آقای حسن روحانی در سخنان دیروز خود در مجمع سالانه فرماندهان سپاه، نقش فرماندهان و سازمان اطلاعات سپاه در سرکوب، دستگیری و شکنجه فعالین سیاسی و مدنی و کشتار فعالین جنبش سبز را از خاطر برد و در تعریف و تمجید از سپاه سنگ تمام گذاشت و سپاه را “محبوب دل‌ها” نامید. او در این سخنرانی از فعالیت های اقتصادی سپاه دفاع نمود و گفت: “بنده شایعاتی که راجع به سپاه در حوزه اقتصادی مطرح میشود را اصلا قبول ندارم. سپاه رقیب مردم و بخش خصوصی و مثل پیمانکارهای معمولی نیست. سپاه باید پروژه‌های بسیار مهمی را که بخش خصوصی توان اجرای آن را ندارد، بر عهده بگیرد”. او اضافه کرد: “از سپاه می‌خواهیم بخشی از بار دولت و البته نظام را بر دوش بگیرد…. یکی دیگر از موضوعات قاچاق کالا می‌باشد که بلای اقتصاد کشور است. سپاه می‌تواند در مقابله با آن کمک کند تا جلوی قاچاق کالا گرفته شود.”
این برخورد روحانی با سپاه آنچنان غیرمنتظره بود که حتی تعجب علی مطهری را برانگیخت. او گفت که بسیار بعید است که آقای روحانی به‌عنوان رییس‌جمهور نداند که واقعا امروز سپاه رقیب مردم و بخش‌خصوصی است و این امر آفات و آسیب‌هایی برای خود سپاه و اقتصاد کشور داشته است.
حضور سپاه در اقتصاد در دوره ریاست جمهوری رفسنجانی آغاز شد و با حمایت همه جانبه ولی فقیه در دوره های بعدی گسترش یافت. احمدی نژاد در دوره هشت ساله ریاست جمهوری به ویژه در دوره چهارساله اول با تائید خامنه ای راه را برای حضور گسترده فرماندهان سپاه در سطح وزیر، معاونت وزیر، استانداری و فرمانداری ، در دولت و در فعالیت های اقتصادی باز کرد. سپاه در این مدت با حضور در پروژه های بزرگ نفتی و پتروشیمی، تاسیسات دریائی و نفتی، سد و راه سازی، تاسیس بانک، هتل داری، مخابرات، باشگاه های ورزشی و با قبضه مالکیت تعدادی زیادی از واحدهای تولیدی، بخش های بزرگی از اقتصاد کشور را در اختیار خود گرفت. سپاه بدون رعایت تشریفات مناقصه پروژه های اقتصادی را از دست بخش خصوصی در آورد و رقبای خود را با زور از میدان خارج ساخت. سپاه در این سال ها در حوزه های مختلف، به ویژه در عرصه اقتصادی ، آنچنان گسترش یافت که به یک کارتل بی رقیب در حوزه اقتصادی و به یک جریان موثر در تدوین سیاست های کلان کشور در حوزه داخلی، منطقه ای و بین المللی تبدیل گشت و در عرصه رسانه ای، ورزشی و فرهنگی حضور پررنگ پیدا کرد.
حسن روحانی نه در پرتو حمایت سپاه و بسیج و نه با کودتای انتخاباتی، بلکه با رای مردم در انتخابات پیروز شد. لذا او مدیون فرماندهان سپاه نیست. به همین خاطر با وجود حضور پررنگ امنیتی ها در کابینه، حضور نظامیان و سپاهیان ارشد، بسیار کم رنگ است. با توجه به پیروزی روحانی با رای مردم از یکسو و از سوی دیگر با نظرداشت پیامدهای زیانبار حضور سپاه در حوزه های مختلف اجتماعی، آشکار شدن ناتوانی سپاه در انجام پروژه های بزرگ نفتی، اعتراضات متعدد کارفرمایان تولیدی، نامه اعتراضی سندیکای شرکت های ساختمانی، نامه های متعدد اقتصاددانان کشور، طرح انتقادات جدی حتی توسط برخی چهره های اصول گرا، این انتظار وجود داشت که روحانی به سهم خود در برگرداندن سپاه به پادگان ها گام بردارد. اما روحانی تاثیرات مخرب فعالیت اقتصادی سپاه در اقتصاد کشور را شایعه خواند، رقابت با بخش خصوصی و عقب راندن آن ها را انکار نمود و از “برادران قاچاقچی” که در اقتصاد سایه و قاچاق کالا نقش بالائی دارند، خواست که برای جلوگیری از قاچاق کالا به دولت کمک کنند. شایعه خواندن نقش سپاه در حوزه اقتصادی، پایبندی به واقعیت در گزارشی از وضع اقتصاد ایران را، که آقای روحانی قول ارائۀ آن را در صد روزۀ نخست ریاست جمهوری اش به مردم داده، به زیر سئوال می برد.
