منو
سه شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ - ۰۲:۵۰
منو
سه شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ - ۰۲:۵۰
در این شماره می خوانید:
- تحلیل هفته: مدیریت کاراگرن، چارە نجات صندوق های بازنشستگی است!
- از تجربه دیگران: جنبش اتحادیه های صنفی در بنگلادش (بخش ششم)؛
- دیگر کشورها: اسپانیا؛افزایش سود صاحبان سرمایه، کاهش قدرت خرید مزد بگیران؛
- از جهان کار: جهان بدون کار (بخش دهم)؛
- صدای کارگر: کارگران صنوف (بخش نخست)؛
- تشکلها: تشکل های مستقل کارگری، تنها گزینه حمایتی کارگران؛
- بیانیه جمعی از معلمان عدالت خواه ایران: محسن عمرانی را آزاد کنید!
- آتنا کودک هفت ساله، بی رحمانه قربانی جنونی دیگر شد"
با آتش‌بس امیدی برای پایان جنگ و برداشتن سایه سنگین آن از سر مادران، کودکان، پیران و جوانان فلسطینی به وجود آمده بود، اما این امید با نقشه شوم جنایتکاران از بین رفت، نقشه‌ای که فراتر از یک جنگ معمولی بوده و هدف نهایی آن نابودی و آواره‌سازی یک ملت کهن از سرزمینش و تصرف باقی‌مانده خاک فلسطین است.
همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست به‌گریبان‌اند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.
نه‌فقط بازنشستگان، که همهٔ مردم ایران پریدن از آتش را بلدند. سال‌هاست که هر روز از آتش فقر و بیداد، سانسور و نابرابری، شلاق و زندان گذشته‌اند؛ از میان هزاران شعلهٔ سوزان.
کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.
با آتش‌بس امیدی برای پایان جنگ و برداشتن سایه سنگین آن از سر مادران، کودکان، پیران و جوانان فلسطینی به وجود آمده بود، اما این امید با نقشه شوم جنایتکاران از بین رفت، نقشه‌ای که فراتر از یک جنگ معمولی بوده و هدف نهایی آن نابودی و آواره‌سازی یک ملت کهن از سرزمینش و تصرف باقی‌مانده خاک فلسطین است.
با کمال تاسف روی‌کرد سیاسی مقابله با ایران از سوی برخی کشورهای ذی‌نفوذ در جهان در کنار تحریم‌های غیرقانونی و ظالمانه علیه کشور ما، مانعی عمده در برابر برگزاری دیدارهای دوستانه در مقابل تیم‌های قوی جهان، حتی امکان برگزاری اردوهای آمادگی، و وجود تجربهٔ بازی در این سطح برای ملّی‌پوشان ایران است.
