هم‌میهنان گرامی ، کارگران ، مزدبگیران ، آزادی‌خواهان و عدالت‌باوران !
کارگران و کارکنان شرکت نیشکر هفت تپه از هشت روز پیش تا کنون، در اعتراض به عدم دریافت حقوق سه ماه گذشته خویش، مخالفت با تعدیل کارکنان این شرکت و تهدید امنیت شغلی خود به دلیل واردات بی رویه شکر و تصمیم دولت مبنی بر به اصطلاح خصوصی سازی این واحد کلان ملی اعتصاب کرده اند. آنها در این مدت با شرکت در تجمع های اعتراضی در مقابل فرمانداری شهر شوش و در خیابان های این شهر خواهان پرداخت حقوق معوقه و رسیدگی دولت به سایر مطالبات خود شدند.
دولت از آغاز اعتصاب و تجمع های اعتراضی مسالمت آمیز کارکنان حق طلب این شرکت به اشکال گوناگون مانند گسیل نیروهای ضد شورش، محاصره کارگران، تهدید، ضرب و شتم، بازداشت و مجروح کردن تعدادی از کارکنان اعتصابی، کوشش کرده است که به اعتصاب و اجتماعات کارگران گرسنه پایان دهد تا بتواند همچنان سیاست های اقتصادی ضد کارگری و ضد ملی خود را، که در راستای منافع طبقاتی قشر کوچکی از سرمایه داری تجاری و سرمایه داری بورکراتیک نظامی و عامل رکود اقتصادی، فقر و فلاکت افزایش یابنده کارگران و مزدبگیران و گسترش اعتراضات کارگری گردیده است، به پیش ببرد.
کاهش تعرفه شکر از ۱۵۰% به ۵۰% توسط دولت احمدی نژاد، که بدون در نظر گرفتن میزان تولید این محصول در ایران به بهانه فریب کارانه واردات انبوه کالا به منظور پایین آوردن سطح قیمتها انجام گرفته و تنها شامل شکر هم نمی شود، بحران های مشابهی را برای سایر رشته های تولیدی و کارکنان آنان نیز به وجود آورده است.
کارکنان کشت و صنعت هفت تپه، که در طول سه سال گذشته شانزده بار با انگیزه های مشابه دست به اعتصاب زده اند، در جریان این اعتصابات و کشاکش هائی که با دولت داشته اند تجربه اندوخته این بار با آمادگی و تدارک بیشتری دست به اعتصاب زده اند. برخی از مطالبات کارگران مانند مخالفت آنها با تعدیل نیرو، مخالفت با خصوصی سازی این واحد کلان اقتصادی که در آن کار می کنند و اعتراض به سیاست کاهش تعرفه واردات شکر بنیاد سیاستهای اقتصادی حکومت را به چالش کشیده اند.
نکته با اهمیت دیگر در رابطه با این اعتصاب موج گسترده حمایت ها از مطالبات کارکنان نیشکر هفت تپه توسط کارگران، نهادها و سازمانهای کارگری و گروه های مختلف اجتماعی در ایران و خارج از ایران به خصوص در خوزستان است. یک چنین همبستگی در این دوره از جنبش کارگری از یک اعتصاب بی مانند است. علاوه بر آن تعداد زیادی رسانه این اعتصاب و اخبار مربوط به آن را به نحوه گسترده ای بازتاب داده اند. این اعلام حمایت ها و همبستگی که امکان افزایش آنها بسیار زیاد است و انعکاس رسانه ای اخبار این اعتصاب از یک طرف، و از طرف دیگر رفتار هشیارانه کارگران و همراهی گسترده افکار عمومی با کارگران برنامه سرکوب این اعتصاب توسط حکومت را با موانع مواجه کرده است.
کمیسیون کارگری سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) حمایت و همبستگی خود با این اعتصاب را اعلام و از مطالبات حق طلبانه کارکنان کشت و صنعت شوش، که بخشی از مطالبات عمومی کارگران و مزد بگیران ایران است، قاطعانه حمایت می کند و برای کارکنان اعتصابی در این مبارزه دشوار و سرنوشت ساز که با حفظ همبستگی، هشیاری، تلاش و مبارزه مستمر به خصوص با سازمان یابی سندیکائی آسان تر و کم هزینه تر به پیش خواهد رفت، آرزوی کامیابی دارد. ما همچنین رفتار سرکوبگرانه دولت، ضرب و شتم کارگران و پیگرد و بازداشت آنها را محکوم می کنیم، خواهان پایان دادن به همه این اعمال و رعایت حقوق سندیکائی کارگران به خصوص کارگران هفت تپه هستیم.
