مقدمه: طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی در خلال جلسات مجلس برای بررسی جزئیات بودجه ۱۴۰۱ با واکنش‌های منفی زیادی در سطح جامعه مواجه شده است و حتی تعدادی از نمایندگان مجلس نیز از این موضوع انتقاد کردند. برخی از نمایندگان با امضای نامه‌ای به هیأت رئیسه مجلس، لغو بررسی طرح صیانت در کمیسیون مشترک و بازگشت طرح به صحن مجلس را طرح کرده‌اند. بنا بر گفته یکی از اعضای این کمیسیون، معاونت قوانین مجلس اعلام کرده رای‌گیری کمیسیون مشترک و تصویب کلیات آن دارای ایراد بوده است و قابل پذیرش نیست.
موافقین طرح صیانت
موافقین طرح صیانت، سعی به ایدولوژیک کردن آن می نمایند و از دریچه دوست و دشمن، به آن نگاه می کنند. و به این باور هستند، گویا محدود کردن اینترنت می تواند دست ” دشمنان ” را محدود نماید، که چه بخواهند و چه نخواهند، این گروه از مدافعان محدود کردن اینترنت، به طور اخص جزء همان مجموعه ۱۰ تا ۱۵ درصدی باقیمانده از همان ۹۸ درصدی هستند که در انتخابات اخیر، در وزن کشی مابین مردم و حکومت، خودشان را به فضاحت کشاندند و در واقع از چشم اکثریت مردم کشور، در حد حامیان حکومت اقتدار گرایی تعریف می شوند که بیش از چهل سال است که صدای مخالفین را خفه کرده است و زندان هایش را از آن ها پر کرده و از شکنجه و کشتار آن ها، تا کنون دست برنداشته است. ودر هر چهار سال، دست به مهندسی انتخابات ها زده است و در واقع هیچ یک از نمایندگان، نماینده واقعی مردم کشور نمی باشند. حکومتی که طی بیش از چهل سال، حاضر نشده است در یک نظر سنجی,خود را به رای مردم بگذارد.
کاربران فضای مجازی
۱- واقعیتی است که سرعت اینترنت در کشور ما هم در گرو کشمکش مدیرانی است که کشور ما را در همه عرصه های اقتصادی و سیاسی، به روز سیاه رسانده اند. مدیرانی که به اصطلاح، بر سر سفره انقلاب غلت می زنند و می چاپند و می بلعند، اداره اینترنت را هم در بد ترین شرایط داره میکنند و در میان کشورهای همسایه، حتی از افغانستانی که تحت حکومت طلبان است، کم سرعت تر است و از طرفی بیشترین کنترل ها بر مصرف کنندگان وارد می شود و نیز، بیشترین تعرض و اتهام سیاسی و مالیاتی به کاربران می بندند.
۲- دسته‌ای ازاین فضا، برای سرگرمی و اوقات فراغت استفاده می کنند..کلیپی می‌بینند. عکس و کلیپ و مطلبی میگذارند. درپارک و اتوبوس و تاکسی و اوقات بیکاری، مشغول دیدن تصاویر، مناظر، فیلم و مستندات مختلف می شوند.
۳- دسته‌ای هستند که با آفرینش ادبی – هنری و بارگذاری در این فضا احساس هویت، شخصیت و رشد میکنند، خود را عرضه و از لایک و توجه دیگران لذت می‌برند و ترمیم شخصیت میکنند.
۴- دسته‌ای کنجکاوند. بر این باورند که آنچه در فضای مجازی هست، در رسانه رسمی نیست. این جماعت در صورت احساس کنترل دسگاه های دولتی، به شدت به مقابله بر می خیزند و صد البته، کارگزاران حکومتی در آخر، مجبور به پذیرش شکست در برابر جمعیت میلیونی می شوند.
