کنگره هفتم رفقاى ما-رفقاى سازمان اتحاد فداییان خلق ایران -به زودى برگزار مى‌شود و این سازمان، موضوع مرکزى تأمین اتحاد سیاسى بین نیروهاى مدافع دموکراسى و استقرار یک جمهورى دموکراتیک و سکولار به جاى جمهورى اسلامى در ایران و نیز امر نیل به اتحاد چپ را در دستور کار کنگره خود قرار داده است. از سازمان ما نیز به عنوان میهمان براى حضور در این کنگره و نیز اظهارنظر پیرامون موارد دستور کار دعوت شده است.
در واکنش به این درخواست، هیئت سیاسى – اجرایى سازمان با پاسخ مثبت خود به دعوتنامه رفقاى سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، موضوع اظهارنظر پیرامون موارد مرکزى دستور کار کنگره رفقا را در دستور کار نشست بیست و نهم تیرماه خود قرار داد و در پى رایزنى در این زمینه و ارزیابى از روند هاى امر مطلوب اتحاد و وحدت، تصمیم گرفت حاصل مباحث این نشست خود را به شکل علنى در اختیار شرکت‌کنندگان کنگره سازمان اتحاد فداییان خلق ایران قرار دهد. آنچه در زیر مى‌آید، رئوس مباحث مطروحه در نشست ما مى‌باشد.
آنچه به خود مى‌گوئیم، به رفقا نیز مى‌گوئیم!
همکارى، هم‌گامى، اتحاد عمل، اتحاد سیاسى و وحدت برنامه‌اى، پیش از همه به داشتن روحیه براى اتحاد و وحدت وابسته‌اند. برخوردارى از چنین روحیه‌اى، مقدم بر هرگونه سازمان‌یابى است! براى اتحاد، اراده لازم است. ارادۀ معطوف به عمل و اقدام مشترک.
اتحاد، به فعل‌در‌آوردن اشتراکات است و ایجاد فضاى تفاهم براى رفع اختلافات. با فکر ابتدا تعریف اختلافات و آنگاه رفتن پاى اتحاد، نزدیکى حاصل نمى شود. چنین فکرى، به درد جداماندن و متفرق‌بودن مى‌خورد. بحث زیر چتر اتحاد، شکل گفتگوى سازنده به خود میگیرد و بحث از جایگاه جداگزینى، معمولاً جنبه پلمیک دارد و عموماً بی‌نتیجه مى‌ماند!
اتحاد، براى جنبش است و موفقیت جنبش. اگر خود را براى جنبش دموکراتیک و چپ میخواهیم و نه جنبش را براى خود، ناگزیر از برون‌رفت از خود و بیرون‌‌آمدن از لاک خویشیم. ما را کلان‌نگرى نیاز است. با درجا‌زدن در جایگاهى که هستیم، مى‌پوسیم و با قراردادن جایگاه خود در خدمت جنبش، شکفته مى‌شویم و به سهم خود جنبش را شکوفا مى‌کنیم.
اتحاد و وحدت، با سخن براى اتحاد و وحدت آغاز میشوند اما اگر در حرف بمانند و در تعریف توصیف و تمجید فواید آن خلاصه شوند و در عمل معین و گام‌هاى عملى تجلى نیابند، بدترین نوع فرار از اتحاد و وحدت را به نمایش مى‌گذارند. ما در معرض انتخاب‌ها هستیم و انتخاب، عمل را ایجاب مى‌کند!
اتحاد و وحدت، پروژه‌هاى عملى هستند که فزون‌خواهى را بر نمى تابند. امرى یکباره نیستند بلکه ورود به میدانى هستند با امکانات نوین و موانع جدید که اولى ها را باید بر گرفت و از دومى ها باید بگذشت. همه مسیر از اول روشن نیست و نمى تواند باشد، باید در آن گام نهاد و در طول راه مشکلات را دریافت و قفل‌ها را یک به یک گشود.
اتحاد و وحدت، ابزارهاى نیک براى تحقق اهداف مشترکند که بیگمان با خود چالش هاى نوین را به همراه دارند. پیشاپیش و ناگزیر به این باید آگاه بود که پس از هر اتحادى، مناسبات درون جریان پاى اتحاد، دستخوش تغییر مى‌شود. قرابت هاى جدیدى سر بر مى‌آورند، در حالى که فاصله هایى نیز شکل مى‌گیرند. در پى اتحاد، توازن قواهاى موجود در جریان‌هاى وارد جرگه اتحاد، بهم مى‌خورند و اینرا، باید از اول دریافت. اتحاد، در ذات خود دخالت سیاسى است چه در برون از خود و چه در درون خود.
