مقدمه
این روزها اخبار و گزارشات و تحلیل ها و بده و بستان های نهان و آشکار حکومت های سرمایه داری درباره «حکومت اسلامی» یا همان داعش، بمباران مواضع این گروه در عراق و سوریه توسط ائتلافی به سردمداری آمریکا، حمله داعش به کردستان سوریه، آواره شدن ده ها هزار کرد سوریه ای، بستن مرزها به روی آوارگان توسط حکومت ترکیه، چگونگی آزادی گروگان های ترکیه توسط داعش و رابطه آن ها با همدیگر، سقوط هواپیمای سوریه ای توسط اسرائیل، سخنرانی های ریاکارانه سران حکومت های جهان در نشست سازمان ملل و…، بسیار داغ است.
اوباما رییس جمهوری آمریکا می گوید حکومت اسلامی ایران مشکل نیست، مشکل اصلی داعش است. دیگری می گوید حکومت اسلامی ایران، نه مشکل گشا، بلکه برعکس بخشی از خود مشکل است. روحانی طوری حق به جانب علیه تروریسم و غیره سخن می گوید که انگار رییس صالح ترین حکومت جهان است و هیچ سابقه ترور و وحشت در کارنامه خود ندارد؟! یکی می گوید داعشی ها مسلمان نیستند. دیگری می گوید اسلام همین است که داعش به جوامع بشری نشان می دهد و…
باراک اوباما، در سخنرانی سالانه خود در مجمع عمومی سازمان ملل از مردم و رهبران ایران خواست تا از مذاکرات هسته ای جاری برای یافتن یک «راه حل دیپلماتیک» صلح آمیز به منظور حل و فصل ابهامات برنامه هسته ای خود استفاده کنند.
او افزود: «پیام من به رهبران و مردم ایران ساده و منسجم است: اجازه ندهید این فرصت از دست برود. ما می‌توانیم به راه حلی برسیم که نیازهای انرژی شما را تامین کند و در عین حال، به دنیا این اطمینان را بدهد که برنامه (هسته ای) شما صلح آمیز است.».
حسن روحانی، رییس جمهوری حکومت اسلامی ایران در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل دو موضوع «افراطی گری در خاورمیانه» از سوی گروه حکومت اسلامی و «برنامه هسته ای» ایران را مورد توجه قرار داد و از جمله گفت که «دست یابی به توافق جامع هسته ای با ایران، فرصتی تاریخی برای غرب است.».
ایران و گروه ۱+۵ مذاکرات خود را از ۱۰ روز پیش در نیویورک از سر گرفته اند و دیدارهای دوجانبه و چندجانبه در این چارچوب در جریان است.
خلاصه کلام، آن چه که متاسفانه در این میان حضور فعال ندارد جنبش های اجتماعی حق طلب و آزادی خواه و در راس همه جنبش انترناسیونالیستی کارگری است که با اعتراض و راه پیمایی و اعتصاب خود و نقشی که در عرصه تولید دارد، کل سیستم سرمایه داری و حکومت هایشان را وادار سازد تا از یک سو به حقوق و آزادی ها و حرمت انسانی احترام بگذارند و از سوی دیگر، بدیل و آلترناتیو طبقاتی خود را در مقابل جوامع بشری قرار دهد.
دولت ترکیه، سرانجام در اثر فشارهای افکار عمومی، روز جمعه ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۴، حدود سی کیلومتر از مرز خود با شهر کوبانی را در استان حلب سوریه باز کرد تا افرادی که می خواهند از این شهر تحت محاصره حکومت اسلامی فرار کنند بتوانند وارد ترکیه شوند. اما به گفته سازمان ملل متحد روز دوشنبه ۲۳ سپتامبر، فقط دو ایستگاه مرزی از نه ایستگاه مرزی ترکیه به روی پناهجویان باز شد.
سازمان ملل متحد، در آخرین گزارش خود اعلام کرد که شمار پناه جویان کرد سوریه به ترکیه، از مرز ۱۰۰ هزار نفر گذشته است. دولت ترکیه نیز شمار آواراگان کرد را ۱۳۰ هزار نفر برآورد کرده است. مرکز شهر کوبانی تا مرز ترکیه کم تر از دو کیلومتر فاصله دارد و آوارگان بدون وسیله نقلیه با پای پیاده می توانند در مدت ۲۰ دقیقه به خاک ترکیه یرسند.
روز یک شنبه ۲۱ سپتامبر در اردوگاه پناهجویان کرد در ترکیه درگیری هایی بین نیروهای امنیتی ترکیه و کردهایی که قصد حمایت از پناهجویان سوری را داشتند، درگرفت.
هم چنین در روزهای گذشته، پلیس و مامورین مرزی ترکیه با کردهایی که می خواستند برای جنگ با داعش از مرز سوریه بگذرند، درگیر شدند. پلیس برای متفرق کردن کردها از گاز اشک آور و ماشین آب پاش استفاده کرد.
مقام های سیاسی کرد در ترکیه از جوانان به ویژه کردهای جنوب شرقی این کشور خواسته اند که برای کمک به کوبانی بروند. گزارش شده که نیروهای حکومت اسلامی (داعش) در ده تا پانزده کیلومتری شهر کوبانی هستند. تصرف کوبانی باعث می شود نیروهای حکومت اسلامی کنترل کامل آن منطقه از کردستان سوریه را به دست آورند.
نیروهای داعش از روز سه شنبه ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۴، در پی تصرف این شهر استراتژیک مرزی بوده اند. نیروهای داعش دست کم ۲۱ روستای آن منطقه را اشغال کرده و هدف حملات خود قرار داده اند. هم چنین حدود ۶۰ روستا را نیز تخلیه کرده اند.
بر اساس گفته های شاهدان عینی، نیروهای داعش مردان و کودکان را سر می برند، خانه ها را آتش می زنند، حیوانات را به غنیمت می گیرند و به زنان تجاوز کرده و آنان را به عنوان برده و برای سوء استفاده جنسی به شهر «رقه» اعزام می کنند. رقه پایتخت غیررسمی حکومت اسلامی است.