۶۵ درصد از مردم ایران از شبکه‌های مجازی استفاده میکنند
به گزارش تجارت‌نیوز، مرکز آمار چندی پیش گزارشی منتشر کرد که نشان می‌داد” ۶۵ درصد مردم ایران از شبکه‌های مجازی و پیام‌رسان‌های استفاده میکنند. نکته جالب اینکه ۲۰ درصد کاربران (معادل ۱۱ میلیون نفر) از ظریق شبکه‌های مجازی کسب درآمد میکنند”. یعنی درآمد و اشتغال ۱۱ میلیون ایرانی وابسته به اینترنت است. مرکز آمار ایران می‌گوید ۸۳ درصد کسب‌وکارهای آنلاین، علاوه بر ارائه خدمات و کالاهای خود بر بستر وب، از اینستاگرام، واتس‌آپ، تلگرام و … هم برای خرید و فروش استفاده میکنند. نکته مهم‌تر اینکه استفاده از پیام‌رسان‌های داخلی برای کسب درآمد کمتر از ۵ درصد است. اما اینستاگرام با ۸۳ درصد و واتس‌آپ با سهم ۵۳ درصدی در صدر استفاده کسب وکارها قرار دارد. حالا به نظر می‌رسد طرح صیانت، از فضای کسب‌وکار اشتغال و درآمدزایی ۱۱ میلیون نفر را مستقیما نشانه گرفته است.
با توجه به غیر علنی بودن رای گیری و تصمیم گیری در مورد ” طرح صیانت “، کاربری نوشت: نه می توانید عرض خود ببرید و نه زحمت ما و خودتان بدارید. اقتصاد، سیاست، اخلاق، زندگی به فضای مجازی بسته شده.تصویب طرح صیانت به منزله چوب حراج بر سامایه اجتماعی و اعتماد عمومی است. این طرح باید در صحن عمومی و در مقابل دیدگان ملت بررسی و به رای گذاشته شود. مجلس ۲۹۰ نماینده دارد، نه ۱۸ نفر!.عباس عبدی این طرح را بی شباهت به کودتای رضاخان ندانست. علی لاریجانی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس سابق مجلس در توییتری نوشت: میزان دخالت حکومت در زندگی مردم را مشخص کنید؛ دولت ویدیو را برای مردم ممنوع کرد؛ حکومت چنین حقی نداشت؛ از این نمونه ها بسیار است! مگر میشود بر طرحی فراگیر و مهم بدون اقناع، اجماع کرد؟ فضای مجازی دیگر حقیقی شده است، اما اهمیت حفظ حقوق مردم و برخورد قانونی با تعدّی کنندگان به منافع عموم ملت بر کسی پوشیده نیست. خروجی تصمیمات مجلس باید تسهیل کسب و کارهای مجازی و حمایت از آن در سایه ی اینترنت ارزان و امن باشد.
طرح حمله به نهاد های دموکراتیک کشور
طرح صیانت، حمله به نهاد های دموکراتیک کشور و دست درازی به حقوق اجتماعی شهروندان است. این طرح، حمله سازماندهی شده به کار و کسب بیش از ۱۱ میلیون نفر از شهروندانی است که در دنیای امروز، تلاش کرده اند از طریق رسانه های مجازی و ارتباطات جمعی، امرار معاش کنند. طرح صیانت، در نهایت حمله به استقلال شهروندانی است که نمی خواهند در زندان ایدئولوژیک جمهوری اسلامی، خموش و لب فروبسته، گرفتار بمانند و سرنوشت و آینده خود و فرزندان خویش را به دست عواملی بسپارند که نه به فرهنگ جامعه ایرانی، خود را متعلق می دانند و نه به چارچوب های حقوق بشری، پای بند اند. طرح صیانت یا هرنام دیگری که روی آن بگذارند، از معدود تصمیمات حاکمیتی است که مرزبندی‌های سیاسی کشور به خاطر آن به‌هم ریخت و مخالفان و منتقدان آن در همه طیف‌ها را برانگیخت. در این طرح، گرچه ازحذف یا فیلتر نام برده نشده، اما معنادهی به آن، سمت و سویی اینگونه یافته است. طرحی که در خفا تصمیم به شکل دهی آن شده است، از سوی منتقدان، نقض آزادی یا نقص دسترسی به اطلاعات آزاد محسوب میشود و حتما به معنای کنترل و نقض آزادی و دخالت محسوب خواهد شد و در کشور ما این رشته سری دراز دارد.
مدیریت بر پایه توهم !
