بنا به گفته مقامات رسمی وزارت بهداشت در ایران حدودا هر دقیقه یک ایرانی به ویروس کووید ۱۹ مبتلا و هر ده دقیقه یک نفر فوت می شود. آمار مرگ و میری که رسما اعلام میشود از سوی پزشکان ایران و نیز مقامات سازمان بهداشت جهانی بسیار کمتر از میزان واقعی ارزیابی می شود. آن چه از قرائن برمی‌آید این است که ما داریم به سمت یک فاجعه ملی پیش می رویم.
اینک همگان می‌دانند که پنهانکاری‌های اولیه توسط حکومت و نیروهای امنیتی‌اش چه فرصت طلایی را از مردم ایران برای مهار این ویروس خطرناک گرفت. فدا کردن غیرمسئولانه و ضد انسانی جان ایرانیان پای مصالح سیاسی حکومت در داخل (از جمله راهپیمایی ۲۲ بهمن، انتخابات مجلس و قرنطینه نکردن به موقع شهر قم) و خارج از کشور (از جمله سیاستهای مرتبط با حکومت چین) چه ضربات مهلکی بر ما ایرانیان وارد کرده است. و برخورد غیرمسئولانه حکومت و دولت در برابر ارتجاع سنتی چگونه به شیوع تصاعدی این ویروس کمک کرده و…
اینک نیز شاهد هستیم بالاترین و قدرتمندترین فرد حکومت که همه تصمیم‌های مهم از سوی او اتخاذ می‌گردد، با نگاه توطئه محور و برای توجیه تصمیم نابخردانۀ رد کردن بعضی کمک های جهانی از نظریه مضحک ترور بیولوژیک دفاع می کند. در بحبوحه این بحران که رهبر نظام اجنّه را هم برای پیوستن به دشمنان همیشگی اش به میدان می کشد، کمک پزشکان بدون مرز پس زده میشود. و در شرایطی که مراسم تشییع برای همه شهروندان ممنوع اعلام شده، نظامیان تحت امر رهبر وسط شهر برای مرگ کرونایی سردارسپاه مراسم تشییع راه می اندازند و این عمل را با توهین به شعورشهروندان، با فریبکاری تمام، خودجوش می‌نامند!
اینک جان و حیات تک تک شهروندان ایران به گروگان رهبر نظام، مشاورانش و نیروهای نظامی- امنیتی درآمده است. دولت گوش به فرمان نیز دنباله رو همین سیاست شده و علیرغم همه هشدارهایی که مسئولان بهداشتی و پزشکی می دهند اقدامات ضروری را انجام نمی دهد. در این میان مردم ایران و کادر درمانی فداکار کشور است که هزینه این نوع بلاهت‌‌ها و ناتوانی‌ها را می‌پردازند. در رابطه با گروه های کم درآمد نیز فعلا جز وعده چیزی به آنان تحویل داده نمی‌شود.
در همه جای جهان سیاست‌مداران گوش به سخنان و رهنمودهای متخصصان داده اند. در ایران اما این کارشناسان هستند که باید گوش به فرامین و رهنمودهای مقامات سیاسی و نظامی بدهند!
اینک خانه را آتشی دربرگرفته و وظیفه مقدم بر هر کار دیگری خاموش کردن آن است. بنا به نظر کارشناسان برجسته ایران و جهان آنچه امروز بیش از پیش اولویت دارد:
الف- جلوگیری از گسترش شتابان این ویروس برای انطباق آن با گنجایش سیستم درمانی کشور
ب-حل مسئله کمبود منابع مالی و تجهیزات برای مقابله با این بیماری
پ- حمایت مالی ازاقشار آسیب پذیر است.
مواجهه مؤثر با این بحران و سه معضل یاد شده در گرو مدیریتی کارا همراه با برجسته سازی نقش کارشناسی پزشکی، همیاری مردم و بکارگیری نهادهای مدنی و کمک گرفتن از نهادهای بین المللی و دولت‌هاست.