اکنون حملات وحشیانه نیروهای داعش به شهر استراتژیک «کوبانی» در کردستان سوریه، از سر گرفته شده است. در کردستان سوریه، زن و مرد، پیر و جوان مسلح شده اند تا از خانه و کاشانه و حرمت انسانی خود در مقابل تروریست های «حکومت اسلامی» یا همان داعش دفاع کنند.
رابطه حکومت ترکیه و حکومت اسلامی
همه شواهد و قراین نشان می دهند که حکومت ترکیه و داعش، رابطه نزدیک تری با همدیگر دارند. این مسئله با چگونگی آزادی گروگان های ترکیه توسط داعش، بار دیگر به رسانه ها نیز کشیده شده است. بامداد یک شنبه ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴ – ۳۰ شهریور ۱۳۹۳، ۴۹ نفر از اعضای کنسولگری ترکیه در شهر موصل عراق (که در جریان سقوط غافلگیرکننده این شهر بدست داعش در ۱۱ ژوئن برابر با ۲۱ خرداد ماه گذشته به گروگان گرفته شده بودند) آزاد شدند و طی یک عملیات به ظاهر ویژه امنیتی از طریق گذرگاه مرزی آکچاقلعه (واقع در مرز ترکیه و سوریه) وارد ترکیه شدند و به شهر شانلی اورفا انتقال یافتند. مسئولان سیاسی ترکیه آزادی این افراد را نتیجه یک عملیات پیچیده اطلاعاتی و امنیتی سرویس های این کشور قلمداد کردند و کوشیدند آن را یک دستاورد و موفقیت اطلاعاتی و امنیتی برای خود نشان دهند. در این راستا احمد داوود اوغلو نخست وزیر ترکیه در مراسم استقبال از گروگان های آزاد شده بدون نام بردن از داعش گفت: «گروگان های دیپلمات ترک با یک عملیات اطلاعاتی که ترکیه انجام داد آزاد شده اند و این عملیات از زمان ربوده شدن آن ها آغاز شد.» رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه نیز در موضع گیری مشابه این عملیات را یک عملیات نجات محرمانه توصیف کرد.
در ماه ژوئیه، ۳۲ راننده کامیون اهل ترکیه که در یک حمله جداگانه توسط داعش گروگان گرفته شده بودند، بعد از سه هفته آزاد شده بودند.
از همان زمانی که خبر گروگان گیری اعضای کنسولگری ترکیه توسط نیروهای داعش از سوی مقامات ترکیه مطرح شد، خیلی ها در داخل و خارج به این که واقعا این افراد به وسیله داعش به گروگان گرفته باشند دچار تردید شدند. اکنون نیز آزادی این «گروگان» ها، به یک معمای دیگری تبدیل شده است. معمولا در اغلب موارد گروگانگیری، تهدید و انتقام گیری و باج گیری و غیره در رسانه ها انتشار می یابد اما در این مورد، نه دولت ترکیه، اقدام خاصی و موضع روشنی علیه داعش اتخاذ کرد و و نه این که در این مدت داعش برای باج گیری از ترکیه خبرهایی را انتشار داد.
برای نمونه گفته می شود یکی از عوامل بریدن سر جیمز فولی خبرنگار آمریکایی امتناع این کشور از پرداخت مبلغ درخواستی داعش بوده است. حال در خصوص اتباع ترک نه داعش باج خواهی کرده و نه آسیبی حتی به یکی از اعضای اتباع تحت بازداشتی ترکیه وارد شد و نه دولت ترکیه داعش را تهدید کرده است. علاوه بر این در حالی که اتباع ترکیه در موصل به گروگان گرفته شدند اما در مرز سوریه تحویل مقامات ترکیه داده شده اند .
گفته می شود دولت ترکیه برای سرپوش گذاشتن به همکاری هایش با داعش، این سناریو را طرح ریزی کرده است. در مجموع از بررسی روند تحولات، می توان چنین نتیجه گرفت که سناریوی گروگانگیری اعضای کنسولگری ترکیه در موصل در راستای مصلحت و منفعت و مواضع حکومت ترکیه در قبال داعش بوده است. از این رو، این سناریو کارکردهایی خاص برای دولت این کشور به همراه داشته است.
پیش از این نیز رجب طیب اردوغان، گفته بود که دولت جزئیات عملیات مخفی را که منجر به آزادی ۴۹ تبعه آن کشور از دست شورشیان «حکومت اسلامی» عراق شد، فاش نخواهد کرد.
به گزارش آسوشیتدپرس، اردوغان در جمع گروگان های آزاد شده و اعضای خانواده آن ها گفت: «چیزهایی هست که نمی توانیم درباره اش صحبت کنیم. اداره کشور مثل گرداندن بقالی نیست. باید موضوعات حساس را حفظ کرد؛ اگر این کار را نکنیم، بهایش را خواهیم پرداخت.»
حتی پیش از آزاد شدن گروگان ها، بر سر این که آیا ترکیه برای آزادکردن گروگان ها به داعش وعده هایی داده یا نه موضوع بحث و پیش بینی هایی بود. بسیاری از ناظران می گویند که گروه بی رحم «حکومت اسلامی» بدون گرفتن امتیازهای بزرگ، گروگان های با ارزش را به دولت ترکیه پس داده باشد.
اردوغان در کنفرانس خبری بعد از ظهر یک شنبه ۲۱ سپتامبر دادن پولی به اعضای داعش در ازای آزادی گروگان ها را تکذیب کرد ولی وقتی از وی سئوال شد که آیا دولت گروگان ها را با اعضای داعش مبادله کرده، تنها پاسخ داد:
«این که گروگان ها با پیکارجویان معاوضه شده اند یا نه مطرح نیست – مهم این است که این ۴۹ نفر به ترکیه برگشته اند – آزادی آن ها برای من با هیچ چیز دیگری قابل معاوضه نیست.»
