شعبه ی پانزده دادگاه انقلاب حسین رونقی ملکی را به اتهام فعالیت در فضای مجازی به ۲۶ سال زندان محکوم کرده است و مدت هفت سال است که او برپایه ی حکم صادرشده به همین اتهام در زندان به سر می برد. با وجود اینکه بر طبق قانون جدید مجازات اسلامی هرکس که یک سوم از مجازاتش را تحمل کرده باشد می تواند از آزادی مشروط استفاده کند، شوربختانه تا کنون این بخش از قانون در باره ی او اعمال نشده است. از سوی دیگر، آن طور که پدر او، احمد رونقی ملکی، اعلام کرده است، در مدت ۱۳ ماهی که او در سلول انفرادی به سر برده به دلیل سوء رفتار با او در جریان بازجویی های اولیه دچار آسیب کلیه ها شده است و به سبب بی اعتنایی به بیماریش و بی توجهی مأموران به مداوای او یکی از کلیه هایش از کارافتاده و کلیه ی دیگرش نیز دچار آسیب جدی شده است؛ و چنانچه مسئولان زندان توجهی به وضعیت او نکنند جانش در خطر است. پزشکی قانونی در نظریه ی نخست خود در تاریخ ۲۳ اسفندماه ۹۳ نارسایی کلیه ی چپ و بیماری گوارشی او را تأیید و بر ضرورت حفظ بهداشت کلیه ی راستش که در معرض آسیب جدی است تأکید کرده است. همچنین، بنا بر اعلام خانواده اش، او در زندان به دیسک کمر و آرتروز گردن و زانو نیز مبتلا شده است وهمه ی بیماریهایش عدم تحمل کیفر زندان را تأیید می کند. حسین رونقی با وثیقه ی ۱ میلیارد و ۴۰۰هزار تومانی به مرخصی درمانی رفته، اما به این دلیل که در سی ام دیماه ۹۴ دوباره به زندان برگشت داده می شود مداوایش ناتمام مانده است. از سوی دیگر، خانواده ی او به دلیل نداشتن وسع مالی نتوانستنه اند وثیقه ای را که در بار نخست مرخصی به همت نزدیکانش تآمین شده بود دو باره تأمین کنند؛ و از این رو او به ناگزیر در زندان مانده و مداوایش همچنان به تأخیر افتاده است. اعتصاب غذا برای جلب توجه مسئولان به سلامتش تا کنون تأثیری نداشته، و اکنون پدرش نیز به اعتصاب غذا رو کرده است. پدرش گفته است: “اکنون ۱۰۰ برگ در باره ی بیماری حسین در پرونده ی او موجود است که مسئولان زندان و نیز دادستانی توجهی به آن نمی کنند و همین موضوع بیش از پیش بر آسیبهای جسمیش افزوده است و من نیز تاوقتی که فرزندم در زندان و جان او در خطر است اعتصاب غذایم را نخواهم شکست، تا من و او باهم جان ببازیم.
حسین رونقی از اهالی ملکان آذربایجان است و پدر و مادرش هر هفته از آن شهر برای ملاقاتش به تهران می آیند که این کار نیز دشواریهایی را برایشان در پی دارد و تا کنون نیز کوشش آنان برای درمان فرزندشان بی ثمر مانده است.
چون نامبرده در شرایط دشوار جسمی به سر می برد، ما امضا کنندگان این بیانیه خواهان رهایی او از زندان برای ادامه ی درمان کلیه هایش هستیم و اعلام می کنیم که اگر این پدر و پسر گرفتار هر گونه آسیب جدی در ادامه ی این وضع شوند مسئولیت آن متوجه دادستانی و مسئولان زندان خواهد بود.
دکتر محمد ملکی – محمد نوری زاد – گیتی پورفاضل – اسماعیل مفتی زاده – فریبرز رئیس دانا – علیرضا جباری- حشمت اله طبرزدی – عبداله مرادی – احترام عبدوسی – عبدالحمید معصومی تهرانی – فریده مرادخانی – شهناز اکملی– منصور فرجی – گلرو مشفقی – اکرم بقایی – مصطفی قدیم خوان – منصور بهرامی – حمید آصفی – منوچهر نیّری – میترا میثمی – نسترن دژبانی – نعمت کریمی – بیتا وکیلی – ندا شالچی – هیوا کریم نژاد – ژیلا پیریاه – کریم صدوقی – کورش کیهانی – میرزا کیوان نژاد – مردمک میرزایی – سعید هاشمی – وحید تهرانی – گوهرشمیرانی – بردیا درویشی – سمیرا معنوی – سلمان هدایتی – مهرنوش لطف الهی – راحله راحمی پور – الهام رسول باقی – فرخنده طاهری – سیامک شکوهی – مریم ادیب – مرتضی صادقی – امیر مرادپور – سیما رواسی زاده – صادق ربیعی – حسین احمدی – ساسان خلج – محمد شهیدی –مهران لطفی– آمنه حیدری – سلیمان مهدوی – مهدی قدسی – بهنوش کرمانی – سجاد صیادی – محمد بشیری – حسین محمد حسینی – صبا عزیزی – پروین فریدی – مینو صبوری – فرانک سدهی – جمال بهزادی – کیو مرث قادری – عباس شهریاری – قربان نجفی – کمال فاطمی – کبری سلیمی – حسین محمدی – علی وزیری – طاهر سلیمانی – رضا وزیری – رئوف ترابی – فرامرز بهبودی – محمد رضا نعمتی – علی مالجو – نادر حسینی – محبوبه ذبیحی – حیدر شکوری – سلطان پذیرا – روزبه صدیقی – فاتح فتحی – جلال مرادی – شیرین درودی – بهروز حبیبی – ضیاء اکبری – پرویز امامی – سیما اقدس – سیمین آقا زاده – جعفر علی زاده – جلال مرادی – ملوک بدری – رضا فاطمی نژاد – بهزاد دهقان – لقمان رحیمی – زهره سهرابی – شهناز شهبخش – صالح صحفی – عاطفه رضایی – معصومه عبادی – غلا م علیخان – فرشید فلاحتی – فریبا فلاح نژاد – مرجان مسعودی – محمد پور صمیمی.
