تظاهرات و اعتراضات در شهرهای ایران بالا گرفتە است. اعتراض بە گرانی، بیکاری، تورم، سرکوب و… تودەهای قابل توجهی را بە خیابانها کشیدە و آنان را بە درگیری با نیروهای امنیتی کشانیدە است. واقعیت این است کە جان مردم بە لبشان رسیدە است.
اما چە شدە است علیرغم اینکە مردم می دانند کە دور جدید گرانی و تورم اساسا بدلیل سیاستهای ترامپ و خروج دولت آمریکا از برجام است، اما باز بە خیابانها می آیند و بە جای دولت ترامپ، حاکمیت خود ایران را مورد نقد و اعتراض قرار می دهند؟ چرا در اعتراضات، شعاری علیە ترامپ نمی شنویم؟
واقعیت این است کە مردم، رژیم حاکم بر ایران را مسئول اصلی وضعیت نابسامان زندگی خود می دانند، و سیاست کشورهای خارجی و در جوار آن سیاست ترامپ را هم بر اساس ندانم کاری ها و برخوردهای دشمنانە همین حاکمان ارزیابی می کنند. آنان می دانند کە مسبب چهل سال دشواری زندگی مردم، از جملە پیروی از سیاست دشمنی با ایالات متحدە و اسرائیل و با بە هدردادن منابع و ثروت کشور در راستای پیشبرد چنین دشمنی هائی بودە است. برخورد ترامپ می تواند یک عامل یاری دهندە جهت بدترکردن وضعیت کشور باشد، اما اصل ماجرا نیست.
معلوم نیست حاکمیتی کە خود را برآمدە از مردم می داند و مردم را برای پیشبرد اهداف ایدئولوژیکی خود بە گروگان گرفتە است، چگونە این چنین مورد خشم همان مردم قرار می گیرد و باز بر ادامە سیاست های بە غایت نابخردانە خود اصرار می ورزد! حاکمیتی کە شرایط نفوذ و پیشبرد سیاستهای ترامپ را در ایران فراهم آوردە، و عملا بە بازیچە دست سیاست ورزان ایالات متحدە تبدیل شدە است.
اگر وضعیت بە همین طریق ادامە بیابد و بخش دیپلماتیک کشور نتوانند سکان پیشبرد کارها را در دست بگیرند، بی گمان در ادامە همین شرایط نابسامان کنونی، سپاە پاسداران، چنانکە سردار جعفری خط و نشان برای دیپلماسی کشور می کشد، بە عامل تعیین کنندە و اصلی در ادارە کشور تبدیل خواهد شد و نیروهای امنیتی دست بالا را در همە عرصەها پیدا خواهند کرد. در واقع، کشور را سیطرە و کنترل نیروهای نظامی و امنیتی تهدید می کند و چە بسا در همین مسیر آنان اقدام بە جنگهای پراکندە در منطقە علیە منافع و نیروهای آمریکا نکنند.
ایدە و نیت تحمیل شرایط جنگی بر کشور از طرف سران سپاە، اما بە مشکلات و تناقضات موجود در کشور پایان نخواهد داد. با تبدیل ترم جنگ اقتصادی بە جنگ نظامی، باز مشکلات سر جای خودشان باقی خواهند ماند. اگر آنان تصور می کنند کە ترم جنگ نظامی باعث تحریک احساسات ناسیونالیستی، اسلامی و میهن پرستانە مردم می شود، در اشتباە فاحشی قرار گرفتەاند. شرایط جنگ ایران و عراق کە در آن مردم بە دفاع از میهن خود برخاستند تکرار نخواهد شد، زیرا کە بعد از چهل سال اهداف و نیات جنگ طلبانە و دشمن مآبانە سران اصلی حاکمیت علیە بخش مهمی از جهان برملا شدەاند. مردم وارد جنگی نخواهند شد کە چهل سال است پایەهای ایدئولوژیکی آن پی ریزی می شوند.
سرانی کە در رویای گسترش قدرت خود در منطقە و جهان، قدرت ارزیابی توان و منابع خود را از دست دادەاند و هر روز جبهەای می گشایند، زندگی مردم را بە باد فنا دادەاند. اما مردم نیز بیکار ننشستە و بە تقابل برخاستەاند. تقابلی عادلانە کە در پی بازگشت نان بە سفرە خود است. تقابل نان و ایدئولوژی.