رویترز در این باره نوشت که افراد کنسولگری ترکیه تا لب مرز ترکیه تحت نظارت اعضای داعش بوده اند و آن جا تحویل مقامات این کشور شده اند. سی.ان.ان هم گزارش داد که هنوز نحوه آزادی این افراد مشخص نیست.
مهم تر از همه تصاویر دیدار بلال اردوغان (پسر رییس جمهور ترکیه) با دو عضو گروه تروریستی داعش در سه ماه گذشته در رستورانی واقع در استان آکسارای ترکیه در برخی رسانه های اجتماعی منتشر شده است.
حتی اپوزیسیون پارلمانی دولت ترکیه نیز همواره دولت را متهم به صحنە سازی و توافقات پنهانی با داعش کرده و خواهان روشنگری دولت در این مورد شده است.
احتمالا یکی از این توافقات حمله گسترده داعش به کردستان سوریه است. پیش از این نیز دولت اقلیم کردستان به ریاست مسعود بارزانی و دولت ترکیه، مواضع مشترکی را علیه نیروهای کردستان سوریه به ویژه حزب اتحاد دمکراتیک (PYD) ، گرفته بودند. اقلیم کردستان در مرزهای خود با کردستان سوریه خندق کنده بود و دولت ترکیه نیز در نقاط حساس خود در مرزهای کردستان سوریه دیوار کشیده بود.
اما روزنامه «حریت دیلی» که از روزنامه های اپوزیسیون حزب حاکم ترکیه است یادداشتی به قلم «وردا اوزر» دارد که در آن نوشته است که ترکیه به شدت از سوی مجامع بین المللی متهم به ارتباط با گروه داعش است. وردا اوزر می نویسد: «بیایید با این موضوع شروع کنیم که ترکیه از گروه های تروریستی حمایت می کرده. اما ترکیه در جواب این گفته، مدعی شده است که اسد نسبت به اعضای گروه داعش سهل می گیرد تا بتواند اپوزیسیون سوریه را تضعیف کند یا آن ها را به جنگ با ائتلاف مخالفان سوری و ارتش آزاد سوریه بفرستد. اما پرسش این است که چرا اسد باید کاری کند که یک گروه قوی تشکیل شود تا موقعیت حکومتش تضعیف شود؟ نظری که در این باره می شود ارائه داد این است که ترکیه با سیاست تسامح در برابر تروریست ها سعی دارد که ایالات متحده را مجاب به حمله به سوریه کند. با این وجود برخی می گویند که ترکیه براساس راهبرد اشتباهی که در گذشته داشته تا بتواند مخالفان اسد را به سوریه سرازیر کند اینک اما متوجه خطای خود شده است و می خواهد که واشنگتن به این غائله پایان دهد. برخی منابع می گویند که مقامات ترک در دیدار با مقامات آمریکایی به این موضوع اذعان کرده اند.»
به عقیده مقامات ترکیه، اگر کردستان سوریه به دست داعش بیافتد پ.ک.ک و حزب اتحاد دمکراتیک (PYD) ، حزب نزدیک به پ.ک.ک نیز ضربه شدیدی خواهند خورد که این مسئله هم به نفع دولت ترکیه است.
به علاوه دولت ترکیه که در حمله به عراق و لیبی با ناتو و حکومت آمریکا، همکاری داشته و در حمله به سوریه نیز همیشه پیشقدم بوده اما اکنون عدم تمایل خود برای شرکت در ائتلاف بین المللی تحت رهبری آمریکا برای مقابله با داعش را اعلام کرده است.
از سوی دیگر، گفته می شود که داعش نفت خود را با میانجی گری دولت ترکیه در بازارهای این کشور و کشورهای اروپایی به فروش می رساند.
اخیرا پارلمان اتحادیه اروپا، بدون این که نامی از کشور ببرد تاکید کرده است که گزارش های مربوط به خرید نفت ارزان از سوی داعش توسط برخی کشورهای اتحادیه اروپا را «عمیقا نگران کننده» خوانده است.
در واقع گروگانگیری اعضای کنسولگری ترکیه در موصل چند کارکرد مشخص برای این کشور در پی داشته است. نخست این که اذهان را به طور طبیعی از امکان مشارکت دولت این کشور در پروژه سقوط موصل منحرف کرد و یا حداقل این امکان را در اختیار مقامات حزب حاکم ترکیه قرار داد که یک چنین بهره ای را از این ماجرا ببرند. بی تردید اگر ماجرای گروگانگیری وجود نمی داشت یک چنین ذهنیت منفی به ترکیه شکل می گرفت به خصوص آن که سقوط موصل بدون همکاری هم پیمانان سیاسی ترکیه در عراق و در میان احزاب و گروه های سیاسی اهل سنت امکان پذیر نمی شد. دوم این که ماجرای گروگانگیری اعضای کنسولگری ترکیه در موصل از ترکیه چهره ای یک قربانی داعش به تصویر کشید و این کشور را در برابر موج جدید انتقادهای کشورهای غربی محافظت کرد که آنکارا را به قصور و اهمال در جلوگیری از عبور و مرور گروه های اسلامی از خاک این کشور متهم کردند.
نکته قابل تاملی که در این جا وجود دارد این است که هر چند کشورهای غربی و به خصوص اروپایی نیز قبل از شکست پروژه براندازی در سوریه همانند ترکیه از ترانزیت گروه های اسلامی به سوریه حمایت می کردند اما از زمانی که این پروژه در سوریه به شکست انجامید و گروه های اسلامی، از جمله داعشی ها، از سوریه به عراق نقل و مکان کردند و با تشکیل حکومت مورد نظر خود به سمت مناطق کردنشین پیشروی کردند، کشورهای غربی رویکرد قبلی خود را تغییر دادند و به مقابله با داعش پرداختند حال آن که ترکیه کماکان به رویه قبلی خود ادامه داده است و یکی از عواملی که همواره برای توجیه رویکرد مماشات طلبانه خود در قبال داعش به آن متوسل می شد «احساس مسئولیت برای حفاظت از جان گروگان؟!» های خود در موصل بوده است.
