توماس مور، نویسنده، فیلسوف، هومانیست و سیاستمدار انگلیس در پنج قرن پیش، یکی از آغازگران هومانیسم اولیه سرمایه داری است. شاهکار او در فلسفه سیاسی و ادبیات اتوپیستی (ناکجا آبادی، بهشت زمینی) رمان “اتوپیا” است. او این کتاب را در سن ۳۸ سالگی نوشت. وی مهمترین نماینده سوسیالیسم اتوپیستی و هومانیسم است. این رمان او سنتی برای ادبیات اتوپیستی اروپا گردید. او را بر اساس این کتاب خالق رمان سیاسی و ادبیات ضددولتی بشمار می آورند. وی در بخش نخست این رمان به انتقاد شدید از اوضاع اجتماعی و سیاسی آن زمان انگلیس و در بخش دوم آن به طرح یک دولت ایده آل بر اساس اصول کمونیسم آغازین می پردازد. این رمان دیالوگی او در دو بخش نوشته شده است. توصیف شرایط اقتصادی، اجتماعی و نظم دولتی جزیره خیالی اتوپیا بعدها مدلی برای ژانر رمان اتوپیستی درغرب شد. توماس مور در سال ۱۵۳۵ از طریق هاینریش سوم اعدام شد، چون حاضرنشد اتوریته شاه و سلطنت بر کلیسا و دین در انگلیس را تایید کند.
توماس مور دولت پادشاهی انگلیس را متهم نمود که از توطئه های پولداران علیه زحمتکشان حمایت می نماید. او بعدها آموزگار اتوپیستهای آینده گردید. اتوپیستها مبارزان اجتماعی بودند که در فلسفه سیاسی به طرح یک بهشت این جهانی یا ناکجاآبادی پرداختند. در سوسیالیسم تخیلی توماس مور، مالکیت شخصی وجود ندارد چون او آن را عامل بیعدالتی، لستثمار و نابرابری اجتماعی می دانست. او مالکیت جمعی را در جامعه تبلیغ می نمود. وی می گفت: “بهترین تقوا، نیکوکاری است؛ چون رنج مردم را کاهش می دهد.”
توماس مور با آثارش پایه گذار یک سنت تفکر سیاسی گردید. با دید امروزی رمان اتوپیستی او از خیلی نظرها کتابی است لیبرال، گرچه او آته ایست ها را آن زمان فقط قابل مدارا می دانست. نظام اتوپیستی او قادر است بدون درسهای اخلاقی دین مسیح روی پای خود دوام بیاورد؛ اگر انسانها این چنین فردگرا نبودند. تئوری سیاسی توماس مور متکی به نظرات افلاتون و پیکو میراندولا بود. وی در آن زمان ۶ ساعت کار جسمی در روز را کافی می دانست، تا مردم بتوانند به مشغله های فکری و عملی دیگر مانند هنر، ادبیات، فلسفه، تفریح و تحقیق درعلوم تجربی بپردازند. منقدین او امروزه مدعی هستند که تنوع در امور زندگی بخشی از احساس رضایت و سعادت انسان است ولی در نظامهای سوسیالیستی و اتوپیستی این چنین خواسته ها انکار می شوند. از جمله نویسندگانی که در ادبیات غرب رمان اتوپیستی را ادامه دادند می توان از جرج آرول، آلدوس هوکسلی، یونی سامیاتین، ویلیام مورس، فرانس باکون، توماس کامپلا و لویز مرسیر نام برد.
توماس مور از نظر فلسفی تحت تاثیر اپیکور و اراسموس بود. او از طریق دوستی نزدیک با اراسموس، با اندیشه های هومانیستی او آشنا گردید. وی از نظر سیاسی متکی به نظرات افلاتون و آوگوستین است. راسل می نویسد که او از نظر انساندوستی جالبتر از اراسموس بود. کتاب خیالپردازی سیاسی او یعنی رمان “اتوپیا” تحت تاثیر کتاب “دولت” افلاتون است. توماس مور با انتقاد از رنسانس متکی به افلاتون طرح یک دولت ایده آل بدون مالکیت خصوصی را ریخت. طرحهای اجتماعی کامپلا، باکون، فوریه، سنت سیمون، آون و پرودن ادامه نظرات سوسیالیستی او بودند. از جمله نویسندگان ادبیات لاتین مورد علاقه او ورژیل و سیسرو هستند. نظرات توماس مور نزد مارکس و انگلس نیز مشاهده می شوند. هر دو مدعی بودند که طرح کمونیسم اتوپیستی را به کمونیسم علمی هدایت کردند.
توماس مور در سال ۱۴۷۸ در انگلیس بدنیا آمد و در سال ۱۵۳۷ اعدام شد. ۴۰۰ سال بعد پاپ از او در سال ۱۹۳۵ اعاده حیثیت نمود و او را مقدس دانست. توماس مور در خانواده ای مرفه بدنیا آمد، پدرش یک قاضی معروف دولتی بود. او در دانشگاه به تحصیل فلسفه، حقوق، زبانهای کلاسیک و الهیات پرداخته بود. از جمله آثار او رمان اتوپیا، تاریخ ریچارد سوم، بیوگرافی پیکو میراندولا، مقالاتی علیه اصلاحات دینی، بهترین قانون دولتی و جزیره اتوپی، و چند اثر تاریخی دیگرهستند. مجموعه آثار او درسال ۱۹۶۳ منتشرشدند. او پیش از اعدام گفته بود که خادمان شاه بهتر است ابتدا خادمان خدا باشند.