سه سال از حصر خانم زهرا رهنورد و آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی توسط حکومت ایران گذشت. در این سه سال، پایان دادن به حصر و آزادی زندانیان سیاسی به مطالبه ملی تبدیل شده است که در هر فرصتی توسط فعالین سیاسی و مدنی فریاد می شود. گردانندگان حکومت در مقابل این مطالبه ملی مقاومت می کنند و بر این تصور باطل هستند که گویا زمانی قادر خواهند شد که آن سه تن را به “توبه” وادار سازند، یا با طولانی کردن حصر، تاثیر آزادی آن ها در صحنه سیاسی را به حداقل رسانده و جنبش سبز را از رمق خواهند انداخت. اما، جنبش سبز زنده است و تا تحقق مطالبات دمکراتیک گروه های وسیعی از جامعه به اشکال مختلف به حیات خود خواهد داد.
گروه کار تبلیغات سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در آستانه چهارمین سالگرد حصر به عده ای از فعالین سیاسی مراجعه کرده و با طرح چند سئوال، نظر آن ها را در مورد جنبش سبز، حصر نمادهای این جنبش و زندانیان سیاسی خواسته است.