اول مهر از راه می رسد، و بار دیگر زنگ‌های مدارس کشور به صدا درمی آیند. طنین صدای شادمان میلیون ها کودک مشتاق میهنمان برای آموختن علم و دانش، ترنم زیبای بهاری را بر پیادەروهای پاییزی میهن می پراکند، و دگر بار اشتیاق به تحصیل و فراگیری علم و دانش، فضای خیابانها، مدارس و خەه ها را به خود اختصاص می دهد.
ما این روز خجسته را به همه دانش آموزان، خانوادەها و معلمین متعهد و زحمتکش آموزش و پرورش تبریک می گوییم، و سال تحصیلی موفق و پر از دستاوردهای علمی و آموزشی را برای این عزیزان آرزومندیم.
امسال طبق آمار اعلام شده توسط وب‌سایت وزارت آموزش و پروش ایران، حدود هفت و نیم میلیون دانش‌آموز ابتدایی به استقبال سال تحصیلی ۹۶-۹۵ می‌روند، از این رقم حدود یک و نیم میلیون دانش آموز برای اولین بار پا به مدرسه می‌گذارند. دریغا که سال تحصیل جدید، همانند سالهای گذشته در حالی آغاز می شود که مطابق آمار رسمی بیش از ۴ میلیون از کودکان کشور توانایی ادامه تحصیل را ندارند، و از چرخه آموزش طرد شده اند. از اینرو، همواره اول مهر و بازگشایی مدارس و آغاز بکار سیستم آموزشی کشور از سویی نوید بخش سواد آموزی و شکوفایی کودکان کشور، و از سوی دیگر یادآور محرومیت بخش بزرگی از کودکان و نوجوانان میهنمان از حق تحصیل و آموزش می باشد.
امسال هم مانند سالهای گذشته همزمان با این شور و اشتیاق، در آنسوی دیوار مدارس، هزاران کودک آرزومند تحصیل با حسرت و با چشمانی گریان، هم چنان در چهارراه ها و کارگاه ها برای لقمه نانی به اجبار از دنیای کودکی جدا شده و بسیار زود و نابهنگام وارد بازار کار شده و مورد استثمار قرارمی گیرند. کودکان کار و کودکان خیابانی بی پناه ترین و آسیب پذیرترین گروه اجتمائی را تشکیل می دهند.
هم میهنان گرامی!
اکنون و در شرایطی که بیش از هر زمان دیگر کشور ما نیازمند توجه به امر آموزش رایگان و تامین امکانات فراگیر آموزش عمومی می باشد، مسئولان آموزش و پرورش و مسئولین امور فرهنگی کشور، تلاش خود را بر کالایی کردن آموزش و پرورش متمرکز کرده و بر طبل خصوصی سازی و پولی کردن هر چه بیشتر خدمات آموزشی می کوبند. دولت جمهوری اسلامی بی توجه به مشکل میلیونها دانش آموز محروم از تحصیل و بی توجه به مشکلات عدیده آموزشی که اساسا محصول، فقر و مشکلات اقتصادی، سیستم آموزشی نادرست و ناعادلانه ، مسئولین ناکارآمد آموزش و سیاستهای حاکم بر سیستم آموزشی می باشد، بشکل گسترده ای اقدام به واگذاری خدمات آموزشی به بخش خصوصی کرده و با این حرکت، بەجان حداقل امکانات باقی مانده در آموزش عمومی افتاده و اقدام به واگذاری فضاهای مدارس عمومی به مدارس غیرانتفاعی و بخش خصوصی می کنند.
این اقدامات در شرایطی صورت می گیرد که نزدیک به یک سوم جمعیت ایران از دسترسی به ابتدایی ترین امکانات زندگی محرومند، و در فقر و گرسنگی روزگار می گذرانند، و نمی توانند هزینه های آموزش فرزندان خود را تامین کنند.
عدم توجه به آموزش عمومی و سیاست خصوصی سازی در این عرصه، ضربه سنگینی بر امر پر اهمیت آموزش و ظلم و بی عدالتی بر زندگی کارگران و زحمتکشان و طبقات فرودست جامعه می باشد.