کارگران و کارکنان شرکت نیشکر هفت تپه از هشت روز پیش تا کنون، در اعتراض به عدم دریافت حقوق سه ماه گذشته خویش، مخالفت با تعدیل کارکنان این شرکت و تهدید امنیت شغلی خود به دلیل واردات بی رویه شکر و تصمیم دولت مبنی بر به اصطلاح خصوصی سازی این واحد کلان ملی اعتصاب کرده اند. آنها در این مدت با شرکت در تجمع های اعتراضی در مقابل فرمانداری شهر شوش و در خیابان های این شهر خواهان پرداخت حقوق معوقه و رسیدگی دولت به سایر مطالبات خود شدند.
دولت از آغاز اعتصاب و تجمع های اعتراضی مسالمت آمیز کارکنان حق طلب این شرکت به اشکال گوناگون مانند گسیل نیروهای ضد شورش، محاصره کارگران، تهدید، ضرب و شتم، بازداشت و مجروح کردن تعدادی از کارکنان اعتصابی، کوشش کرده است که به اعتصاب و اجتماعات کارگران گرسنه پایان دهد تا بتواند همچنان سیاست های اقتصادی ضد کارگری و ضد ملی خود را، که در راستای منافع طبقاتی قشر کوچکی از سرمایه داری تجاری و سرمایه داری بورکراتیک نظامی و عامل رکود اقتصادی، فقر و فلاکت افزایش یابنده کارگران و مزدبگیران و گسترش اعتراضات کارگری گردیده است، به پیش ببرد.
کاهش تعرفه شکر از ۱۵۰% به ۵۰% توسط دولت احمدی نژاد، که بدون در نظر گرفتن میزان تولید این محصول در ایران به بهانه فریب کارانه واردات انبوه کالا به منظور پایین آوردن سطح قیمتها انجام گرفته و تنها شامل شکر هم نمی شود، بحران های مشابهی را برای سایر رشته های تولیدی و کارکنان آنان نیز به وجود آورده است.
کارکنان کشت و صنعت هفت تپه، که در طول سه سال گذشته شانزده بار با انگیزه های مشابه دست به اعتصاب زده اند، در جریان این اعتصابات و کشاکش هائی که با دولت داشته اند تجربه اندوخته این بار با آمادگی و تدارک بیشتری دست به اعتصاب زده اند. برخی از مطالبات کارگران مانند مخالفت آنها با تعدیل نیرو، مخالفت با خصوصی سازی این واحد کلان اقتصادی که در آن کار می کنند و اعتراض به سیاست کاهش تعرفه واردات شکر بنیاد سیاستهای اقتصادی حکومت را به چالش کشیده اند.
نکته با اهمیت دیگر در رابطه با این اعتصاب موج گسترده حمایت ها از مطالبات کارکنان نیشکر هفت تپه توسط کارگران، نهادها و سازمانهای کارگری و گروه های مختلف اجتماعی در ایران و خارج از ایران به خصوص در خوزستان است. یک چنین همبستگی در این دوره از جنبش کارگری از یک اعتصاب بی مانند است. علاوه بر آن تعداد زیادی رسانه این اعتصاب و اخبار مربوط به آن را به نحوه گسترده ای بازتاب داده اند. این اعلام حمایت ها و همبستگی که امکان افزایش آنها بسیار زیاد است و انعکاس رسانه ای اخبار این اعتصاب از یک طرف، و از طرف دیگر رفتار هشیارانه کارگران و همراهی گسترده افکار عمومی با کارگران برنامه سرکوب این اعتصاب توسط حکومت را با موانع مواجه کرده است.
کمیسیون کارگری سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) حمایت و همبستگی خود با این اعتصاب را اعلام و از مطالبات حق طلبانه کارکنان کشت و صنعت شوش، که بخشی از مطالبات عمومی کارگران و مزد بگیران ایران است، قاطعانه حمایت می کند و برای کارکنان اعتصابی در این مبارزه دشوار و سرنوشت ساز که با حفظ همبستگی، هشیاری، تلاش و مبارزه مستمر به خصوص با سازمان یابی سندیکائی آسان تر و کم هزینه تر به پیش خواهد رفت، آرزوی کامیابی دارد. ما همچنین رفتار سرکوبگرانه دولت، ضرب و شتم کارگران و پیگرد و بازداشت آنها را محکوم می کنیم، خواهان پایان دادن به همه این اعمال و رعایت حقوق سندیکائی کارگران به خصوص کارگران هفت تپه هستیم.
همبستگی‌تان پایدار، نظم‌تان استوار و رزم‌تان پرثمر باد!
کمیسیون کارگری سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۱۳۸۶.۰۷.۱۶
