نویسنده: دکتر عمر آشور
۱۷ آوریل ۲۰۲۴ ۱۲:۰۱
رگبار پهپادها و موشک ها از نظر برد، شدت، مقیاس، گستره و اتحاد بیسابقه بود.
حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روز یکشنبه گفت: ما معادله جدیدی را ایجاد کرده ایم: از این پس، هرگونه تعرض [اسرائیل] به مردم، اموال یا منافع ما، پاسخ متقابلی را از داخل جمهوری اسلامی ایران به دنبال خواهد داشت.
اظهارات وی پس از آن بیان شد که ایران یک روز قبل اولین حمله مستقیم خود را به اسرائیل انجام داد، حمله ای که از نظر برد، شدت، مقیاس، گستره، اتحادها و شاید پیامدها بی سابقه بود.
در تلافی قتل فرماندهان ارشد ایرانی در دمشق توسط اسرائیل در اوایل ماه جاری، ایران به دو پایگاه هوایی اسرائیل در صحرای نقب (نقاب) در بیش از ۱۰۰۰ کیلومتری غربیترین مرز خود و از فراز سرزمینهای «غیر دوستانه» حمله کرد.
پایگاه هوایی نواتیم یکی از بزرگترین پایگاه های اسرائیل است. این مکان درست در شرق بئرشبه واقع شده است و جنگنده های رادارگریز F-35I Adir را در خود جای داده است که گفته می شود در بمباران اول آوریل کنسولگری ایران در دمشق که منجر به کشته شدن بیش از ده ها نفر از جمله چندین مقام ارشد سپاه شد، دست داشته اند.
موشک های بالستیک ایران همچنین پایگاه هوایی رامون را که در جنوب بئرشبا واقع شده و چندین اسکادران از جنگنده های چندمنظوره F-16I Sufa و بالگردهای تهاجمی AH-64A/D آپاچی در آن قرار دارد، مورد اصابت قرار دادند.
شدت حمله نیز چشمگیر بود. این نه تنها در تاریخ اسرائیل بی سابقه بود، بلکه در تاریخ اخیر جنگ هواپیماهای بدون سرنشین نیز بی سابقه بود.
ایران با بیش از ۳۰۰ تسلیحات هوابرد، از جمله حدود ۱۷۰ هواپیمای بدون سرنشین انتحاری(پهباد)، ۳۰ موشک کروز و – خطرناک ترین در بین این سه دسته – ۱۲۰ موشک بالستیک به اسرائیل حمله کرد.
کمیت و کیفیت
ازدحام طوفانی پهپادها به تنهایی بزرگترین تعداد ثبت شده تاکنون بوده است که از طوفان هواپیماهای بدون سرنشین دولت اسلامی در طول نبرد موصل (شامل حدود ۷۰ پهپاد غیرنظامی اصلاح شده) و حملات پهپادهای روسیه در اندازه مشابه به اوکراین بیشتر است.
موشک های شاهد-۱۳۶ ساخت ایران که در حمله به اسرائیل استفاده شدند کند و پر سر و صدا هستند که کشف و انهدام آنها را با مشکل کمتری روبرو می کند. اما ارزانی و تعداد بالای انها کیفیت خاص خود را دارد.
ازدحام پهپادها و سایر تسلیحات هوایی ارزان و کوچک تر مانند شاهد ۱۳۶، توجه دفاع هوایی چندلایه و یکپارچه اسرائیل را منحرف کرد و به چند موشک بالستیک پیچیده تر اجازه نفوذ و اصابت به اهداف خود را داد.
مقیاس و گستره نیروهای متحد ایران نیز برای اولین بار مشاهده میشد. متحدان غیردولتی ایران توانستند حملات را به طور همزمان هماهنگ کنند، از موشکهای بالستیک دوربرد و متوسط و موشکهای کروز شلیک شده توسط حوثیها در یمن تا موشکهای ۱۲۲ میلیمتری گراد که توسط حزبالله در جنوب لبنان پرتاب شد، تا موشکهای پرتاب شده توسط شبهنظامیان عراقی.
اتحاد دفاع جمعی اسرائیل نیز بی سابقه بود. ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، اردن و سایر کشورهای عربی از حریم هوایی اسرائیل دفاع کردند[i]. در حالی که اتحاد تاکتیکی و عملیاتی بین اسرائیل و برخی از کشورهای عربی در جنگ زمینی و اطلاعات نظامی جدید نیست[ii]، این اولین دفاع هوایی از آسمان اسرائیل توسط یک (یا چند) کشور عربی است.