اما این مساله که چرا ترکیه هم چنان به حمایت از داعش و «ابوبکر البغدادی» خلیفه حکومت اسلامی داعش ادامه می دهد را می توان در چند مورد مهم خلاصه کرد:
– تروریست های داعشی یکی از پیچیده ترین بحران های ۴۰ سال اخیر ترکیه که همان مسئله «کرد»ها باشند را به نوعی برای دولت اردوغان حل کرده اند. نیروهای پ.ک.ک این روزها بیش از آن که به فکر مبارزه با حکومت ترکیه باشند، در فکر دفاع از شهرها و روستاهای کردستان سوریه هستند تا مبادا به دست وحشی های داعشی یا همان متحدان حکومت ترکیه بیافتد و جان و مال و زیرساخت های کردستان سوریه را نابود سازد.
– داعش کشورهای همسایه سوریه و عراق را به شدت نگران کرده است. در حالی که تاکنون سران ترکیه، با فراغت بیشتری به تحولات منطقه و طرح های توسعه ای خود می پردازند.
– حمله برق آسای داعش به عراق، باعث شد تا نوری مالکی مخالف اردوغان، مجبور به کناره گیری از قدرت شود.
– اردوغان داعش را سدی در برابر مخالفین خود در منطقه می بیند و از موضع مذهب سنی به نوعی با «ابوبکر البغدادی» در تفکر راهبردی و حتی عقیدتی همراه است. بنابراین، حکومت ترکیه دوست ندارد حکومت تشکیل شده به خلافت «البغدادی» از بین برود.
– به نظر حکومت ترکیه، ناامنی در سوریه و عراق و کشورهای منطقه، باعث می شود تا ترکیه هم چنان منافع خود و سیاست های بلندپروازانه اش را در کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی و اروپا گسترش دهد.
– ترکیه از طریق قاچاق نفت و غیره عراق و سوریه مشغول یک «تجارت خون آلود»، اما پردرآمد و همه جانبه است. بیش تر این تجارت نیز در کنترل سازمان اطلاعات ترکیه و نزدیکان اردوغان است. این تجارت ثروت هنگفتی را برای اطرافیان رییس جمهور ترکیه به همراه داشته است بنابراین، آن ها دوست ندارند که منبع ثروت های بادآورده شان را به سادگی از دست بدهند.
در واقع می توان گفت حکومت ترکیه، از ۴۹ تن از کارمندان کنسولگری اش در موصل، به عنوان ابزاری در جهت سرپوش گذاشتن به روابط خود با داعش سوء استفاده کرده است.
روزنامه «نیویورک تایمز» در این باره نوشت که ترکیه محل آزاد رفت و آمد این افراد شده است و برخی منابع می گویند که خارجی ها و برخی از شهروندان ترکیه از این کشور وارد خاک سوریه و عراق می شوند.
هم چنین عربستان، کویت و اردن نیز دیگر کشورهایی هستند که افراد خارجی داعش به خاک این دو کشور وارد می شوند. نیویورک تایمز در این باره نوشت: ترکیه محل اصلی سربازگیری نیروهای داعش شده است. براساس گزارش های ارائه شده، فقرای ترکیه و برخی از جوانان این کشور از طریق سوریه وارد مناطق تحت تسلط داعش می شوند و پس از ۱۵ روز آموزش سلاح به دست می گیرند.
کردستان سوریه
طبق گزارشات نیروهای آدم کش داعش، منطقه «کوبانی» در کردستان سوریه را از سه طریق شرق، غرب و جنوب به محاصره درآورده و با توپ و تانک و موشک این شهر را مورد حمله قرار داده است. نیروهای داعش از تسلیحات سنگین از جمله تانک علیه مردم غیرنظامی کردستان سوریه استفاده می کنند. داعش با پرتاب موشک سنگین به داخل کوبانی، شهروندان غیرنظامی آن منطقه را با هراس مواجه کرده است.
در کردستان سوریه، شهر «کوبانی»، به عنوان سومین شهر بزرگ منطقه کردستان سوریه در محاصره نیروهای داعش قرار داشته و هم اکنون نبرد بسیار خون باری بین نیروهای داعش و پیشمرگه های کرد سوری که از سوی کردهای ترکیه تقویت شده در جریان است.
تسخیر شهر کوبانی، برای داعش اهمیت استراتژیک دارد. تسخیر این شهر می تواند به داعش امکان کنترل قسمت های مهمی از مرز بین سوریه و ترکیه را بدهد. نیروهای داعش در نبرد کوبانی از سلاح های سنگین و تانک استفاده می کنند.
نبرد سنگینی در نزدیکی های شهر کردنشین «کوبانی» در کردستان سوریه میان نیروهای داعش و پیشمرگه های کرد ادامه دارد. در این میان، ریدور خلیل، سخنگوی نیروهای مدافع خلق کردستان سوریه، از ورود تعداد بیش تری از کردهای ترکیه در روز جمعه گذشته به مناطق کردنشین سوریه در پاسخ به ندای رهبران کرد برای مبارزه فراگیر کردها با داعش خبر داد.
به گفته دیده بان حقوق بشر سوریه نیز در روزها اخیر ۳۰۰ جنگجوی کرد، از طریق ترکیه وارد کوبانی شده تا به برادران خود در این شهر یاری برسانند.
در واقع با تسخیر شهر موصل توسط گروه داعش و بخش هایی از عراق، برخی از جمله حکومت بشار بشار اسد و حامیان این حکومت هم چون حکومت اسلامی ایران، بر این تصور بودند که جنگ این گروه در سوریه کاهش پیدا می کند. هم چنین برخی نیز بر این تصور بودند داعش نه تنها در عراق بخش کثیری از بعثی ها، اهل سنت افراطی و بعضی از عشایر، بخش هایی از عراق را به اشغال خود درآورد، بلکه با غنایم مالی و نظامی و انسانی و سلاح های پیشرفته ای که در موصل به دست آورد، از طریق گذرگاه هایی که در کنترل خود دارد، بخشی از این غنایم خود را به سوریه انتقال داد و مخالفین سوری و نیروهای سیاسی – نظامی کردستان سوریه را در تنگنای سختی قرار داد. داعشی ها حدود ۵۰ فرمانده «احرار الشام» را در یک عملیات بمب گذاری کشتند، حملات وسیعی با تانک ها و موشک های به غنیمت گرفته شده از موصل، علیه مناطق کردنشین کوبانی، تل حمیس و سایر مناطق آغاز کردند.
به این ترتیب، پیشروی های داعش در عراق و درگیری های سنگین آن با ارتش عراق، گروه های شیعه، نیروهای پیشمرگ اقلیم کردستان عراق و کردستان سوریه، صرفا با بمباران های هوایی آمریکا و سایر حکومت ها، مهار شدنی نیست.
کردهای سوریه که آمار آن ها بین دو و نیم تا سه میلیون نفر تخمین زده می شود، در سه منطقه در شمال این کشور زندگی می کنند. کردها در شمال سوریه و در امتداد مرزهای این کشور با ترکیه و عراق، در سه منطقه به مرکزیت «قامیشلو» در استان حسکه، در کوبانی (عین العرب) به مرکزیت شهر کوبانی و در عفرین (به مرکزیت عفرین) ساکن هستند. از آن جایی که در استان بزرگ و حاصل خیز حسکه، مناطق کردنشین بین دو نهر دجله و فرات واقع شده، در ادبیات رسمی سوریه و کردها، این منطقه را جزیره می نامند که از یک سو با اقلیم کردستان عراق و از سوی دیگر، با ترکیه هم مرز است. جزیره با شهرهای بزرگی هم چون قامیشلو، دیرک، عامودا و صدها روستای بزرگ دارای اراضی کشاورزی حاصلخیز، منابع نفتی و ظرفیت های تجاری است.
اما به طور کلی کوبانی منطقه ای فقیر و محروم است و منطقه عرب نشین استراتژیک و مهمی به نام «تل ابیض» آن را از جزیره جدا می کند و با توجه به این که در حال حاضر تل ابیض تحت اشغال داعش است، کردها ناچارند برای سفر به کوبانی، نخست از جزیره به ترکیه بروند و سپس با دور زدن منطقه هم مرز با تل ابیض از استان شانلی اورفای ترکیه وارد کوبانی شوند.
مناطق کردنشین عفرین که دارای باغ های بزرگ انار و زیتون هستند و از وضعیت اقتصادی نسبتا مطلوبی برخوردارند، در واقع اهالی این منطقه، نزدیک ترین منطقه کردنشین به دریا هستند که طی ماه های اخیر بارها مورد حمله داعش قرار گرفته اند. یکی از اهداف داعش از این حملات، راه یافتن به دریاست.
کردستان سوریه، حدود ۲۴ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد؛ وسعتی در حدود کشور لبنان. این منطقه حدود ۷۰۰ کیلومتر مرز مشترک با ترکیه دارد.
از زمان اجرای سیستم خودگران دموکراتیک در کردستان سوریه به سه بخش «جزیره» در شرق با حدود دو میلیون نفر جمعیت، «کوبانی» در مرکز با حدود ۵۰۰ هزار نفر جمعیت و «عفرین» در غرب با حدود ۷۰۰ هزار نفر جمعیت، تقسیم شده است.
کردستان سوریه ظرفیت تولید روزانه حدود ۲۵۰ هزار بشکه نفت در روز دارد؛ میزانی که تا پیش از آغاز جنگ داخلی سوریه تولید می شد. بر اساس برآوردها، شهر رمیلان در کردستان سوریه، چیزی حدود کرکوک در عراق ذخایر نفتی دارد.
از ۲۴ هزار کیلومترمربع مساحت کردستان سوریه، ۱۸ هزار کیلومترمربع آن زیر کشت است. به این قرار، دو سوم کردستان سوریه منطقه پرآبی است با ۱۰ سد بزرگ و گنجایش ۳۰۰ میلیون متر مکعب آب.
این منطقه تا پیش از جنگ داخلی، سالانه ۴/۱ میلیون تن گندم و ۳۷۳ هزار تن پنبه تولید می کرد. ۱۵ میلیون اصله درخت زیتون هم در منطقه وجود دارد.
به این ترتیب ۴۵ درصد محصولات کشاورزی سوریه تا پیش از جنگ داخلی سوریه، در کردستان تولید می شد.
بخش های وسیعی از سوریه در اثر جنگ داخلی ویران شده اند. برای مثال، شهر حلب، یعنی مرکز صنعتی این کشور تا حدود نود درصد تخریب شده، اما در مناطق کردنشین سوریه وضعیت متفاوت است و زیرساخت های آن تقریبا سالم باقی مانده اند.
در شرایط کنونی، این گسستگی جغرافیایی موجب آن شده که مدافعین کردستان سوریه به نام «واحدهای دفاع از خلق» (YPG) یا شاخه نظامی حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) که به عنوان یک گروه نظامی نزدیک به حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) است، نمی تواند نیروهای خود را به راحتی و به سرعت از جزیره به کوبانی و عفرین بفرستد.
طی ماه های گذشته، داعشی ها، منطقه رقه را به عنوان مرکز به اصطلاح «حکومت اسلامی» خود انتخاب کرده و کنترل این استان استراتژیک را در دست گرفته اند. از این رو، کردهای کوبانی شرایط سخت و دشواری قرار گرفته اند. چرا که کلیه مسیرهای مواصلاتی غرب، شرق و جنوب منتهی به کوبانی در اختیار داعش است. داعش با دست یافتن به تاسیسات آبی و برقی منبج، آب و برق کوبانی را قطع نموده و بیش از چهارصد شهروند از جمله ۱۵۰ دانش آموز نوجوان را در موقعیت غیرانسانی قرار داده است.