این روزها که دنیا حیران و مبهوت از تصاویر ارسالی تلسکوپ جیمز وب بوده و دریچه و نگاه جدیدی بر دنیای علم و بشر گشوده، مرتبط با این رویداد شگرف، بی مناسبت نیست از یکی دیگر از طرح های دشمن شکن! حکومت یادآوری شود: در فضای مجازی فیلمی از آقای رحیم مشایی، رییس دفتر احمدی نژاد در سال ۸۹ مجدد منتشر شده که در آن، ایشان متوهمانه در میان تشویق حضار، اعلام می کند: ما قرار است تا سال ۱۴۰۰، انسان ایرانی را به فضا پرتاب کنیم. البته حالا که تشویق می کنید، آقای احمدی نژاد راضی نیستند و می گویند تا سال ۱۳۹۶ باید انسان به فضا پرتاب کنیم و ادامه تشویق حضار…امروز که در نیمه سال ۱۴۰۱، روزگار را می گذرانیم، نه تنها اثری از فضانورد ایرانی بر فضا نیست، بلکه مردم کشور ما از سرعت پایین اینترنت رنج می برند و علاوه بر آن، نگران توهم مسولان حکومتی هستند که از آن ها، هر عمل به دور از قائده و عقل انتظار می رود، که مبادا، کسب و کار آن ها در گرو همین فناتیزم عقیدتی آن ها ، بر باد داده شود.
وقتی آقای حسین سلامی فرمانده سپاه پاسداران، به جای حفظ حدود مرز های کشور، با نیروهای تحت امر خود، در خیابانها گشت میزند و به جان مردم می افتد، و در عرصه اقتصاد، به جان اقشار فقیر شده جامعه و نهاد های کارگری و زحمتکشان چنگ می اندازد، و در پیگرد و خشونت؛”روی ماموران ساواک را هم سفید کرده اند”، از دستگاه فلز یاب، به عنوان ویروس یاب کرونا استفاده می کند، آنوقت باید انتظارداشت با حضور چنین مسولین عالی رتبه ای !، اجماعی در حمله به نهاد مجازی انجام گیرد و طرح صیانت را برای خفه کردن جامعه ایرانی برای قیام و قعود در مجلس اصحاب کهف ارائه نمایند. در طول این چهار دهه، کم از این پروژه و طرح ها ندیدیم که بدون پشتوانه علمی و برنامه ریزی درست، بی توجه به نیاز مردم و جامعه و بدون نظرخواهی از کارشناسان آن حوزه تصمیم گرفته شده و در نهایت با صرف هزینه های هنگفت به شکست انجامیده است. رفتار مسولان حکومتی، در مقابل محیط زیست ایران که نیازمند توجه و کمک فوری هست، کمترین توجهات را داشته و درنهایت، امروز فاجعه خشک شدن دریاچه ارومیه تا زاینده رود و تبدیل شدن ایران به بیابان را شاهد هستیم.
بی شک در این چهار دهه، آنچه بیش از همه اعتبار خود را بین مردم از دست داده؛ وعده ها، شعار ها و صحبت های مسئولان است. چرا که مبنای این سخنان و وعده ها بر پایه توهم و آرزو بوده و نه بر مبنای هدف کارشناسی شده. این موارد در جهت ابزار و خودنمایی و تهییج توده ها قرار گرفته است. بر پایه مدیریت متوهمانه است که نیازهای اساسی و الویت های کشور و مردم نادیده گرفته شده و به طرح هایی الویت داده می شود که نه تنها هیچ باری و نیازی از مردم برطرف نمی کند، بلکه به اغتشاش جامعه بر افروخته ما نیز دامن می زند. بد نیست به سند چشم انداز ۱۴۰۴، که قرارشده است کشور ما را در منطقه، از نظر اقتصادی، علمی و فرهنگی، به رتبه اول برساند اشاره ای شود که تا کنون حتی به کمتر از۵ درصد اهداف مد نظر نرسیده است!.طرح صیانت، دشمنی با مردمی است که نمی خواهند کسب و کارشان، در حدود فقهی و قوانین فناتیک عقیدتی حکومتی، محصور و محدود و گرفتار بمانند.
شنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۱- ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲
