جمعه ۲۵ مهر ۱۴۰۴ - ۲۱:۵۱

جمعه ۲۵ مهر ۱۴۰۴ - ۲۱:۵۱

در سوگ ناصر تقوایی
ناصر تقوایی هنرمندی بود که با پایداری اخلاقی و فکری خود نشان داد خفقان نمی‌تواند وجدان هنری را نابود کند. آثار او، چه بر پرده سینما و چه در ذهن...
۲۵ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: دبیرخانه شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: دبیرخانه شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
جغد منیروا
لحظه‌ای براندازش می‌کنم. سال‌های زیادی‌ست که می‌شناسمش... با اجازه در کنارش می‌نشینم. خیلی زود صحبت‌مان گل می‌اندازد وبه مسائل روز می‌رسد... می‌گوید: «این روزها نسل جوان و پر شور در...
۲۵ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
نقش بی‌بدیل تقوایی در تولد «هنر و ادبیات جنوب»
نسیم خاکسار: بی‌عدالتی اجتماعی در آبادان حضور  بسبار عریان و برهنه ای داشت. کافی بود در منطقه‌های پر از گُل و گیاه و خانه های شیک و مجهز به تهویه...
۲۵ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: نسیم خاکسار
نویسنده: نسیم خاکسار
ایران باید اعلام کند، با اجرای «طرح دو دولت» به پیمان ابراهیم خواهیم پیوست!
فرخ نگهدار: پس از جنگ ۱۲ روزه، به ویژه حالا با پایان جنگ غزه و اجلاس شرم الشیخ، به نظر می‌رسد روندی تازه برای تعیین سرنوشت فلسطین آغاز شده است....
۲۵ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: فرخ نگهدار
نویسنده: فرخ نگهدار
در‌نقد نظرات آقای عمادالدّین باقی
علی جنوبی: باید صریح گفت: دین تا زمانی که در مقام قدرت است، نمی‌تواند ضامن حقوق بشر باشد. تنها زمانی که از اقتدار سیاسی کنار رود و در جایگاه انتخاب...
۲۵ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: علی جنوبی
نویسنده: علی جنوبی
ترک تحصیل دختران؛ تلاقی فقر، جنسیت و سیاست‌های آموزشی نابرابر
گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت): قوانین ناکافی، ازدواج زودهنگام که گاهی معلول فقر خانواده ها، فقر ساختاری در میان کارگران و زحمتکشان، کمبود امکانات آموزشی در مناطق...
۲۴ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
بیانیه کانون نویسندگان ایران به مناسبت درگذشت ناصر تقوایی
شک نباید داشت که تقوایی در سراسر کار خلاقه و زندگی خود همواره انسان را رعایت کرد و هرگز از معیارهای حق‌طلبانه‌ی خود قدمی واپس ننشست. هنر مستقل او را...
۲۴ مهر, ۱۴۰۴
تصویر نویسنده: کانون نویسندگان ایران
نویسنده: کانون نویسندگان ایران

نیروهای کار در آستانه اولین سالگرد قتل مهسا و آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی»

نیروهای کار، زنان و بسیاری دیگر از شهروندان خواستار عدالت اجتماعی و دمکراسی‌اند. آنها می بینند که حکومت توان کشور داری و کارآمدی ندارد و به جای پاسخ‌گویی به مشکلات اقتصادی و خواست های به حق مردم به سرکوب فعالانِ صنفی، نافرمانانِ مدنی و شرکت کنندگان در جنبش «زن، زندگی، آزادی» روی میاورد. تظاهرات و اجتماعات مسالمت آمیز را اغتشاش و معترضان را اغتشاش گر می نامد! در عین حال، هر روز آمارهای فریبنده دولتی، که از شرایط واقعی زندگی مردم فاصلۀ زیادی دارند، مانند نوید کم تر شدن حجم تورم، کنترل رشد نقدینگی و بالا رفتن تولید و جایگاه جهانی اقتصاد ایران را میدهند و دستمزد کارگران و مزدبگیران را بدون تناسب با نرخ رشد تورم تنظیم میکنند.  همه اینها در حالی است که بنا به گزارشات نشریات داخل کشور قدرت خرید مزدبگیران هر روز کم تر میشود.

در یک سال گذشته اعتراضات متشکل نیروهای کار، به موازات جنبش «زن، زندگی، آزادی»، در محل های کار و اماکن عمومی در سراسر ایران ادامه داشته است. تظاهرات هفتگی و سراسری معلمان و بازنشستگان و اعتصابات و اعتراضات گسترده کارگران صنعتیِ پروژه ای و پیمانی از جمله این دسته از اعتراضات بودند.

در این مدت شاهد دستگیری، حبس، شکنجه و حتی اعدام زحمتکشان و مزدبگیرانی بودیم که در اعتراضات جنبش آزادی خواهانۀ «زن، زندگی، آزادی» شرکت داشتند. زندگی نامه و گواهی خانواده های دستگیر شدگان نشان میدهد که بسیاری از آنان زحمتکشانی هستند که در پی شرکت شان در مراسم یادمان کشته شدگان جنبش «زن، زندگی، آزادی» در گورستان ها، و یا حضورشان در اعتراضات خیابانی دستگیر، زندانی و یا حتی اعدام شده اند. تا کنون حضور نیروهای کار در جنبش «زن، زندگی، آزادی» خارج از چهار چوب اعتراضات و اعتصابات متشکل صنفی بوده است. ولی اعضای نهاد های صنفی در نوشته هایی که در شبکه‌های اجتماعیِ صنفی منتشر شده، از خواست های جنبش حمایت کرده اند. مطالبات اجتماعی و شخصی که انگیزه شرکت نیروهای کار در تظاهرات متشکل صنفی و «زن، زندگی، آزادی» شده در رابطه اند با نداشتن امنیت کاری و اقتصادی، سلامتی در محیط کار، بی اعتنایی مسئولان به کرامت انسانی زحمتکشان، و نبود عدالت اجتماعی و دمکراسی.

دو دسته از آمار های منتشر شده توسط مراجع دولتی بر بی توجهی مسئولین به سلامت، امنیت و کرامت انسانی کارگران و ازدیاد فاحش فشار اقتصادی بر زحمت‌کشان و مزدبگیران گواهی می دهند. دسته اول آمار افزایش سوانح ناشی از کار است که به معلولیت یا فوت کارگران در محل کار منجر شده است. دسته دوم به بالا رفتن آمار خودکشی در میان کارگران اشاره میکند. این دو دسته آمار در رابطه ارگانیک با یکدیگر و با سیاست های کلانِ دولتی هستند.

بنا بر گزارش ایلنا(۱) و کانالهای اجتماعیِ تشکل های کارگری(۲)، تصادفاتِ مرگبار در حین کار، در سال گذشته جان ۱۹۰۰ کارگر و مزدبگیر را گرفته است. این نوع تصادفات که آخرین مورد آن کشته شدن ۶ کارگر معدن زغال‌سنگ دامغان در تاریخ یکشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ است، بیش از هر چیز به خاطر بی توجهی کارفرمایان و فقدان وسایل ایمنی در محل کار اتفاق می‌افتند. این بی توجهی در مورد کارگرانِ موقت، فصلی یا پیمانی به مراتب بیشتر است. علاوه بر این، بسیاری از کارگرانِ موقت و مهاجر و خانواده هایشان حتی به بیمه های پزشکی و اجتماعی هم دسترسی ندارند.

تعداد دیگری از تصادفات مرگبار کاری در میان کارگرانِ صنعتیِ پرسابقه رسمی و آشنا با ضوابط ایمنی اتفاق میافتند. بی توجهی پیمانکاران و عدم رعایت ضوابط ایمنی و پیشگیری علت اصلی این گونه تصادفات است. تصادف مرگبار در معدن زغال‌سنگ دامغان از این نوع بود چرا که دستگاهی که ۲۰ دقیقه قبل از انفجار برای اندازه گیری شدت و غلظت گاز در تونل معدن استفاده شده بود فشار گاز را عادی تخمین زده بود(۳). بنا به گواهی کارگران، این دستگاه در سال ۱۳۴۸ خریداری و نصب شده بود.

بخش دیگری از اینگونه تصادفات ناشی از عدم تمرکز ذهنی کارگران و مشغولیت های ذهنی آنان، در رابطه با ناامنی مالی و شغلی و مشکلات بهداشتی و درمانی شان است. فشار روانی بر کارگران سبب بالا رفتن آمار ایست قلبی و یا سکته مغزی در شرایط سخت کاری از جمله دمای بالا و غیر قابل تحمل در حین کار شده است.

بالا رفتن آمار خودکشی در میان کارگران نیز مربوط به همین فشار ها است. آمار خودکشی کارگران در سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد از ابتدای سال تا دی ماه «۲۳ کارگر ساکن یا شاغل در استان‌های خوزستان، کرمان، فارس، سمنان، خراسان رضوی، ایلام، گیلان، کرمانشاه، قزوین، کهگیلویه ‌و بویراحمد، آذربایجان غربی و گلستان، به دلیل فقر، معوقات و طلب‌های مزدی یا تعدیل و اخراج از محل کار، خودکشی کرده‌اند که صرف‌نظر از تاریخ تقویمی ثبت خودکشی‌ها، به‌ طور میانگین، هر ۱۲ روز یک کارگر برای پایان دادن به زندگی خود اقدام کرده است.»(۴)  

بنا به گزارش سازمان جهانی بهداشت(۵) مطالبات بالای محیط کار، شرایط کاری غیر استاندارد، نبود برنامه های سلامت کارمندان، دستمزد کم و کارهای پاره وقت از جمله آسیب های شناخته شده ای هستند که منجر به خودکشی کارگران میشوند. کارگران موقت و فصلی جدا از فشار های ناشی از نداشتن امنیت مالی و سلامتی در محل کار، دوری از خانواده هایشان شرایط سخت زندگی در خوابگاه های کارگران و ناامیدی را نیز از دیگر دلایل بالا رفتن آمار خودکشی کارگران میدانند. روزنامه اعتماد در گفتگو با حسین راغفر در این رابطه مینویسد(۶) «خودکشی و به خصوص خودسوزی را باید به عنوان یک طغیان در نظر گرفت، به عنوان نوعی شورش ولی این شورش به جای اینکه علیه عوامل شکل بخشی این نارضایتی باشد، علیه خود فرد است.» «این انتخاب، ارتباط تنگاتنگی با معیشت و زندگی مردم دارد و حتما سیاست‌های اقتصادی و ناامیدی از آینده و یافتن مفر خروج از این بحران روحی روانی و معیشتی که منشا بسیاری از بحران‌هاست عامل موثر در این انتخاب افراد بوده است.»

نیروهای کار، زنان و بسیاری دیگر از شهروندان خواستار عدالت اجتماعی و دمکراسی‌اند. آنها می بینند که حکومت توان کشور داری و کارآمدی ندارد و به جای پاسخ‌گویی به مشکلات اقتصادی و خواست های به حق مردم به سرکوب فعالانِ صنفی، نافرمانانِ مدنی و شرکت کنندگان در جنبش «زن، زندگی، آزادی» روی میاورد. تظاهرات و اجتماعات مسالمت آمیز را اغتشاش و معترضان را اغتشاش گر می نامد! در عین حال، هر روز آمارهای فریبنده دولتی، که از شرایط واقعی زندگی مردم فاصلۀ زیادی دارند، نوید کم تر شدن حجم تورم، کنترل رشد نقدینگی(۷) و بالا رفتن تولید و جایگاه جهانی اقتصاد ایران را میدهند(۸) و دستمزد کارگران و مزدبگیران را بدون تناسب با نرخ رشد تورم تنظیم میکنند.  همه اینها در حالی است که بنا به گزارشات نشریات داخل کشور قدرت خرید مزدبگیران هر روز کم تر میشود(۹).

همزمان با نابسامانی های اقتصادی و بی توجهی دولت به امنیت نیروهای کار، لوایحی که مورد حمایت و اتفاق جمعی مردم نیستند، از جمله «لایحه حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» و برنامه هفتم توسعه را در مجلسی که منتخب مردم نیست، در خفا، به تصویب می‌رسانند. این لوایح، با تمرکز بر کنترل دولتی بر زندگی خصوصی و جنسیتی شهروندان و سیاست هایی که بر اساس مدل های ورشکسته نئولیبرالیزم امریکایی برای سودجویی سرمایه داری لجام گسیخته طراحی شده‌اند، اکنون خود علت نارضایتی‌های عمومی، برآمد های کارگری و نا فرمانی‌های مدنی در ماه های اخیر بوده اند.

اعتراضات کارگری، دوشادوش «جنبش مهسا» در پی رسیدن به عدالت اقتصادی و اجتماعی، امنیت شهروندان و دموکراسی هستند. در آستانه یک سالگی جنبش «زن، زندگی، آزادی» از مبارزات نیروهای کار و شهروندان ایران در راه عدالت، برابری و دموکراسی حمایت می کنیم.

 

منابع:

۱. ایلنا: «نقدی بر آمار بالای حوادث ناشی از کار»

 https://www.ilna.ir/بخش-کارگری-۹/۱۳۵۷۶۸۷-نقدی-بر-آمار-بالای-حوادث-ناشی-از-کار-برای-مرگ-کارگر-چه-رنگی-پیشنهاد-می-دهید

۲. کانال تلگرام اتحاد باز نشستگان. https://t.me/GEtehadbazneshastegan/44895

۳. تسنیم:

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/06/13/2951761/توضیحات-وزیر-کار-درباره-انفجار-معدن-طرزه-غلظت-گاز-معدن-۹۰۰-پی-پی-ام-بود-فیلم

۴. فردای اقتصاد: «آمار تکان دهنده از خودکشی کارگران به دلیل فقر»

https://www.fardayeeghtesad.com/news/11482/آمار-تکان-دهنده-از-خودکشی-کارگران-به-دلیل-فقر

