جنبش نوین آزادی خواهانه و عدالت طلبانه ترکمن، که با نطفه بستن در اوایل دهه چهل شمسی و کادر سازی طی دهسال پیش از انقلاب، توانست در مقطع انقلاب و سال نخست آن به یک حرکت ملی ـ مردمی تاریخی در ترکمن صحرای ایران فرابروید، با نام چند فرزند پیشرو این خلق گره خورده است. از برجسته ترین‌های این جنبش و یکی از نقش آفرینان آن، دکتر بردی آهنگری بود که با دریغ بسیار به روز چهارم تیرماه در شهر کلن آلمان درگذشت و خیل دوستداران خود را داغدار کرد. همه هفتاد سال زندگی او با دغدغه آزادی، رهائی و رفاه مردمان خطه و سرزمین‌اش گذشت.
دکتر بردی در زمره شرکت کنندگان تحرکات سیاسی سال های نخست دهه چهل و از فعالان انقلابی سال های نیمه این دهه بود که بخاطر مبارزه علیه دیکتاتوری شاه، به زندان رفت و شکنجه دید ولی همچنان و تا به آخر، بر موضع خود پایدار ایستاد. دکتر بردی انسانی بود فرهنگ دوست و فرهنگ ساز. او به نام اولین رئیس دانشگاه گنبد مفتخر بود، به ابداع خلاقانه شیوه نگارش زبان ترکمنی از طریق تنظیم الفباء متناسب با ساختار و هجاهای این زبان اشتهار داشت، به عنوان یکی از بنیانگذاران اصلی کانون فرهنگی ـ سیاسی خلق ترکمن شهره بود، به آموزگاری سیاسی و تشکیلاتی نوجوانان و جوانان این دیار شناخته می شد، و او نام آوری بود در نقش آفرینی های فراموش ناشدنی برای جلوگیری از جنگ و نیز قطع جنگ در چندین مقطع زمانی از سال ۱۳۵۸و در کاهش تشنج های سیاسی تحمیل شده از سوی دستجات اسلامی سرکوبگر بر مردمان بپا خاسته این خطه و برقراری صلح و آرامش در این دیار.
نقش کم بدیل دکتر بردی آهنگری در نضج و هدایت جنبش ملی مردم ترکمن صحرا در فردای انقلاب سال ۱۳۵۷، او را آماج تعرضات ارتجاع محل و حکومت تازه تاسیس انحصار و استبداد کرد که تبعید وی به شهر قم را در پی آورد. او اما حتی در این شهر و علیرغم تحمل محدودیت ها و خطرات سیاسی بسیار، از ارائه دانش و تجربیات خود به جوانان جنبش نوپای زادگاه خود یک دم نیز بازنیاستاد. او تا لحظه‌ائی که ناگزیر از ترک ناخواسته ایران به خارج از کشور شد، پیوند سیاسی و فرهنگی خود با مردم شهر و دیار خویش را حفظ کرد. در دهساله نخست دوران مهاجرت های متعدد نیز همگان شاهد فعالیت های این فرزند پیشرو مردم ترکمن بودند و می دیدند که او همچنان رهرو خستگی ناپذیر آرمان های آزادیخواهانه خود است.
بخش قابل توجهی از حیات سیاسی دکتر بردی آهنگری در تعلق سیاسی او به جنبش فداییان خلق ایران و در هم پیوندی وی با فعالان فدایی گذشت. در سازمان ما نام او همواره با احترام همراه بود و کماکان نیز چنین خواهد بود. سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) این ضایعه حزن انگیز را به همه بازماندگان زنده یاد دکتر بردی، بویژه همسر و یار وفادار ایشان خانم حلیمه دایزه و برادرش آقای رشید آهنگری تسلیت می گوید و بر زنده نگهداشتن نام او در تاریخ مبارزات آزادیخواهانه و عدالت طلبانه مردم ایران و خلق ترکمن تاکید می نهد.