با این وجود، حزب اتحاد دموکراتیک و دیگر نهادهای سیاسی و مسلح در هر سه منطقه کردنشین جزیره، کوبانی و عفرین، سه ساختار کانتون یا خودگردان ایجاد کرده اند و سه نخست وزیر، سه کابینه و سه مجلس محلی، این مناطق را اداره می کنند.
در حال حاضر داعش؛ حملات خود به منطقه کوبانی را افزایش داده و به نظر می رسد این گروه به دنبال آن است تا با فتح کوبانی به سه هدف مهم دست پیدا کند: هدف نخست داعش، تقویت قدرت خود در منطقه رقه؛ دوم، رسیده به دریا؛ و سوم، تضعیف خودگردانی های سه گانه کردی از طریق ناامن کردن حد فاصل دو منطقه جزیره و عفرین است.
کوبانی از هفته ها قبل در محاصره داعش قرار داشت. نیروهای نظامی کرد، که در «واحدهای حفاظت مردمی» وابسته به «حزب اتحاد دموکراتیک» سازمان یافته اند، تاکنون در برابر حملات داعش با سلاح سبک مقاومت کرده بودند. فعالان مدنی پیش تر هشدار داده بودند که اگر داعش بتواند این منطقه را تصرف کند، احتمال وقوع یک کشتار بزرگ انسانی بسیار زیاد است. اما نیروهای مسلح کرد، با جسارت و شهامت فوق العاده ای در مقابل حملات داعش ایستاده اند.
خبرگزاری رویترز به نقل از یک فرمانده کرد می گوید نیروهای دولت اسلامی تا ۱۵ کیلومتری شهر استراتژیک کوبانی پیش رفته اند.
ابراهیم بینیجی، سیاستمدار کرد شهروند ترکیه که روز شنبه ۲۰ سپتامبر از کوبانی بازدید کرده به نقل از محلی ها به رویترز گفت که جهادگران داعشی، هنگام تصرف روستا به روستا، مردم را گردن می زدند.
بینیجی، معاون حزب دمکراتیک خلق ترکیه، به رویترز گفته است: «فارغ از جنگ، این یک عملیات نسل کشی است… آنان روستا به روستا می روند و هر بار یکی دو نفر را گردن می زنند. این جدا مایه شرم انسانیت است.» او خواستار اقدام جامعه بین الملل شد و گفت همکارانش یک برنامه اعتصاب غذا را در مقابل دفاتر سازمان ملل متحد در ژنو برنامه ریزی کرده اند تا بر اهمیت موضوع تاکید کنند.
حدود دو سال پیش، در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲، مناطق کردنشین سوریه از کنترل نیروهای بشار اسد خارج شد و کردهای سوریه توانستند بدون جنگ با نیروهای حکومت مرکزی، موفق به ایجاد منطقه خودمختار خود شدند. کردهای سوریه، این روز را روز انقلاب می نامند.
در طول دو سال گذشته، حزب اتحاد دموکراتیک (پ.ی.د) خلاء قدرت را در این مدت پر کرده و نیروهای مردمی را مسلح کرده و در ارگان های مختلف سیاسی، نظامی و امنیتی آرایش داده است.
با تنگ شدن حلقه محاصره کوبانی و شدت گرفتن حملات داعش، «یگان های مدافع خلق» (YPG) فراخوان داده اند که همه افراد بالای ۱۸ سال برای دفاع از کوبانی، به این نیرو ملحق شوند. در سیستم خودگردان کردستان سوریه، احزاب مختلف نیروهای نظامی مختص به خود را ندارند و YPG تنها نیروی نظامی منطقه است که در آن، علاوه بر ده حزب کرد، اقلیت های عرب و مسیحی و… حضور دارند.
غریب حسو، نماینده حزب اتحاد دمکراتیک (PYD)در سلیمانیه، به رادیو زمانه گفته است کوبانی از دو جهت برای داعش مهم است: «اولا چون کوبانی از دیگر کانتون ها کوچک تر است، رهبران داعش گمان می کردند به راحتی می توانند آن را تصاحب کنند، مانند آن چه در موصل و دیگر مناطق عراق اتفاق افتاد. دیگر این که کوبانی اولین شهری بود که در آن کردها به خودمختاری رسیدند و نقطه شروع «انقلاب روژآوا» است. از این جهت، کوبانی سمبل انقلاب ماست. داعش می‌خواهد با شکست دادن کردها در کوبانی، اراده کردها بشکند.»
دیگر دلیل اهمیت استراتژیک کوبانی، مرز مشترک این منطقه با ترکیه است. داعش با تسلط بر این مرزها، به راحتی می تواند نیروها و تجهیزات خود را راحت تر از گذشته جابه‌جا کند.
هم چنین با توجه به این که کانتون کوبانی، بین دو کانتون دیگر واقع شده، سقوط آن موجب قطع ارتباط دو کانتون جزیره و عفرین خواهد شد و این به نوبه خود باعث می شود فشار بیش تری به این کانتون ها وارد شود.
ترکیه بخش زیادی از مرزهای خود با کردستان سوریه و به خصوص کوبانی را دیوارکشی کرده است. دیوارهایی که چند بار با حضور گسترده کردهای ترکیه و تلاش آن ها برای رساندن کمک به کوبانی، تخریب شده اند و اجازه رسیدن کمک های بین المللی به این منطقه داده نمی شود.
هم چنین گفته می شود مجروحان داعش در بیمارستان های ترکیه درمان می شوند. هواپیماهای جاسوسی دولت ترکیه بر فراز خاک کردستان سوریه پرواز می کنند و اطلاعات خود را در اختیار نیروهای داعش قرار می دهند.
به همین دلایل، احزاب اپوزیسیون در پارلمان ترکیه، بارها به حزب حاکم «عدالت و توسعه» به خاطر حمایت از داعش اعتراض کرده اند.
