نفوذ غرب از طریق اسرائیل در منطقە خاورمیانە پیش از هر چیز وجهە فرهنگی دارد. این نفوذ مانند نفوذ از طریق کشورهای عربی نیست کە صرفا بر اساس منافع پی ریزی شدە است. اسرائیل آئینە بالانمای یک کشور غربی از لحاظ دمکراسی درون کشوریست، البتە در همان حال با یک خصلت برجستە استعمارگری از نوع قرن نوزدهمی کە غرب در جهان نمایندەاش بود. استعماری کە علیە فلسطینی ها اعمال می شود. از این لحاظ اسرائیل یکی از پارادوکسال ترین موجود وستفالی بر روی کرە زمین است.
برای همین شکست و یا تضعیف اسرائیل بظاهر و در قدم اول بمثابە شکست و یا تضعیف غرب در خاورمیانە بە نظر می رسد. بیهودە نیست کە موجودیت اسرائیل کاملا وابستە بە روابطش با غرب است.
اما آیا واقعا چنین است؟ آیا غرب می تواند تا ابد همان استراتژی را در رابطە با اسرائیل داشتەباشد؟
بحران کنونی میان اسرائیل و فلسطینی ها کە خود را در دور جدید جنگ بی امان میان آنها نشان می دهد، با توجە بە قدرت موشکی حماس و نیز ظرفیتی کە ترکیە در رابطە با پشتیبانی از فلسطینی ها نشان می دهد، بیانگر آن است کە ما وارد فاز جدیدی از اختلاف میان فلسطینی ها و اسرائیل شدەایم. قدرت تکنولوژی در زمینە نظامی دارد کم کم چهرە منطقە را تغییر می دهد، و بە همراە آن قدرتمندتر شدن فشار سیاسی ـ دیپلماتیک کە بر اسرائیل وارد می آید نشان از آن دارد کە جو عمومی حتی بدنبال گسترش روابط این کشور با اعراب زیاد مناسب نیست.
تضعیف موقعیت نظامی اسرائیل در مقابل فلسطینی ها، بدنبال خود تضعیف موقعیت دیپلماتیک و سیاسی را بهمراە دارد، و این بی گمان بر کشورهای غربی هم تاثیر خواهد گذاشت؛ و این شاید بدانجا منتهی شود کە در عملی کردن تعدادی از مصوبات سازمان ملل در بارە حل مسئلە فلسطینی ها تسریع بعمل آید.
اما آنچە غربی ها را متعاقب این تحول می تواند نگران کند، تقویت مواضع کشوری مانند ایران در منطقە است، ولی کیست کە نداند حل معضل فلسطین ـ اسرائیل و همزیستی مسالمت آمیز این دو ملت در قوارە دو کشور همسایە می تواند نقطە آغاز خوبی بر پایان تندروی و سوء استفادە دیگران از این دشوار تاریخی باشد.
ما در دنیائی زندگی می کنیم کە توسعە تکنولوژیکی بنوعی همەگیر شدە و از انحصار بەدرآمدەاست. پیش از آنکە دیر شود و در جنگهای خانمانسوز دیگر، کشورها و ملتها بیشتر قربانی شوند، بهتر است نگاە ایدئولوژیکی بە دنیا در میان کشورهائی کە در مناطق بحرانی زندگی می کنند تغییر یابد، و آنرا بە سیاست و دیپلماسی تسری دهند. پابەپای برجستەشدن نقش تکنولوژی، باید ساختار مناسبات و قدرت در دنیا هم بتدریج متحول شود. آنانی کە زودتر بە این ضرورت پی می برند، برندەتر از دیگران وارد فاز جدید جهانی خواهند شد.