۵. پیشگیری از خودکشی در محیط کار. دپارتمان بهداشت روان و سوءمصرف مواد- مدیریت بیماریهای روانی و اختلالات مغزی سازمان جهانی بهداشت- ژنو ۲۰۰۶. ترجمه نافعه رسولی و آیدا قائممقام فراهانی.

https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/43502/9789241594387-per.pdf?sequence=44&isAllowed=y

۶. مرگ در شعله های اعتراض. بنفشه سام‌گیس. اعتماد.

https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/188605/مرگ-در-شعله%E2%80%8Cهای-اعتراض

۷. فارس: «کاهش ۱۹ درصدی نرخ تورم ۱۲ ماهه در آذر ۱۴۰۱.»

https://www.farsnews.ir/news/14011115000262/کاهش-۹-درصدی-نرخ-تورم-۲-ماهه-در-آذر-۴۰

۸. تسنیم: «رتبه ۲۲ ایران در بین بزرگترین اقتصادهای دنیا در ۲۰۲۲»

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/01/25/2879718/رتبه-۲۲-ایران-در-بین-بزرگترین-اقتصادهای-دنیا-در-۲۰۲۲-جدول

۹. کامیار فکور: «سقوط به دره فقر». هم میهن آنلاین.

https://hammihanonline.ir/news/society/sqwt-bh-drh-fqr

 

 

 

تاریخ انتشار : ۲۱ شهریور, ۱۴۰۲ ۹:۱۲ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

1 Comment

  1. محمدی گفت:

    مقاله انتقادی مفیدی هست مسئولانه تر می شد اگر چشم اندازه‌هایی از راههای ممکن برای برون رفت از وضعیت را نیز طرح می کردید.

فلسطین و وجدان بشریت، فراموش نمی‌کنند؛ صلح را فریاد می‌زنند!

می‌توان و باید در شادمانی مردم فلسطین و صلح‌خواهان واقعی در جهان به خاطر احتمال پایان نسل‌کشی تمام عیار در غزه شریک بود و در عین حال، هر گونه توهم در بارۀ نیات مبتکران طرح جدید را زدود. می‌توان و باید طرح ترامپ را به زانو درآمدن بزرگترین ماشین آدم‌کشی تاریخ بشر در برابر مردم مقاوم غزه دانست.

ادامه »

در حسرت عطر و بوی کتاب تازه؛ روایت نابرابری آموزشی در ایران

روند طبقاتی شدن آموزش در هماهنگی با سیاست‌های خصوصی‌سازی بانک جهانی پیش می‌رود. نابرابری آشکار در زمینۀ آموزش، تنها امروزِ زحمتکشان و محرومان را تباه نمی‌کند؛ بلکه آیندۀ جامعه را از نیروهای مؤثر و مفید محروم م خواهد کرد.

مطالعه »

قحطی در غزه؛ آیینۀ تمام‌نمای پوچی ادعاهای قدرت‌های غربی

نتانیاهو با چه اطمینانی، علیرغم اعتراض‌های بی‌سابقۀ جهانی به غزه لشکرکشی می‌کند؟ در حالی که جنبش صلح تا تل‌آویو گسترش یافته و اعتراض‌ها به ادامۀ جنگ و اشغال غزه ده‌ها هزار شهروند اسرائیلی را نیز به خیابان‌ها کشانده، وزیر دفاع کابینۀ جنایت‌کار نتانیاهو با تکیه بر کدام قدرت، چشم در چشم دوربین‌ها می‌گوید درهای جهنم را در غزه باز کرده است؟

مطالعه »

مصونیت اسرائیل از مجازات برای جنایات جنگی، قتل روزنامه‌نگاران بیشتری را دامن می‌زند…

گرچه من و سایر هم‌کارانم در شورای سردبیری سامانه کار به هیچ عنوان خود را خبرنگار یا ژورنالیست حرفه ای نمی دانیم ولی نمی‌توانیم درد و نگرانی عمیقمان را از آنچه بر سر راویان تاریخی این دوران منحوس وسیله دولت اسراییل و رژیم نسل کش نتانیاهو آمده است را پنهان کنیم. ما به همه روزنامه نگاران و عکاسان شریفی که در تمامی این دو سال از میدان جنایات غزه گزارش فرستاده اند درود می‌فرستیم و یاد قربانیان این نبرد نابرابر را گرامی می‌داریم.

مطالعه »
پادکست هفتگی
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

در سوگ ناصر تقوایی

جغد منیروا

نقش بی‌بدیل تقوایی در تولد «هنر و ادبیات جنوب»

ایران باید اعلام کند، با اجرای «طرح دو دولت» به پیمان ابراهیم خواهیم پیوست!

در‌نقد نظرات آقای عمادالدّین باقی

ترک تحصیل دختران؛ تلاقی فقر، جنسیت و سیاست‌های آموزشی نابرابر