اتحاد سیاسى دو سازمان
هدف، تحقق برنامه اجتماعى است و سیاست‌گذارى و سیاست‌ورزى، در خدمت آن. اتحاد سیاسى مقدم بر وحدت در آماج وبرنامه است. کار از اینجا آغاز میشود.
ما و سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، از یک تبار تاریخى هستیم و در سمتگیرى اجتماعى، در یک جهت ره مى‌پوئیم. هم تاریخ و عاطفه مشترک داریم و هم فاصله‌گیری‌هاى دردناک در بخشى از تاریخ‌مان. فاصله‌هایى که، در سالهاى اخیر به کم و کمترشدن سیر کرده‌اند و اشتراکات نیرومندمان آنها را تحت‌الشعاع خود قرار داده‌اند، بی‌آنکه البته به فراموشى سکرآور و زیانبار دچار شویم که نباید هم بشویم.
در سالهاى اخیر، اتحاد عمل و اتحاد سیاسى بسیار نزدیک بین سازمان هاى ما شکل گرفته و پیش رفته است. رفقاى سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، در چهار کنگره گذشته ما میهمانان ثابت‌قدم ما بوده‌اند و دریافته‌اند که در چشم ما، نه میهمان که میزبان هستند. و اکنون، ما مشتاقانه رهسپار کنگره رفقا هستیم. میزان الفت ما نسبت به این رفقا تا آن اندازه است که امکان حضور رفقاى اتحاد فداییان در بخش هاى غیر تشکیلاتى نشست هاى ارگان هاى مرکزى خود را به تصویب رسانده ایم. عدم‌اجرا و یا اجراى ناقص این تصمیم اساساً ناشى از مشکلات فنى بوده است و نه عدم‌آمادگى ما در اجراى آن تصمیم. در طول این سالها، دهها اعلامیه مشترک با همدیگر صادر کرده‌ایم، بهمراه هم به ملاقات‌هاى سیاسى رفته‌ایم و در چندین کارزار سیاسى کنار یکدیگر بوده‌ایم. به همت مسئولین وقت دو سازمان، سازمان‌یافته‌ترین ارتباط بیرونى ما با اتحاد فداییان بوده است. پاى تدوین پلاتفرم‌هاى مشترک بین دو سازمان با دیگر احزاب سیاسى همسو رفته‌ایم. مهمتر از همه، در عمل دریافته‌ایم که با همدیگر است که تکمیل مى‌شویم و مؤثر تر عمل مى‌کنیم.
اما کارهاى ناکرده‌اى که مى‌توانستند انجام گیرند نیز وجود دارند. هنوز موضع‌گیرى با امضاى دو سازمان نداشته‌ایم. مباحث پراکنده در نشست‌هاى مشترکمان را سازمان نداده‌ایم. هنوز در افزودن امکاناتمان براى آفرینش کیفیت‌هاى نوین و احتراز از اتلاف انرژى در شرایط دشوار مهاجرت، مردد هستیم. قادر به غلبه بر همه عواطف منفى گذشته نیستیم و از بروز گاهگاهى پدیده‌هاى منفى در یکدیگر دچار کابوس‌هاى تلخ گذشته مى‌شویم. زادروز مشترک خود را به اشتراک جشن نمى گیریم و براى یادبودها، دو مراسم برقرار مى‌کنیم.
دو سازمان ما اکنون مى‌توانند با اتکاء بر اشتراکات در سیاست‌ها و مواضع کلیدى شان، واردیک فاز جدید در اتحاد سیاسى خود شوند. پیشنهاد ما به کنگره اتحاد فداییان خلق ایران اتخاذ تصمیم پیرامون تشکیل یک کمیته یا ارگان مشترک سیاسى براى انجام اقدامات سیاسى مشترک چه در شکل موضع‌گیری‌هاى سیاسى و شرکت در کارزارهاى سیاسى و چه در نمایندگى این دو سازمان در مناسبات اتحادهاى سیاسى با جریان‌هاى ایران و نهادهاى بین‌المللى است. موضوع، البته ساختن یکباره چنین ارگانى نیست. مى‌توان گام به گام پیش رفت، آیین نامه آنرا با خردورزى مشترک تدوین کرد و آهنگ حرکت را در هماهنگى با هم و رعایت استقلال هم در روند حرکت مشترک، تنظیم نمود. اما، تصمیم‌گیرى و اعلام تصمیم در این زمینه، نیاز لحظه و شرط وفادار ماندن ما به روند تاکنون پیش‌رفته اتحاد سیاسى بین دو سازمان است.
