موجی از نگرانی، جامعه بین المللی و نیروهای مدافع صلح را فراگرفته است. نگرانی از خطر حمله نظامی به ایران و پیآمدهای فاجعه بار آن برای صلح جهانی، منطقه خاورمیانه و کشور ایران.
دولت اسرائیل بر طبل جنگ می کوبد. وزیر دفاع اسرائیل می گوید: “هر روزی که می گذرد به حمله به ایران نزدیک تر می شویم.” ارتش اسرائیل و تعدادی از کشورهای عضو ناتو چند روز قبل در منطقه “ساردنیای” ایتالیا مانور مشترک برگزار نموده و اشکال مختلف حمله نظامی به ایران را تمرین کردند. وزیر امور خارجه بریتانیا می گوید ما در حال ورود به مرحله خطرناکی هستیم. به نوشته روزنامه گاردین، نیروهای مسلح بریتانیا برنامه ریزی خود را برای یک حمله احتمالی به مراکز اتمی ایران افزایش داده اند. دولت امریکا و فرانسه بر تشدید فشار علیه جمهوری اسلامی پای میفشارند.
این هفته گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی منتشر شد. در گزارش به “ابعاد نظامی” برنامه هسته ای جمهوری اسلامی پرداخته شده است. از جمله: “تدارک مخفیانه تجهیزات و اطلاعات مربوط به طراحی مورد نیاز برای سلاح هسته ای، آزمایش مواد انفجاری قوی و توسعه چاشنی برای تنظیم کردن خرج هسته ای، طراحی کامپیوتری و مدل سازی هسته اصلی یک کلاهک هسته ای، انجام کارهای مقدماتی برای آزمایش سلاح های هسته ای و توسعه و کار بر روی انتقال مواد بر روی کلاهک موشک های شهاب ۳”. اسرائیل و دول غربی با استناد به این گزارش، به تهدیدات نظامی علیه ایران مشروعیت می بخشند.
همزمان سه پرونده علیه رژیم ایران در نهادهای بین المللی روی میز قرار گرفته است: اتهام ترور سفیر عربستان در امریکا و نقش سپاه قدس در این ترور، گزارش دوره ای کمیته حقوق بشر سازمان ملل و گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی پیرامون “ابعاد نظامی” برنامه اتمی ایران. گرچه پرونده نقض حقوق بشر متفاوت از دو پرونده دیگر است، با این وجود طرح همزمانی سه پرونده و ارائه اسناد در مورد “ابعاد نظامی” برنامه اتمی ایران وضعیت جدیدی را به وجود آورده، موضع نیروهائی را که از حمله نظامی دفاع می کنند، تقویت کرده، موضع نیروهائی را که بر راه حل سیاسی در ارتباط با برنامه هسته ای ایران تاکید دارند، تضعیف نموده و زمینه را برای پذیرش افکار عمومی جهان به تشدید تحریم ها و انتخاب گزینه نظامی آماده خواهد ساخت.
غرب و اسرائیل تاکید می کنند که اجازه نخواهند داد رژیم ایران به سلاح هسته ای مجهز شود. آن ها در تهدیدات خود علیه رژیم ایران جدی هستند. این تهدیدات می تواند به تشدید تحریم ها ـ فشردن گلوی جمهوری اسلامی از جمله تحریم بانک مرکزی ـ و یا به حمله نظامی بیانجامد. به نظر نمی رسد که حمله نظامی در هفته های آتی در دستور قرار گیرد. دول غربی و اسرائیل در حمله نظامی به تاسیسات هسته ای ایران با مشکلات جدی روبروند. سایت های مستحکم و زیر زمینی، پراکندگی، فراوانی و مکان های مخفی تاسیسات اتمی، موانع قابل توجهی بر سر راه یک حمله موفقیت آمیز هستند.
در حال حاضر تهدیدها بیشتر جنبه جنگ روانی دارد و برای اعمال فشار جهت عقب نشاندن حکومت ایران و زمینه سازی برای تشدید تحریم ها است. خطر حمله نظامی فوری نیست اما در حال افزایش است و با تشدید فضای جنگی، این احتمال وجود دارد که با توسل به دستاویزهای مختلف، تهدیدها و جنگ روانی به جنگ واقعی تبدیل شود.
غرب و اسرائیل از جنگ محدود و کنترل شده صحبت می کنند. اما در واقعیت جنگ به صورت محدود و کنترل شده باقی نخواهند ماند. حمله نظامی به ایران می تواند منطقه را به آشوب کشد، دامنه آن به کشورهای همسایه گسترش یابد، پای کشورهای دیگر بمیان کشیده شود و به تقویت تروریسم در منطقه منجر گردد. جنگ وقتی آغاز شد دیگر قابل کنترل نیست و با واکنش های زیادی روبرو خواهد شد. پیآمدهای حمله نظامی به ایران غیر قابل پیش بینی است و می تواند به پویش دموکراسی در خاورمیانه لطمه زده و بنیادگرائی را کسترش بخشد.
ما از موضع انساندوستانه، صلح جویانه و مخالفت با کشتار انسان ها و از موضع منافع ملی با حمله نظامی و تحریم اقتصادی مخالفیم و جنگ را راه حل بحران هسته ای نمی دانیم. به باور ما هر دولتی که شعله جنگ برافروزد، دولتی است جنگ طلب و متجاوز. ما همراه با نیروهای صلح طلب، دولت های جنگ افروز را قاطعانه محکوم خواهیم کرد. جمهوری اسلامی همچنان در مقابل جامعه جهانی ایستاده و پذیرای تصمیمات شورای امنیت نیست. ما جمهورى اسلامى را مسئول اصلی پیدائى این وضعیت و عواقب آن مىشناسیم و نسبت به جدى بودن مخاطرانى که سرنوشت کشور را تهدید مىکند هشدار مىدهیم.
