در چهره ات رنج را خوانده ام
بر سینه ات زخم را دیده ام
زان قرنها ستم که تبار ترا
به زیر یوغ کشیده است و می کشد
برخویشتن با تمام وجود
لرزیده ام….
با این همه تو سرفراز ای زن
زیباترین پدیده ی هستی
با قامتی زخمی
اما سترگ
ایستاده ای
هان ای شکوه شکفتن
با جان ودل
ترا تقدیس می کنم
اسفند ۶۵ پس از ابلاغ حکم
منصور مشرف