای تغییر هویتی و ساختاری نخواهد بود، زیرا که همچنانکه قدرت گیری زنان در نهادهای امنیتی و تربیتی زیر عنوان خواهران زینب در گذشته به منزله فیمینزمه کردن هویت سیاسی قدرت در کشور نبود، حضور اینان نیز به علت برخورداری از همان سیستم فکری و ایدهئولوژیکی به منزله ادامه و بازتولید سیستم مردسالاری و تئوکراتیک حاکم خواهد بود.
نهایتا می توان گفت که کابینه جدید اگر از تائید مجلس با ترکیب کنونی بگذرد، همانا عبارت خواهد بود از کابینهای با خصوصیات بیشتر امنیتی، ایدئولوژیکی، نظامی و مطیع که باید علاوه بر پیشبرد برنامههای راست افراطی در زمینه سیاسی، اقتصادی و سیاست خارجی، پروژه سرکوب جریانات اصلاح طلب را نیز کامل کند.