به یقین میتوان گفت که جنگ پیامدهای فاجعه باری برای کشور ما خواهد داشت. بسیاری از ایرانیان جان خود را در جنگ از دست خواهند داد، زیرساخت های کشور صدمه جدی خواهد دید، استخراج و صدور نفت متوقف و درآمد نفت قطع خواهد شد، تولیدات کشور بخاطر شرایط جنگی و نبود مواد اولیه کاهش خواهد یافت، بیکاری باز هم گسترش پیدا خواهد کرد، تورم بطور سرسام آوری بالا خواهد رفت و زندگی گروه های کم درآمد جامعه به فلاکت باز هم بیشتری کشانده خواهد شد. بار اصلی جنگ بیش از همه بر دوش کارگران، کارمندان و دیگر زحمتکشان جامعه انتقال خواهد یافت. جمهوری اسلامی می تواند جنگ را دستاویز قرار دهد و به سرکوب باز هم گسترده تر متوسل شود. جنگ به جنبش اعتراضی ضربه خواهد زد.
جمهوری اسلامی تا کنون در پیشبرد برنامه هسته ای از ناسیونالیسم بیشترین بهره را گرفته است. جنگ می تواند دستاویزی شود در دست رژیم که بر اساس آن ناسیونالیسم را در کشور تقویت کند، گروه هائی از مردم را به حمایت از رژیم حاکم سوق دهد، بخشی از نیروهای اپوزیسیون را به همراهی با جمهوری اسلامی بکشاند.
جامعه جهانی از فعالیت های هسته ای رژیم ایران بیمناک است. اغلب کشورهای عرب و همسایگان ایران نیز از فعالیت های اتمی ایران ابراز نگرانی کرده اند. با این همه سران رژیم نسبت به نگرانی جامعه جهانی و همسایگان ایران بی توجه بوده و با سیاست های تنش زا، سخنان تحریک آمیز، تداوم برنامه هسته ای و سرباز زدن از پاسخ به خواست شورای امنیت سازمان ملل، زمینه را برای حمله نظامی آماده می کند.
رژیم استبدادی ایران به رهبری خامنه ای برمواضع نابخردانه خود پای می فشارد و حاضر به تعامل با جامعه جهانی و پذیرای تصمیمات شورای امنیت نیست. رژیم استبدادی مسئول اصلی پیدائى این وضعیت و عواقب آن است. ما نسبت به جدى بودن مخاطرانى که سرنوشت کشور را تهدید مىکند، هشدار داده و سران رژیم را به خاتمه دادن به بازی با سرنوشت کشور و مردم فرامی خوانیم.
سیاست تهاجمی و تنش زای رژیم ایران در مقابل تهدیدات نظامی، به تشدید فضای جنگی کمک می کند. سران رژیم با کنار گذاشتن سیاست تهاجمی و تنش زا، تعامل و گفتگو با اتحادیه اروپا، شفاف سازی برنامه پروژه هسته ای و جلب اعتماد جامعه جهانی، می توانند خطر حمله نظامی به کشور ما را برطرف سازند. در موقعیت کنونی جمهوری اسلامی مسئولیت سنگینی برای پیش گیری از جنگ برعهده دارد. کشیده شدن وضع فعلی به جنگ، اعم از این که آغاز کننده آن که باشد، این مسئولیت را منتفی نمی کند.
ضرورت دارد نیروهاى صلح طلب و به ویژه نیروهای اپوزیسیون پیام مخالفت خود با حمله نظامی به ایران را به گوش جهانیان برسانند و جامعه جهانی را آگاه سازند که اپوزیسیون ایران مخالف حمله نظامی است. این مخالفت با حمله نظامی اما به معنی قرار گرفتن در کنار رژیم استبداد مذهبی نیست. اپوزیسیون لازم است متحدانه علیه سیاستهاى خانمانبرانداز رژیم استبدادی بایستد و برای برطرف کردن خطر حمله نظامی به آن فشار وارد آورد.
برآمد نیروهای اپوزیسیون، همکاری و اقدام مشترک آنها علیه حمله نظامی و علیه رژیم استبدادی، تلاش برای شکل دادن جنبش صلح در شرایط کنونی امری است مبرم و ضرور. لازم است مردم ایران را فراخواند که به انحای مختلف رژیم حاکم بر کشور را تحت فشار بگذارند تا از سیاست تش زا و ماجراجویانه که پیآمدهای فاجعه بار برای کشور دارد، دست بردارد.
گروه های وسیعی از مردم ایران در روزهای اوج گیری جنبش سبز نشان دادند که با رویکرد به مبارزه مسالمت امیز و مدنی، مصمم اند که به سلطه دیکتاتوری پایان دهند و راه را برای استقرار دمکراسی در کشور بگشایند. در کشور ما زمینه های مساعدی برای تحول دمکراتیک و پایان دادن به دیکتاتوری وجود دارد. جنگ می تواند به این فرآیند آسیب رساند.
سازمان ما امیدوار است که نیروهای صلح طلب و آزادیخواه جهان به مقابله با کاربرد گزینه نظامی برای حل بحران هسته ای برخیزند و از مبارزه مردم ایران علیه دیکتاتوری و برای آزادی زندانیان سیاسی، تامین آزادی های سیاسی و اجتماعی و برگزاری انتخابات آزاد حمایت کنند. دولت برآمده از انتخابات آزاد برای تامین منافع ملی، نه به پروژه هسته ای بحران زا و سیاستهای ماجراجویانه، بلکه به تعامل با جامعه جهانی روی خواهد آورد.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٢٠ آبان ١٣٩٠ (١١ نوامبر ٢٠١١)
