یکشنبه ۹ ژانویه سال ۲۰۲۲، صد و سومین سالگرد بزرگداشت رزا لوکزمبورگ و کارل لیبکنشت دربرلین بود. با توجه به همهگیری کرونا, برای شرکت در مراسم یادبود امروز، استفاده ازماسک و رعایت حداقل فاصله ۱.۵متری الزامی بود. مطابق معمول همه ساله، به دعوت حزب چپ آلمان چند هزارنفر شرکت کرده و مزاررهبران کمونیست آلمان را گلباران کردند. و با خواندن سرود انترناسیونال و حمل پرچم های سرخ بر همبستگی بین المللی خود تاکید نمودند.
کارل لیبکِنِشت (۱۸۷۱–۱۹۱۹), رهبر و نظریهپرداز سوسیالیست و کمونیست آلمانی بود که به همراه رزا لوکزامبورگ, فراکسیون اسپارتاکیستها را در حزب سوسیال دموکرات آلمان تشکیل داد و به همراه وی, حزب کمونیست آلمان را تأسیس کرد. کشتار وحشیانه این دو رهبر کمونیست آلمان که در ۱۰۳ سال پیش توسط “گروه سربازان آزاد – فاشیست” صورت گرفت، همچنان موضوع روز است و از حافظه مردم این کشور و میلیون ها پیکارگر عدالتخواه و مبارزان راه آزادی پاک نخواهد شد. در ۱۵ ژانویه سال ۱۹۱۹، رزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت را پس از آزار و شکنجه بسیار به قتل رساندند.
یادآوری می شود که جهان، بزرگداشت قربانیان جنگ جهانی اول را برگذار کرد و نسبت به همه قربانیان این فاجعه بزرگ بشری ادای احترام نمود, اما نباید فراموش گردد که کارل لیبکنشت تنها نماینده پارلمان آلمان بود که در سال ١٩١۴ به شرکت آلمان در جنگ جهانی اول رای منفی داد. بی شک این استقلال نظر و رای منفی او در مقابل سرمایه داری رو به رشد آلمان و زمامداران طرفدار جنگ, یکی از دلایل سوء قصد و قتل او گردید. ضمناً در همین باره رزا لوکزامبورگ اعلام کرد: “این اعمال و دخالت در جنگ، یک تسلط و اقتدارگرایی دولتی است که تماماً منجر به فاجعه خواهد شد و هم اکنون کشور آلمان یک نمونه مثال زدنی است”.
تظاهرکنندگان با خواندن سرود انترناسیونال و درخواست هر چه بیشترهمبستگی و نشان دادن مشارکت و حساسیت هرچه بیشتر در روند سیاست گذاری های احزاب و اعتراض به نظام سرمایه داری و تسلط بانکها بر سرنوشت و اراده مردم، نابرابریهای اجتماعی, تبعیض روز افزون, کم شدن امکانات و رفاه عمومی, خصوصی سازی آموزش و بهداشت عمومی کنترل و دخالت در حریم خصوصی مردم از طریق شنودها و ابزارهای اینترنتی و الکترونیکی شدند. تظاهرکنندگان به تشدید بحران و جنگ افروزی توسط کشورهای سرمایه داری وهمچنین فروش سلاح به کشورهای مناطق بحرانی اعتراض کردند. آنها همچنین از مبارزات مردم کشورهای دیکتاتوری برای احقاق حقوق خود، آزادی های اجتماعی و آزادی احزاب و مطبوعات و زندانیان سیاسی اعلام پشتیبانی کردند.
بزرگداشت همه ساله رفقا رزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت در برلین, بی شک بزرگترین همایش و برآمد جنبش چپ در اروپا است. این حضور پرتوان مردم, فقط برای حضور و پاسداشت و یاد آوری از آنچه که در سالهای پیش صورت گرفته نیست, بلکه نشانگر نیرو و همبستگی جنبش چپ نیز می باشد. باید با صدای بلند به جهان نشان داد و یادآوری کرد و از مردم خواست که به سمت و سوی سیاستگذاری در کشورهایشان حساسیت بیشتر نشان بدهند و اثرگذارباشند. چپ باید خود را بیازماید و نشان بدهد و درعرصه سیاست و جامعه، آرزوها، برنامه و ارزشهای خود را عرضه نماید. چپ باید عرصه های نزدیکی و اتحادهای خود را نشان بدهد و اعلام نماید که معنای مبارزه مشترک، الزامی برای انطباق دیدگاه ها نیست, بلکه تلاش در پیدا کردن راه حلها و سیال کردن سیاست ها و تصمیم گیری ها است. چپ با هم و در کنارهم رشد می کند و بر سیاست تاثیرمی گذارد. بی شک با حضورهر چه بیشتر و ارائه ارزشهای خود. به تقویت خود و اطمینان و اعتماد و جلب مخاطبان خود نیز کمک می کند. چپ باید به مبارزه خود برای جهانی بهترادامه دهد. فقر و محرومیت ها, جنگ ها و مداخله های تجاوزکارانه در امور کشورها,تبعیض و تبلیغ ایدولوژی، نتیجه نابرابری های اجتماعی است و چپ نمی تواند نسبت به آن ها بی تفاوت و خاموش بماند.