تعادل مابین ترور و قدرت ممکن است کلیدهای شکننده یک ثبات خشن را در دست باشند، که نه از طریق پیروزی بلکه از طریق بازدارندگی شدید توانایی های عکسالعمل متقابل تداوم می یابد.
در عین حال، عملیات ایران توانست سیستم یکپارچه پدافند هوایی چند لایه اسرائیل را که به طور گسترده به عنوان بالاترین سطح دفاع هوایی شناخته می شود، تحت تأثیر قرار دهد. ایران همچنین دارایی های اطلاعاتی برای ردیابی محل حمله به کنسولگری و نحوه انجام یک حمله متقابل را در اختیار داشت.
اینها همه شاخص های بالقوه برای تغییرات بازی هستند. اما به طور کلی، عواقب آن تا حد زیادی نمادین است. این حملات برخلاف اثربخشی نظامی در رده فرستادن پیام استراتژیک باقی می ماند. ایران تلاشی برای به هم ریختن شبکه راداری اسراییل، سرکوب یا نابودی پدافند هوایی اسرائیل، رهگیری هواپیماهای جنگی اسرائیل یا حتی حفظ دقت انجام نداد (یا شاید نتوانست).
پایگاه هوایی نواتیم در همان روز عملیاتی شد[iii]، حتی با باندهای صدمه دیده، که بر نقاط قوت دفاع هوایی اسرائیل، با کمک ائتلاف بی سابقه ای از متحدان منطقه ای و بین المللی، تاکید می کرد. و اسرائیل احتمالاً با وجود فشار از سوی متحدان[iv] برای مقابله به مثل، پاسخ خواهد داد.
با فرونشستن گرد و غبار، پژواک حمله متقابل ایران به عنوان منادی تداوم درگیری ادامه می یابد، جایی که پیام های استراتژیک پابرجاست و اثربخشی نظامی با توانایی نوآوری، انطباق، ایجاد ائتلاف، حمله متقابل و تداوم سنجیده می شود.
در این رویارویی، تعادل ترور و قدرت ممکن است کلیدهای شکننده یک ثبات خشن را در دست داشته باشد که نه از طریق پیروزی مستقیم بلکه از طریق بازدارندگی شدید تواناییهای عکسالعمل متقابل تداوم مییابد.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده خط مشی سردیری نشریه کار نیست.
***
دکتر عمر آشور رئیس موسس برنامه مطالعات امنیتی حیاتی در مؤسسه مطالعات تحصیلات تکمیلی دوحه و مدیر واحد مطالعات استراتژیک در مرکز عربی برای تحقیقات و مطالعات سیاست است. او نویسنده کتابهای داعش چگونه میجنگد: تاکتیکهای نظامی در عراق، سوریه، لیبی و مصر (۲۰۲۱) و رادیکالزدایی از جهادگرایان: تغییر جنبشهای اسلامگرای مسلح (۲۰۰۹) است. او سردبیر گلولهها به رایها: رادیکال زدایی جمعی از جنبشهای مسلحانه (۲۰۲۱) است. می توان با او در @DrOmarAshour تماس گرفت.
[i] https://www.wsj.com/world/middle-east/how-the-u-s-forged-a-fragile-middle-eastern-alliance-to-repel-irans-israel-attack-4a1fbc00
[ii] https://www.middleeasteye.net/opinion/sinais-tragedy-between-brutal-repression-and-armed-insurgency
[iii] https://www.timesofisrael.com/idf-chief-visits-airbase-hit-in-iranian-attack-says-it-will-be-met-with-a-response/
[iv] https://apnews.com/article/israel-iran-hamas-latest-04-15-2024-05ca1ac2780defa8a1a0345754708512
1 Comment
اطلاعات خوبی جُنگ شده است. اتحاد دفاع جمعی اسرائیل» را باید به عنوان حمایت ناتو از اسرائیل جدی گرفت. دولتهای عربی هیچکدام توان جنگیدن نه با اسرائیل نه با هیچ کشور دیگری را نداشته اند. با اینهمه همین سیاست «اتحاد دفاع جمعی» منهای اعراب هم نمی تواند، تکرار پذیر باشد مگر در یک جنگ سرنوشت ساز که از منطقه هم فراتر خواهد رفت.