با این وجود، زنان و مردان برای دفاع از خود دست به اسلحه برده اند و تاکنون توانسته اند تنها با سلاح ها و تجهیزات سبک خود جلو پیشروی نیروهای داعش و سقوط کوبانی را بگیرند.
در کردستان سوریه، زنان در سطح گسترده ای در همه عرصه های نظامی و سیاسی حضور دارند. حضور آنان در جبهه های جنگ و تشکیل نیروی نظامی ویژه زنان، «یگان های مدافع زنان» (ی.پ.ژ) از جمله نقش تشکل های زنان در تحولات کردستان سوریه چشمگیر و تحسین برانگیز است. به جز جنگ، زنان در نیروهای پلیس و نیروهای امنیتی (آسایش) کردستان سوریه هم نقش جدی دارند. بیش از نیمی از نیروی انسانی بخش آموزش و اداری را زنان تشکیل می دهند. ازدواج زنان زیر ۱۸ سال در سیستم خودگردان کردستان سوریه غیرقانونی است. خشونت خانگی علیه زنان جرم تلقی می شود و خانه های امن برای زنان قربانی خشونت خانگی ایجاد شده است. زنان در عرصه رسانه نیز فعالیت های زیادی دارند.
در حال حاضر، نخست وزیر ایالت عفرین زن است. مسئول شهر سرکانی نیز زن است. رهبری غالب سازمان های این جریان سیاسی نیز به شکل مشترک بین یک زن و یک مرد تقسیم شده است.
غریب حسو، در خصوص وضعیت زنان در کردستان سوریه می گوید: «کاری که امروز زنان در روژآوا انجام می دهند، همان کاری است که مردان می کنند. جنگی که زن در آن باشد، آن جنگ پیروز است. زن عاشق آزادی، زندگی، و زندگی شرافت مندانه است، زن است. پیش آهنگ مبارزه در روژآوا زنان و جوانان هستند. نقش زنان در انقلاب روژآوا، سمبل انقلاب در خاورمیانه خواهد بود.»
مقامات اقلیم کردستان عراق نیز که در سال های اخیررابطه تنگاتنگی با دولت ترکیه بر قرار کرده است در مرزهای خود با کردستان سوریه، خندق حفر کرده است تا مانع ورود کردهای سوریه به منطقه کردستان عراق شود.
هم چنین اقلیم کردستان عراق، تاکنون سیستم خودگردان کردستان سوریه را به رسمیت نشناخته است. حتی ۶۸ تن از نمایندگان اتحادیه میهنی در پارلمان کردستان عراق، برای به رسمیت شناختن خودگردانی کردستان سوریه، امضاء جمع آوری کردند اما این اقدام بی نتیجه ماند.
نماینده حزب اتحاد دمکراتیک (PYD در سلیمانیه، به رادیو زمانه گفته است: «تا الان هیچ کمک مالی ای از جانب اقلیم به روژآوا نشده است. دموکرات کردستان عراق با حفر خندق به محاصره کمک کرده است. از نظر دیپلماتیک هم کاری جز چند کمپین و جمع آوری امضاء نبوده، آن هم فقط از طرف اتحادیه میهنی کردستان عراق.»
حکومت اسلامی و قوانین اسلامی آن
در حالی که داعش هر جا را تسخیر کرده بلافصله محدودیت های زیادی برای زنان ایجاد کرده، دست به پاکسازی ملی و مذهبی و نسل کشی زده و قوانین شریعت را به مردم تحمیل کرده است.
حکومت اسلامی، یک گروه جانی است که سعی دارد تمام سیاست ها و فرمان های محمد پیامبر مسلمانان و قرآن را به طور کامل به مرحله اجر درآورد. بنابراین، کسانی که مدعی هستند که عملکردهای داعش مغایر با اسلامی است یا اسلام را نیم شناسند و یا این که از سر شرمندگی چنین ادعاهایی را پیش می کشند. به گفته خمینی، علی و محمد، فقط در طول یک روز ۷۰۰ تا ۸۰۰ نفر از مخالفین خود را گردن زدند. و یا آن ها زنان و کودکان را نیز به عنوان غنایم جنگی با خود می برند، آن ها را بین خود تقسم می کردند و یا به عنوان برده می فروختند. حتی تعدادی از زنان محمد، در تقسیم غنایم جنگی به خود او رسیده بودند.
تاکنون شمار زیادی از زنان در سوریه و عراق پس از اسارت توسط گروه تروریستی «دولت اسلامی» به عنوان «برده» فروخته شده اند.
شبکه تلویزیون یک آلمان، در گزارشی به تبلیغات مستمر اسلام گرایان علیه زنان پرداخته و به نقل از یکی از فعالان زن کرد می نویسد: «اسلام گرایان پس از اسارت یک زن کرد برای آزادی وی از همسرش ۳۰ هزار دلار دریافت کرده اند.» به گفته این زن در «زمان اسارت بیش از ۱۰۰ بار به وی تجاوز شده است.»
پس از تسلط گروه تروریستی داعش بر شهر رقه مرکز استان رقه در شمال سوریه، همه این استان حتی لباس مردان و زنان و کارت های شناسایی نیز به رنگ سیاه درآمده است.
به گزارش خبرگزاری ها، زنان از سر تا پا سیاه پوش هستند و فقط با همراهی پدر یا برادر یا همسر می توانند از خانه خارج شوند. فقط اعضای داعش حق حمل سلاح دارند. آنان با انواع سلاح در شهر رقه گشت می زنند و مردان و زنان را زیر نظر دارند و بازرسی می کنند.
از سوی داعش مسئولانی برای آموزش، بهداشت، منابع آب، برق، امور دینی و نظامی تعیین شده اند. داعش برنامه های تحصیلی مدارس را براساس عقاید مذهبی خود به مردم تحمیل می کند و پایگاهی را نیز برای آموزش نظامی جوانان تاسیس کرده است.