ما جمعی از اساتید دانشگاه، فعالان سیاسی و مدنی با گرایشات مختلف فکری و سیاسی با توجه به مجموعه اتفاقات جاری آقای خامنه‌ای را مسئول اصلی کنونی و آینده بحران ویروس کووید ۱۹ در ایران می دانیم که اگر به صورت فوری و ضربتی تصمیمات کارشناسانه‌ای در باره آن اتخاذ نگردد می تواند به یک فاجعه ملی بیانجامد.
اینک بیش از پیش آقای خامنه ای در افکار عمومی ایرانیان مورد پرسش و استیضاح است که :
* آیا صندوق توسعه ملی (صندوق ذخیره ارزی) که متعلق به همه شهروندان ایران است اما تحت سیطره ولی‌فقیه قرار گرفته می بایست صرف سپاه قدس گردد و نباید در امر حیاتی سلامت مردم هزینه شود تا شرایط برای به حداقل رساندن تردد مردم فراهم شود، بیمارستانها تجهیز گردند و گروه های کم درآمد دچار تنگدستی بیشتری نشوند؟
*آیا حکومتی که کوچکترین اعتراض مردمی را سرکوب می کند نمی تواند تردد درون شهری و بین شهری را کنترل و به حداقل ممکن برساند؟
*آیا سرمایه‌ها و امکانات فراوان اَبَرموسسات اقتصادی زیرمجموعه آقای خامنه‌ای (مثل آستان قدس رضوی، بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام و …) که در اصل همگی متعلق به ملت ایران است، تنها باید در راهپیمایی اربعین و مخارج گسترده بیت ولی‌فقیه بکار رود و نه در این امر خطیر ملی؟
*چرا در حالی که شخص رهبر (و دیگر مقامات بالای حکومت) در بهترین شرایط قرنطینه هستند با خودخواهی و استبدادِ رای و لجبازی تمام و بهانه‌های مضحک کمک‌های بین‌المللی از مردم ایران دریغ می شود؟
*چرا در زلزله بم کمک‌های آمریکایی‌ها و حضور مستقیم آنها در منطقه پذیرفته شد و بیمارستان صحرایی‌شان تا مدتها به خدمات رسانی مشغول بود و اینک حتی نیروهای سازمان معتبر پزشکان بدون مرز از ایران رانده می شوند؟
*چرا رهبر و نیروهای امنیتی و قوه قضائیه تحت فرمانش درارتباط با آزادی همه زندانیان سیاسی لجبازی و مانع‌تراشی می کنند؟ چرا در این شرایط نیز دست به بازداشت کسانی می زنند که به گردش آزاد اطلاعات یاری می رسانند؟
*چرا صدا و سیمای ضدملی مطیع ولی‌فقیه در این امر حیاتی به جای شفاف سازی، اطلاع رسانی دقیق و موثر و هماهنگ جهت گسترش همکاری ملی در مبارزه با کرونا به پنهانکاری، خرافه پروری، مقصر جلوه دادن مردم و… دست می زند؟
*چرا در ماجرای افزایش قیمت بنزین که می خواست مشکلات بودجه‌ای را بر مردم تحمیل کند، شخص رهبر بلافاصله به صحنه آمد و دهان همه منتقدان از جمله بعضی مراجع تقلید سنتی دولتی را بست اما در مورد بحرانی که جان مردمان را نشانه گرفته است رهبر نظام در مقابل خرافه پرستان و ارتجاع سنتی که هفته‌ها زمان طلایی برای تعطیلی تجمعات و قرنطینه قم را گرفتند، فرصت طلبانه سکوت کرده است؟
نیازی به طرح انتقادات بنیادی بیشتری که در باره پنهانکاری و دروغگویی‌های آغازین (و مستمر) وجود دارد و امروزه دیگر برای همگان آشکار شده، نیست.
از نظر امضاکنندگان این بیانیه مسئول اصلی تبدیل بحران کنونی به یک فاجعه ملی شخص ولی‌فقیه است.
حسن روحانی نیز با همسویی با آقای خامنه‌ای در پنهانکاری و مرتبط کردن بحران کرونا به توطئه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دشمن در تشدید این روند سهیم بوده است.
در پایان سخنی نیز با هم میهنان آگاه، پرتلاش اما در خطر و نگران مان:
هموطنان عزیز!