فرماندهان سپاه این تصور را داشتند که حسن روحانی به دوران طلائی حضور سپاه در اقتصاد ایران پایان خواهد داد. لذا آن ها راه ادامه فعالیت اقتصادی را در بقای قالیباف در شهرداری تهران و حمایت از او یافتند تا صدها پروژه اقتصادی شهر تهران را از دست ندهند. اما سخنان روحانی، فرماندهان سپاه از جمله محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه را خاطر جمع کرد که دولت روحانی قصد ندارد که دست سپاه را از اقتصاد کشور کوتاه کند.
آقای روحانی!
سازمان ما سال ها است که بر نقش سپاه در سیاست و اقتصاد و سایر حوزه های اجتماعی دست گذاشته، پیآمدهای مخرب آن بر حیات کشور را برشمرده، به نیروهای سیاسی در مورد خطر تسلط سپاه بر قدرت و جامعه هشدار داده و خواستار برگرداندن سپاه به پادگان ها شده است. تجربه دو کشور همسایه ما پاکستان و ترکیه در مقابل ما است. آندو از حضور ارتش در حیات سیاسی و اقتصادی کشورشان، آسیب های زیادی دیده اند. در این دو کشور در دهه های گذشته، ارتش بارها دست به کودتا زده، قدرت را قبضه نموده و سالها دیکتاتوری نظامی را حاکم کرده است. در کشور ما حضور سپاه ابعاد گسترده تری از دو کشور پاکستان و ترکیه در حوزه های مختلف اجتماعی دارد. چنانچه این وضع تداوم یابد، حضور سپاه در قدرت، اقتصاد و سایر حوزه های اجتماعی نهادینه خواهد شد. بدین ترتیب ما با نیروئی روبرو خواهیم شد که ابزارهای سیاسی، امنیتی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی را در دست خود متمرکز کرده است. در چنین شرایطی کوتاه کردن دست سپاه از قدرت و جامعه و برگرداندن آن به پادگان ها، به آسانی امکانپذیر نخواهد شد.
آقای روحانی!
حضور و تسلط سپاه در حوزه های مختلف اجتماعی برای کشور ما به شدت زیانبار است. سپاه با دارا بودن سه نیروی زمینی، دریائی و هوائی همراه با سازمان بسیج و سپاه قدس از یکسو و از سوی دیگر حضور در عرصه سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی و رسانه ای به یک کانون قدرت تبدیل شده است که به عنوان پشتوانه استبداد عمل می کند و مانع جدی رشد اقتصادی، تقویت جامعه مدنی و سیاسی، تامین آزادی های سیاسی و استقرار دمکراسی در کشور است. منع نیروهای نظامی از وارد شدن در بازی های سیاسی گامی مثبتی در محدود کردن کارکرد سپاه است، ولی چشم پوشیدن از سایر عملکردهای سپاه از جمله یکه تازی سازمان اطلاعات سپاه و دست اندازی آن برحیات سیاسی کشور و حمایت از فعالیت اقتصادی سپاه به معنی تداوم حضور و تسلط سپاه در حوزه های مختلف اجتماعی است. حفظ حضور گسترده در حوزه های محتلف اجتماعی قطعا و هم چنان مداخله سپاه در سیاست را در پی خواهد داشت. در چنین شرایطی سخن شما چندان گوش شنوا در بین فرماندهان سپاه پیدا نخواهد کرد.
آقای روحانی!
ما نیک آگاهیم که با توجه به اینکه بخشی از شریان های اقتصادی کشور در دست سپاه است و اقتصاد کشور در وضعیت بحران رکود ـ تورمی به سر می برد و کشور ما با تحریم های اقتصادی بی سابقه ای روبرو است، لذا نمی توان یکباره و اراده گرایانه دست سپاه را از اقتصاد کشور کوتاه کرد، صدها پروژه کلان را که در اختیار سپاه اند، یکشبه خواباند، سرمایه های کشور را هدر داد و به ابعاد بحران اقتصادی افزود. اما می توان در یک پروسه از حضور سپاه در اقتصاد کشور کاست و برای بازگرداندن مخابرات، موسسات مالی، واحدهای تولیدی، رسانه ها و باشگاه های ورزشی برنامه ریزی کرد. به علاوه مادام که میدان رقابت با سپاه در اجرای پروژه های کلان بسته است، صحبت از بازگشت سپاه به پادگان ها فاقد پشتوانه عملی خواهد بود.
بازگرداندن سپاه به پادگان ها و شکستن انحصارها، مسدود کردن کانال های قاچاق کالا توسط “برادران قاچاقچی”، خواست مشترک وسیع ترین گروه های اجتماعی و سازمان های سیاسی منتقد و مخالف است. لازم است که به این خواست پاسخ مثبت دهید. ما به محدودیت ها و امکانات شما در این زمینه آگاهیم. ولی دولت شما می تواند به جای حمایت از حضور سپاه در اقتصاد کشور، در حد امکانات خود برای بازگرداندن سپاه به پادگان ها گام بردارد. جامعه ما با نهادینه شدن حضور سپاه در حوزه های اجتماعی، با معضل جدی و عمیق روبرو خواهد کرد. نباید گذاشت چنین پدیده منفی در کشور ما پابگیرد.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٢۶ شهریور ١٣٩٢ (١٧ سپتامبر ٢٠١٣)
