شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۶ تیرماه ۱۳۹۳ ( ۵ ژوئن ۲۰۱۴ ) در اجلاس خود در ژنو قطعنامه ی لغو مجازات اعدام در سراسر جهان را تصویب کرد. پیش از آن دو پروتکل اختیاری خواستار توقف موقت احکام اعدامِ صادر شده تا مرحله نهایی جهانی شده بودند؛ اما هیچ یک از آن دو پروتکل در کشورهای عضو به اجرا در نیامدند. اجرای قطعنامه ی مصوب نیز برای کشورهای عضو الزامی نیست؛ اما اهمیتی نمادین دارد و نشان می دهد که تلاشهای جوامع بشری و نما یندگان رسمی آنها برای لغو مجازات اعدام به مرحله ای جدی راه جسته است. قراراست این قطعنامه همواره در دستور کار شورای حقوق بشر بماند و این حقیقت نیز نشان از احساس ضرورت مبرم کوشش جهانیان برای لغو مجازات اعدام دارد.
نکته ی درخور توجه این است که این قطعنامه با ۲۹ رای موافق در برابر ۸ رای ممتنع و ۱۰ رای موافق به تصویب رسیده است. ایران عضو شورای حقوق بشر نیست. کشورهای چین، هند، کویت و عربستان سعودی از کشورهای مخالف لغو مجازات اعدام بودند و کشورهای آمریکا، کوبا و روسیه به آن رای ممتنع دادند.
لازم به یادآوری است که پیش از رای گیری در این اجلاس خانم ناوی پیلای، کمیسرعالی حقوق بشرسازمان ملل متحد، در سخنرانی گشایش این اجلاس اعلام کرد که در سال ۲۰۱۳، ۵۰۰ نفر، و در ۴-۵ ماه نخست سال ۲۰۱۴ دست کم ۲۵۰ نفر در ایران اعدام شده اند. همچنین در این کشور ۱۶۰ نفر در انتظار اجرای حکم اعدام اند که در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشته اند.
کارزار لغو مجازات اعدام در ایران ( لگام ) از تصویب این قطعنامه بسیار خشنود است و همچنان نگرانی خود را از افزایش شمار احکام اعدام و اجرای آنها، به ویژه در باره ی کسانی که هنگام ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشته اند اعلام می کند. ما از اینکه مصوبه هایی اینچنین، به رغم خواست جهانیان و افکار عمومی آنان الزام آور نیستند؛ و کشورهای صادر کننده ی این احکام و مجری آنها، از جمله و به ویژه ایران، به آنها توجه نمی کنند بسیار متاسفیم و آرزومند آنیم که کیفرها انسانی شوند و مجازات اعدام لغو شود.
هیئت اجرایی لگام
۲۱ مرداد ۱۳۹۳
