ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر: “هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره مند شود. این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و همچنین متضمن آزادی اظهار عقیده و ایمان می باشد، و نیز شامل آزادی تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هر کس می تواند از این حقوق منفردا یا مجتمعا بطور خصوصی یا بطور عمومی برخوردار باشد.”
در آستانه سالروز میلاد عیسی مسیح شمار زیادی از پناهجویانی که به دین مسیحیت گرویده بودند، در طول دو سال گذشته به کشورهایی نظیر ترکیه، آذربایجان، مالزی و عراق سرازیر شدهاند. بسیاری دیگر با وجود این که پاسخ مثبت کمیساریای عالی پناهندگان را دریافت کردهاند، همچنان در شرایط “بلاتکلیفی” به سر میبرند و براساس گزارشها وضعیت کلی آنها مناسب ارزیابی نمیشود.
موج بازداشتها در یکی دو سال اخیر، که از حیث وسعت کم سابقه بوده است، بدنبال اشاره مستقیم رهبر جمهوری اسلامی به موضوع مسیحیان در سخنرانی وی در شهر قم صورت می گیرد که طی آن نسبت به رشد و گسترش کلیساهای خانگی هشدار داده و آن را توطئه دشمنان انقلاب اسلامی خوانده بود.
استاندار تهران نیز طی سخنرانی خود مسیحیان تبشیری را که در ایران فعالیت می کنند، جریانی “فاسد و منحرف” خواند که افکار خود را “از طریق محافل فرهنگی که در انگلیس دایر است” ترویج می کند. وی اقدامات آنها را مصداق “تهاجم فرهنگی دشمن” خواند. این سخنرانیها و بدنبال آن بازداشت وسیع هموطنان مسیحی بویژه نوکیشان مسیحی حکایت از آن دارد که دستگاه های امنیتی جمهوری اسلامی مجوز لازم برای برخورد شدیدتر با جامعه مسیحیان ایران را از مقامات دریافت نموده و بیم آن می رود که در آینده شکل گسترده تری به خود بگیرد.
در سال ۲۰۰۹ سازمان عفو بین الملل در کشور نروژ با صدور بیانیه ای از مقامات اداره مهاجرت در آن کشور خواست، تا در شیوه پاسخگویی به پناهجویان ایرانی مسیحی تجدید نظر کنند. در آن بیانیه از وجود و بروز پدیده ای تازه در دستگاه قضایی ایران سخن به میان آورد و بدین ترتیب خاطر نشان ساخت که با توجه به قانون در دست تدوین در ایران نسبت به فرایند ارتداد که مجازات اعدام (برای مردان) و حبس ابد (برای زنان) را مطرح ساخته است، از استرداد پناهجویان تازه کیش مسیحی به میهنشان جداً خودداری ورزند.
ولی دولت نروژ همچنان چشمان خود را بر روی واقعیتهای موجود و ملموس در جامعه پناهجویان ایرانی مسیحی بسته نگه داشته است و خیلی هم مایل نیست نیم نگاه جدیتری با توجه به فشارهای سازمانهای حقوق بشری داشته باشد.
انجمن پناهجویان ایرانی در نروژ ضمن محکوم نمودن اقدامات جمهوری اسلامی در بازداشت و سرکوب گسترده و سازمانیافته شهروندان مسیحی و همچنین انتقاد از دولت نروژ بابت وضعیت پناهجویان مسیحی، از کلیه انسانهای آزاده، سازمانها و نهادهای دفاع از حقوق بشر و نیز ارگانهای بین المللی دعوت می کند با موضعگیری بموقع و افشاگری مؤثر علیه این اقدام رژیم ایران، مانع از تداوم فشارهای حکومتی علیه جامعه مسیحیان ایران شوند.
انجمن پناهجویان ایرانی در نروژ
۲۳ دسامبر ۲۰۱۱