ما با تاکید بر حق استفاده از تحصیل رایگان برای همه کودکان و نوجوانان میهن، تامین و گسترش و امکانات آموزش عمومی را ضرورتی عاجل دانسته و تداوم این سیاستهای تبعیض آمیز را نادرست، ناعادلانه، غلط و خطرناک می دانیم و معتقدیم که علیرغم وعده های انتخاباتی و سخنان آقای روحانی در آغاز سال تحصیلی گذشته همچنان ظلم و بیعدالتی بر سیستم آموزشی کشور سایه انداخته است.
امسال در حالی سال جدید تحصیلی را آغاز می‌کنیم که بخشی از دانش‌آموزان و کودکان ایران به دلایل مختلفی نظیر عدم فرصت‌های برابر آموزشی، محروم‌بودن از تحصیل به زبان مادری، تبعیض جنسیتی، مشکلات اقتصادی خانواده‌ها، دریافت اجباری وجه نقد از دانش‌آموزان، نداشتن انگیزه برای ادامه تحصیل ترک تحصیل کرده و این روند همچنان رو به افزایش است. بر اساس آمارهای موجود در سال گذشته، بیش از یک چهارم کودکان ایرانی ترک تحصیل کرده‌اند، و احتمال می‌رود امسال نیز همین تعداد از ثبت‌نام در مدارس خودداری کرده باشند.
مسئولین و مقامات جمهوری اسلامی حساسیتی در قبال معضلات اجتماعی که گریبانگر دانش آموزان نیز شده است، نشان نمی دهند. وزارت آموزش و پرورش به جای اولویت دادن به مشکلات اساسی این وزارتخانه، اولویت خود را در برگزاری سوری نماز و مسائل حاشیه ای و خصوصی مردم قرار داده است.
هم میهنان گرامی!
اکنون قریب به سی و هفت سال از تسلط قشریون بر آموزش و پرورش می گذرد. کارنامه این سالها سرشار از نشاندن خرافه به جای علم، ارائه تصویری مخدوش از تاریخ ایران به دانش آموزان، سرکوب خلاقیت های هنری کودکان و نوجوانان، جدایی دختران و پسران و بسیاری فجایع دیگر که نظام آموزش کشور را در بحرانی عمیق فرو برده است. ما ریشه همه این خرابی ها را در دخالت حوزەها و ارگانهای غیر مسئول در امر آموزش دانسته و استقلال مدارس، دانشگاه ها و سیستم آموزشی کشور را خواهانیم.
بهرەمند شدن از حق آموزش به زبان مادری، یک حق انسانی و حقوق بشری است که در اسناد و معاهدات حقوق بشری از جمله اعلامیه جهانی حقوق زبانی، منشور زبان مادری، اعلامیه حقوق اشخاص متعلق به اقلیت‌های ملی، زبانی، مذهبی، کنوانسیون حقوق کودکان بر آن تأکید شده است. ما تنوع و تکثر زبانی و فرهنگی موجود در کشور را فرصتی برای پیشرفت و همگرایی ملی تلقی کرده و حق آموزش به زبان مادری را برای همه مردم ایران خواهانیم.
ما خواهان ارتقای کیفی کتابهای درسی، بکار گیری معلمین و استادان مجرب، کارآزموده و امکانات آموشی مناسب برای همه می باشیم.
ما بر این باوریم کە:
ـ بهرمند شدن همگانی از حق تحصیل رایگان،
ـ توجه به امور مرتبط با امنیت تحصیل وآموزش و تربیت کودکان و نوجوانان،
ـ توجه اکید به کودکان کار و کودکان خیابان،
ـ استقلال مدارس و نظام آموزشی از حوزه ها و مراکز دینی،
ـ ایجاد فضای سالم و امن برای تحصیل و اندیشیدن در مدارس و محیط های آموزشی،
از جمله نیازها و خواسته هایی است که همین امروز باید به آن پرداخت.
ضمن آرزوی موفقیت برای دانش آموزان میهن در این سال تحصیلی، امیدواریم که سال آینده شاهد حضور همه کودکان و مشتاقان به تحصیل در مدارس بوده و امید داریم که بیعدالتی و ستم از سیستم آموزشی میهن ما رخت بربندد.
اول مهر ماه سال ۱٣۹۵ – برابر با ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۶
