آقای خامنەای صبح روز یکشنبه ٢٨ شهریور، در همایش سراسری فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در باره «دفاع از امنیت داخلی و خارجی» سخرانی کرد.
وی در این سخنرانی “اقتدار دفاعی و نظامی را تنها عامل رفع تهدید نظامی” برای گذاشته و آینده، “ایمان را عامل اصلی استحکام توان دفاعی کشور” قلمداد کرده، «همه سازمانهای نیروهای مسلح و دستگاههای مربوطه را ملزم به محافظت از امنیت” کرده، و گفت سپاه باید علاوه بر امنیت محیط زندگی، در امنیت فرهنگی و فکری نیز که بسیار مهم هستند، نقش آفرینی داشته باشد.
واژەهای کلیدی این سخنرانی آقای خامنه ای نیز مانند اغلب سخنرانی هایشان، «ایمان»، «دشمن»، «امنیت»، «اقتدار دفاعی و نظامی»، « ایجاد ترس و رعب در دشمن»، «به خاک سپردن همه دشمنان»، «عدم مذاکره»، «نجات دیگر کشورها و الگو بودن برای آنها» بوده است.
اندکی درنگ در سخنرانی آقای خامنەای نشان می دهد که زبان، نگرش و اندیشه سیاسی آقای خامنەای، زبان، نگرش و اندیشه مذهبی – سیاسی ولایت محور و نظامی است، نگرش و اندیشه سیاسی ای که مبتنی بر ایمان مذهبی و مغایر و متنافر با خرد انتقادی و عقلانیت واقع بین معاصر، و متعارض با عقلانیت مبتنی بر آزادی، دمکراسی، صلح، تعامل با دگراندیشان داخل کشور و دیگر دولت ها است.
ایمان، تفکر و الگوی مذهبی – سیاسی ولایت محور و امت ساز، از آغاز تاسیس ولایت فقیه تا به امروز مبنای اصلی رابطه جمهوری اسلامی و رهبران آن با ملت و شهروندان کشور، سیاست های داخلی در عرصەهای گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، دینی، مذهبی، قومی و نظامی، و نیز مبنای رابطه نظام و رهبران آن با دولت – کشورهای دیگر و سیاست خارجی بوده است. اگرچه افت و خیزهاپی در این پروسه وجود داشته است، ولی سیاستهای داخل و خارجی اساسا بر محور ایمان و اندیشه مذهبی سیاسی ولایت محور و برای حفظ ولایت فقیه بوده است.
در دنیای معاصر، هر دانشجوی علوم سیاسی و روابط بین الملل متوجه است که امنیت داخلی و خارجی هر ملت و کشوری به عوامل مهم و بهم پیوسته ای از قبیل مناسبات دولت و ملت، کیفیت و شکل نظام سیاسی کشور، توان، موقعیت و روابط اقتصادی کشور در داخل و با خارج، مناسبات نظام سیاسی با دولتهای منطقه و جهان، و نیز توان و موقعیت دفاعی ونظامی بستگی دارد.
آقای خامنەای و مشاورینش، قطعا از این موارد و عوامل و نقش آنها در تامین امنیت داخلی و خارجی کشور مطلع هستند. ولی میل و دلبستگی آقای خامنه ای و دیگر طرفدران ولایت مطلقه فقیه به موقعیت، قدرت و ثروت های کلان و دیگر منافع واقعا موجودی که ولایت مطلقه فقیه واقعا موجود نصیب شان کرده است، اجازه نمی دهد آنها امنیت داخلی و خارجی کشور را براساس حکومت قانون، آزادی، مناسبات دمکراتیک دولت – ملت، توسعه همه جانبه و پایدار، مناسبات مسالمت آمیز و تعامل گر با دولت های منطقه و جهان و دیگر عوامل برشمرده در فوق تنظیم کنند.
مساله و مشکل آنها، صرفا عدم شناخت و فهمشان از مقوله ها، مفاهیم و الگوهای سیاسی و مناسبات بین الملل معاصر برشمرده نیست، بلکه بخوبی واقف هستند که گسترش و ژرفش حرکت ملت و جامعه در سمت تحقق عملی موارد برشمرده، قدرت، موقعیت و منافع ودر نتیجه امنیت آنها را به خطر می اندازد. بی جهت نیست که آنها امنیت و منافع ولایت مطلقه فقیه را امنیت و منافع جامعه و ملی قلمداد می کنند.
