پنجشنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۳ - ۲۳:۴۶
رفیق که پس از انقلاب نیز در جنبش دانشجویى خارج کشور فعالیت داشت، با وقوع انشعاب در سازمان چریکهاى فدایى خلق ایران در سال ۱۳۵۹ فعالیت خود در صفوف سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) را پی گرفت. فریبای عزیز پس از مهاجرت همراه با همسر خود به سوئد به فعالیت در سازمان ما ادامه داد. مبارزهٔ مداوم فریبا در صفوف سازمان تا زمانی که ابتلای او به بیماری ام اس او را به صندلی چرخدار کشاند و عفریت بیماری بسیاری از اعضای بدنش را یکایک از کار انداخت، ادامه داشت.
آن هنگام که پرچم آمریکا را سپاه و نیروهای انتظامی روی زمین نقاشی کرده بودند و بر روی آن رژه میرفتند یا در برخی مراسم می سوزندند و سیما جمهوری اسلامی هم تصویر آنها را فیلمبرداری می کرد؛ آقای خمینی اعتراض کرده بود و اظهار داشته بود:« پرچم نماد ملت است و ما با ملت کاری نداریم. ما با دولت آمریکا در تعارض هستیم و جنگ داریم. با ملت آمریکا که جنگی نداریم. چرا شما احساسات ملت آمریکا را جریحه دار می نمایید. دیگر این را نشان ندهید.»
سیاستمداران ناتوان و مبتذل “نظام” جمهوری اسلامی با جنگ، ستیز، دروغ و سرکوب دگراندیشان و فساد و نمایش های سراسر مبتذل دینی همه چیز را با هم در آمیخته و چهره ای دلگیر و گاها رغت آور به چهره کشور داده اند و گرچه غیر از این نیز از یک دستگاه بشدت دینی و ایدئولوژیک انتظاری نمی رود! جمهوری اسلامی به جهان و همه رنگارنگی و سلیقه ها پشت کرده است، که جز دهن کجی و روسیاهی برای خود باقی نگذاشته است.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سختتر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محلهای کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمعهای اعتراضی میزنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
تجربه دورههای قبل نشان میدهد که بلافاصله پس از انتخابات حکومت با افزایش شدید آمار اعدام، واقعیت خود را به مردم گوشزد میکند. مردم ایران و جامعه جهانی باید از حالا برای مقابله و واکنش مناسب به موج احتمالی اعدامهای آماده شوند.
شاعرِ شب زندهِ دارِ بی تکلف!
صبور باش وُ…نگاه کن،
در این شبِ طولانی،
هنوز چراغِی روشن است،
تحمل کن.
مادر عماری از نسل مادران خاوران بود با چهره ای آرام و دوست داشتنی. ناماش ستاره بود؛ ستارهای که در آسمان زندگی فرزندانش درخشید و رفت، فرزندانی که جملگی به صفوف مبارزه برای آزادی و عدالت پیوستند. مادر هرگز نتوانست مرگ فرزندانش احمد و مهدی عماری از جان باختگان سال ۶۷، را باور کند و تا لحظۀ مرگ با حسرت چشم به راه دیدارشان بود.
حال پیشبینی میشود که جلیلی گل خورده در مناظرهی اول و ناکدان شده در مناظرهی دوم، و در عمل شکست خورده در منظر افکار عمومی، در انتخابات روز جمعه عاقبتی جز شکست نخواهد داشت.البته در شرایطی که انتخابات عادلانه، منصفانه، مهندسی نشده برگزار شود و ملاک تنها رای و نظر مردم باشد.
این انتخابات به مانند هر انتخابات دیگر در نظامهای سرمایهداری به این معناست که تنها زمانی به مردم «حق انتخاب» داده میشود که از میان ستمگران یکی را «انتخاب» کنند تا برای چند سال دیگر نظم مستقر ارتجاعی را تداوم بخشند.
مردم از «روزنهگشایی» و اصلاحات معنادار در درون ساختار عملاً موجود عبور کردهاند و به آن امیدی ندارند. جامعه در مرحلۀ تحولطلبی و ایجاد تغییرات اساسی در ساختار موجود قراردارد…
سعید جلیلی، نامزد مورد حمایت جبههٔ پایداری، با پیشینۀ وابستگی فکری و تشکیلاتی به انجمن حجتیه، از چهرههای متحجر و تاریکاندیش جمهوری اسلامی و نماد ایستایی در برابر مطالبات بر حق مردم برای تغییر و تحول اساسی است. او با دشمنتراشی کورکورانهٔ خود از عوامل مهم عدم حصول توافق بینالمللی در راستای تأمین منافع مردم و مصالح میهن ما بود. جلیلی فردی از هستهٔ سخت قدرت و ادامهدهندۀ حتی افراطیتر دولت رئیسی است. راهبرد او در انتخابات تکیه بر تشکیلات پایداری و سوءاستفادۀ آشکار از امکانات دولتی است.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کمتوقع داشت. بیادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایماش آرامبخش جمع رفقایاش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق بهمعنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمانمان، سازمان البرز و ما!
سعید جلیلی، نامزد مورد حمایت جبههٔ پایداری، با پیشینۀ وابستگی فکری و تشکیلاتی به انجمن حجتیه، از چهرههای متحجر و تاریکاندیش جمهوری اسلامی و نماد ایستایی در برابر مطالبات بر حق مردم برای تغییر و تحول اساسی است. او با دشمنتراشی کورکورانهٔ خود از عوامل مهم عدم حصول توافق بینالمللی در راستای تأمین منافع مردم و مصالح میهن ما بود. جلیلی فردی از هستهٔ سخت قدرت و ادامهدهندۀ حتی افراطیتر دولت رئیسی است. راهبرد او در انتخابات تکیه بر تشکیلات پایداری و سوءاستفادۀ آشکار از امکانات دولتی است.