در راستاى وحدت چپ
وحدت بین فداییانى که خود را چپ دموکرات مى‌دانند و دموکراتیسم چپ را براى ایران پى مى‌گیرند، اساسا در خدمت و براى رسیدن به وحدت چپ و یا اتحاد چپ است. تأمین وحدت بین بخش‌هاى تقسیم‌شده جنبش فدایى که سمتگیرى مشترکى دارند و تحول دموکراتیک کمابیش مشابهى را پشت سر گذاشته‌اند، مسلماً نقش ارزنده و مثبتى در جنبش چپ و دموکراتیک ایران خواهد داشت و تأثیر سازنده‌اى بر پایگاه اجتماعى جنبش فدایى خواهد گذاشت. اما هدف اصلى ما از وحدت، نه برگشت به فدایی‌گرى، که به نوبه خود ایجاد ثقلى در خدمت اتحاد چپ است.
لازمه امر وحدت، اشتراکات بنیادى و عمومى در آماج و برنامه اجتماعى است. هم از اینرو، سازماندهى براى رسیدن به آماج و دیدگاه برنامه‌اى مشترک، وظیفه مقدم در روند وحدت تلقى مى‌شود. سازمان ما، تحقق اتحاد چپ دموکرات را در کنگره نهم خود تصویب کرده و تلاش در این راستا را وظیفه ارگان‌هاى منتخب خود قرار داده است. در سازمان ما، یافتن زبان مشترک در دیدگاهها و برنامه با سازمان اتحاد فداییان خلق در زمرۀ اولویت‌ها است. این تمایل در سازمان اتحاد فداییان نیز به چشم مى‌خورد. بر آن مصوبه و این تمایل باید تکیه کرد و وارد تصمیمات عملى و مشترک در این زمینه شد. تصمیم‌گیرى بر سر تشکیل یک کمیسیون مشترک در موضوع تدوین آماج و دیدگاههاى برنامه‌اى، پیشنهاد دوم ما به کنگره سازمان اتحاد فداییان خلق ایران است. این کمیسیون هم وظیفه سازماندهى مباحث در سطح دو سازمان و جنبش چپ را بر عهده خواهد داشت و هم جمع‌بندى مباحث بمنظور تدوین پیش‌نویس اشتراکات در آماج و برنامه را. هدف اینست که دو کنگره بعدتر هر دو سازمان بررسى و تصمیم‌گیرى پیرامون نتایج این روند را در دستور کار مرکزى خود قرار دهند.
این پیشنهاد اما با پیشنهاد تکمیلى دیگر ما مبنى بر تأمین فعالیت‌هاى مشترک ارگان‌هاى متناظر دو سازمان با همدیگر، همراه است. فعالیت‌هاى ما در عرصه‌هاى کارگرى و زحمتکشان، زنان، اقوام و ملیت‌ها، دانشجویان، روشنفکران و مناسبات بین المللى مى‌توانند در پیوندتنگاتنگ با هم قرار گیرند. ایجاد و تحکیم پیوندها بین واحدهاى سازمانى دو سازمان در کشورهاى مختلف نیز، براى شکل‌دهى به عواطف مشترک که لازمه بسترسازى براى هدف وحدت ارگانیک در آینده است، مى‌توانند در دستور کار ارگان‌هاى مرکزى دو سازمان قرار بگیرند.
ما و سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، بخشى از جنبش چپ دموکرات هستیم که نظرى مشترک در رسیدن به یک اتحاد چپ دموکراتیک در ایران و متشکل‌شدن طیف گسترده‌اى از تشکل‌ها و منفردین چپ با همدیگر داریم. هریک از این دو سازمان در همین راستا گام بر میدارند، اما قرار گرفتن ایندو در روند وحدت، خود انگیزه و مشوقى خواهد شد براى نزدیکترشدن نیروى چپ دموکرات ایران بهمدیگر، که مى‌دانیم بدون ایجاد ثقل و تشکل چپ، هم جنبش دموکراتیک ایران از کامیابى فاصله خواهد داشت و هم در میدان مبارزه اجتماعى، نیروى زحمت و کار لگدمال سرمایه و قدرت خواهد شد.
هرگام پیروزمندانه کنگره سازمان اتحاد فداییان خلق ایران در راه تأمین اتحاد سیاسى بین جمهوری‌خواهان دموکرات و سکولار و در خدمت تحقق اتحاد چپ، براى ما گامى است که خود برداشته‌ایم.
هیئت سیاسى – اجرایى سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
سی‌ام تیرماه ١٣٨۵