آقای خامنه ای در ادامه سخنان خود می گوید: «محور همه توانایی‌های سپاه، ‘ایمان و روحیه انقلابی و جهادی’ است و نباید اجازه داد روحیه انقلابی با میل و دل بستن به دنیا و وارد شدن در مسابقه تجمل پرستی و اسراف تضعیف شود.» آقای خامنه ای درحالی که خود دلبسته قدرت سیاسی واقعا موجود، ثروت و سرمایه ملی این جهانی است و بیش از ربع قرن در راس آنها نشسته است و بر مردم و جامعه و کشور حکومت می کند و حاضر به تغییر جایگاه خود نیست، می گوید: «نباید اجازه داد روحیه انقلابی سپاه با میل و دل بستن به دنیا…. تضعیف شود.» وقتی که رهبران و مسولان روحانی و مکلای طراز اول و ارشد ولایت فقیه، میلیارد میلیارد آشکارا و نهان می چاپند و می خورند و حکومت می کنند، و گفتن این که «نباید اجازه داد روحیه انقلابی سپاه با میل و دل بستند به دنیا… تضعیف شود» تعارفی بیش نیست. آقا خودش می داند اون تو چه خبر است، ولی به سود ولایت فقیه نیست که ولی فقیه اذعان به این همه غارت و چپاول و فساد در درون ولایت کند. رطب خورده منع رطب چون کند؟
آقای خامنەای در بخش آخر سخنرانی خود می گوید «من نسبت به آینده هیچ نگرانی ندارم و معتقدم به توفیق الهی، فردای کشور از امروز آن، بسیار بهتر خواهد بود.» ایشان فراموش کرده اند که چند لحظه قبل گفته اند کە اگر مسئولین بتوانند اقتصاد مقاومتی را حقیقتا محقق کنند، علاوە بر نجات کشور، کشورهای دیگر را نجات دادەاند و برای آنها الگو خواهند شد. روشن است که آقای خامنەای با این اگر اگر گفتن هایش سخت نگران وضعیت و موقعیت ولایت مطلقه فقیه است. روشن تر اینکه ٣٧ حکومت ولایت فقیه و ٣٧ سال عقل و تدبیر مبتنی بر ایمان و اندیشه مذهبی – سیاسی ولایت محور، نتوانسته است و نیز نمی تواند جامعه و کشور را در مسیر تحقق توسعه همه جانبه و پایدار قرار بدهد.
کاربست عقل و تدبیر مبتنی بر ایمان در عمل سیاسی و اجتناعی توسط رهبر و دیگر مسولان ولایت فقیه، کشور و جامعه را دچار بحرانهای بزرگ و خانمان سوز کرده است.
برای یادآوری لازم است گفته شود که آقای خامنه ای متن کامل سند چشم‌انداز ٢٠ ساله‌ی جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ هجری شمسی را ١٣ سال قبل در تاریخ ۱۳ آبان ۱۳۸۲ جهت اجرا به سران قوای سه‌گانه ابلاغ کرده است. طبق این سند فوق، ایران در چشم اندازی بیست سالە بە کشوری توسعە یافتە تبدیل خواهد شد با تعامل سازندە در روابط بین المللی، برخوردار از امنیت اجتماعی و فرهنگی، برخوردار از دانش پیشرفتە، امن، مستقل و مقتدر با سامانە دفاعی بر بازدارندگی همە جانبە، و سرانجام برخوردار از رفاە و تامین اجتماعی. سیزدە سال از ابلاغ این سند توسط آقای خامنەای به سران سه قوه گذشته است، ولی جامعه و کشور ایران تحت ولایت مطلقه فقیه و تحت هدایت و رهبری عقل و تدبیر آقای خامنه ای و یارانش، نه تنها به اهداف فوق نرسیده، بلکه گرفتار بحرانهای دست ساز رهبران و مسولان ولایت فقیه شده اند.
بحران های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی از جمله بحرانهای دست ساز رپیس جمهوری پیشین مورد نظر رهبر و وزرای آن، بحران فساد و اختلاس درون حکومتی، بحران رکود- تورمی و بحران دست ساز در مناسبات با دولت های همسایه و منطقه و دولت های آمریکا و… بحران رهبری – مدیریتی در کشور و دەها بحران بزرگ و کوچک دیگر از نتایج حکومت ولایت فقیه بر جامعه و کاربست عقل و تدبیر مبتنی بر ایمان و ولی محور در سیاست های کلان توسط رهبران بحرانهاپی که مردم، زندگی مردم و جامعه و کشور را با دشواری ها و خطرات خانمانسوز مواجه کرده است.
در چنین شرایطی آقای خامنه ای درسخنرانی خود «اقتدار دفاعی و نظامی را تنها عامل رفع تهدید نظامی» شمرده، “همه سازمانهای نیروهای مسلح و دستگاههای مربوطه را ملزم به محافظت از امنیت کرده و از آیندە و فردای بسیار بهتر کشور” سخن می گوید. اما برخلاف نظر آقای خامنه ای، مردم کشور ما نگران زندگی حال و آینده و نگران جامعه و کشور خود هستند. این مردم توانا، شایسته و شریف، بزرگترین و مهم ترین ثروت و سرمایه و عامل اجتماعی و ملی برای رشد، پیشرفت، توسعه جامعه و تامین امنیت داخلی و خارجی کشور هستند.
امنیت داخلی و خارجی کشور باید بر اساس آزادی و مشارکت همگانی این مردم توانمند و شایسته در سیاست، اداره امور جامعه و کشور، تامین مناسبات دمکراتیک دولت – ملت، تلاش همگانی و ملی درجهت تحقق توسعه همه جانبه و پایدار، برقرار مناسبات مسالمت آمیز و تعامل گر با دولت های منطقه و جهان و دیگر عوامل برشمرده در فوق تنظیم شود.
ما بارها گفتەایم و از گفتن این خسته نخواهیم شد که مردم ایران توانائی، صلاحیت و شایستگی مشارکت آزاد و دمکراتیک و فعال در سیاست و اداره امور جامعه و کشور خود، تحقق توسعه همەجانبه و تامین عدالت و رفاه و امنیت داخلی و خارج و رفع تهدیدهای خارجی را دارد.