در غیاب حکومتی مسئول، کارآمد و راستگو، تنها کارشناسان و کارکنان بخش پزشکی و بهداشت کشور هستند که با ازخودگذشتگی از شهروندان در برابر این ویروس دفاع می‌کنند و می‌توانند با وجود همۀ محدودیت ها مرجع شهروندان درشکل دادن رفتار روزمره شان باشد.
یاری‌های خودانگیخته مردم در بسیاری از شهرها به نظام درمانی کشور و کمک آنان به اقشار کم درآمد بیکار شده در روزهای اخیر ستودنی است.
اما همچنان جای تاکید است که:
حساسیت کامل و رعایت تک تک هشدارهای ایمنی به خصوص رعایت بهداشت و کاهش حداکثری ترددهای بیرون از منزل بالاترین نقش را در قطع زنجیره انتشار شتابان این ویروس و همیاری با کادر درمانی فداکار اما تحت فشار و ریزش در کشور دارد.
همیاری عمومی از طریق نهادهای مردمی برای کمک رسانی به مراکز درمانی جهت تجهیز هر چه بیشتر برای مقابله با این ویروس یک وظیفه ملی و انسانی است. پشتیبانی همه جانبه و حمایت گسترده از کادر فداکار درمانی یکی دیگر از این وظایف است.
همیاری تا سرحدامکان با هموطنان کم درآمدی که از قرنطینه‌ها، تعطیلی کسب و کارها و کاهش شدید ترددها لطمه می‌بینند نیز بخشی از نوع دوستی ما ایرانیان است که به خصوص در آغاز سال نو بس ضروری است.
غلبه بر شیوع ویروس کشنده و ویرانگر کرونا تنها در گرو جدی گرفتن این خطر و افزایش همیاری ملی و بین المللی است. به امید آن روز!
اسامی به ترتیب حروف الفباء:
سیامک آرام
تورج ابوذرخانی
مهرداد احمدزاده
حمید احمدی
مانی اخوان
اردوان ارشاد
نائله اروجی
خالف اسفند
فرید اشکان
بیژن افتخاری
محمدجواد اکبرین
نسرین الماسی
مهدی امینی
وهاب انصاری
عبدالعلی بازرگان
حسین بحیرایی
فرزانه بذرپور
نسترن بزازی
یدی بلدی
مهرداد بهارآراء
بهروز بیات
کوروش پارسا
احمد پورمندی
محمود تجلی مهر
مریم تنگستانی
رسول تیهوئیان
مهدی جامی
نقی حمیدیان
بهروز خلیق
مهرداد درویش پور
عبدالستار دوشوکی
اسماعیل زرگریان
حسن زرهی
حسن زهتاب
فرج سرکوهی
مریم سطوت
مجید سیادت
معصومه شاپوری
ناصر شاهین پر
منصوره شجاعی
محمد شوشتری
رضا شیرازی
جعفر صدیق
اسماعیل صفرزاده
اسفندیار طبری
پیمان عارف
مجید عبدالرحیم پور
نادر عصاره
کاظم علمداری
رضا علوی
احمد علوی
محمدصادق علی اصغری
رضا علیجانی
محمد علیزاده لسانی
مناف عماری
مسعود فراز
سیامک فرید
کامبیز قائم مقام
سیاوش قائنی
ناهید قاجار
یدی قربانی
رضا کاویانی
اسفندیار کریمی
رضا کریمی
علی کلایی
پروین کهزادی
منوچهر گلشن
علی گوشه
نصرالله لشنی
منوچهر مختاری
پروین ملک
کیوان ملکی
غنی مجیدی
پرویز مختاری
رضا مسموعی
مهران مصطفوی
منوچهر مقصودنیا
فهمیه ملتی
امیر ممبینی
مهدی ممکن
فریبرز مهران ادیب
محمود مهران ادیب
همایون مهمنش
سیروس میرزایی
مهران میرفخرایی
میرعلی رضا میرمویدی
حسن نایب هاشم
احمد نجاتی
مهدی نخل احمدی
آرش نظریان
محسن نکومنش
داود نوائیان
مهدی نوربخش
توران همتی
محسن یلفانی