داعش هر گونه سرگرمی و تفریح را حرام کرده است. و غیرممکن است که زنی بدون نقاب دیده شود. هنگام بلند شدن صدای اذان همه باید مغازه های خود را ببندند و به مسجد بروند، در غیر این صورت زندانی خواهند شد.
داعش، از مردم و تجار ماهیانه ۶۰ دلار مالیات می گیرد. هم چنین داعش میادین نفتی و گازی، نیروگاه های برق و سدها را تصرف کرده است و از آن بهره برداری می کند.
بمباران مواضع داعش در سوریه و نشست پاریس
اکنون به نظر می رسد متحدان ترکیه و در راس همه آمریکا، در رابطه با داعش تغییر جهت و سیاست داده اند. به این معنی که اگر تا دیروز حامی و تقویت کننده داعش در جنگ داخلی سوریه بودند اکنون تصمیم گرفته اند دست کم جلو زیاده روی های آن را بگیرند. در این میان، شاید حکومت ترکیه نیز مجبور به تغییر جهت در رابطه با داعش شود.
اکنون حدود ۱۰ کشور در ائتلاف با آمریکا مواضع داعش را در سوریه و عراق بمباران می کنند. شاید هم این بمباران های خود را به پادگان ها و مراکز مهم سوریه و نابودی زیرساخت های جامعه سوریه گسترش خواهند داد. بی تردید پس از این مساله، صف بندی ها و بلوک بندی های جدیدی در روابط و مناسبات حکومت های غربی و منطقه ای به وجود خواهد آمد.
برای مثال فرانسوا اولاند روز پنج شنبه ۱۸ سپتامبر تاکید کرده بود که کشورش در نبرد علیه داعش، نیروی زمینی به عراق اعزام نمی کند. او افزود که این مشارکت صرفا در عراق خواهد بود و به سوریه کشیده نمی شود. در حالی که اکنون به سوریه نیز کشیده شده است.
اولاند، این خبر را در کنفرانس مطبوعاتی نیم ساله خود در حضور ۳۵۰ روزنامه‌نگار اعلام کرد. به گفته او، هیچ گروه تروریستی دیگری در جهان این گونه امکانات مالی و پرسنلی ندارد که داعش دارد.
دولت فرانسه در آستانه نشست پاریس آمادگی خود برای مشارکت در حملات هوایی علیه مواضع داعش در عراق را اعلام کرده بود. هواپیماهای اکتشافی فرانسه از دوشنبه ۱۵ سپتامبر، پروازهای خود بر فراز عراق را شروع کرده بودند.
پارلمان اروپا نیز در نشستی از فراخوان آمریکا در تشکیل ائتلاف وسیع بین المللی علیه داعش استقبال کرد. در بیانیه این پارلمان آمده که اقدامات مهاجمانه و تروریستی داعش باید هرچه سریع تر متوقف شود. این بیانیه هم چنین از ۲۸ کشور عضو خواسته که از همه ابزارهای موجود از جمله حمایت نظامی برای مقابله با داعش مدد گیرند.
نمایندگان پارلمان اروپا خواسته اند که اقدامی علیه دولت ها یا آن دسته از شرکت ها و موسسات خصوصی انجام گیرد که از داد و ستد نفت مناطق تحت کنترل داعش حمایت می کنند. اقدام پیشنهادی پارلمان اروپا، تحریم دولت ها یا شرکت هاست.
پانزده سپتامبر ۲۰۱۴، در پاریس کنفرانسی یک روزە برای بررسی راه های مقابلە با داعش با حضور مقامات ٣٠ کشور برگزار گردید. این نشست از طرف کم تر کسی جدی گرفتە شد، بە این دلیل روشن کە آمریکا و دیگر قدرت های حاضر در این نشست خود در شکل دادن و تجهیز داعش نقش اساسی داشتند.
چندی پیش هیلاری کلینتون وزیر سابق خارجە آمریکا آشکارا اعلام داشت کە «داعش را ما بوجود آوردیم.» از این رو امروز به دنبال این کنفرانس چە کسی باور می کند کە هدف اصلی این اقدامات می تواند داعش باشد؟ هدف اصلی آمریکا از شکل دادن به ائتلاف بین المللی علیه داعش و به راه انداختن جار و جنجال حول آن، در راستای منافع اقتصادی، سیاسی و نظامی خود و متحدانش و تلاشی دیگر برای تامین هژمونی بر جهان است. بنابراین، روشن است که تجمع نیروهای نظامی و کارشناسان نظامی و امنیتی و سلاح های پیشرفته نظامی آمریکا و متحدانش در کردستان عراق، در راستای همین منافع شان است.
به نوشته رویترز، ایالات متحده اعلام کرده که نیروهای آمریکایی جمعا ۱۴ حمله به مواضع حکومت اسلامی در نزدیکی رقه، دیرالزور، حسکه، و ابوکمال در سوریه انجام داده که شامل حمله با جنگنده، بمب افکن، پهپاد، و موشک های تاماهاک می شود.
در این حملات از بمب افکن های بی ۱، هواپیماهای اف۱۵ای و جنگنده های اف۱۶، اف.اِی-۱۸ و اف ۲۲ استفاده شده است.
وزارت دفاع آمریکا با انتشار بیانیه‌ای نوشت که در این حملات «اهداف متعدد داعش نابود شده یا خسارت دید که این اعداف شامل اعضای گروه، تاسیسات تمرین نظامی، مقرهای فرماندهی، انبارها، مرکز مالی، کامیون‌ها و خودروهای زرهی داعش می شود.»
در این بیانیه ذکر شده‌است که جمعا ۴۷ موشک تاماهاک از ناوهای آمریکا در دریای سرخ و شمال خلیج فارس به سوی مواضع داعش در سوریه شلیک شده است.
چنین سیاستی اگر در کوتاه مدت پیشروی داعش در منطقه را محدود می کند اما در درازمدت به ضرر مردم منطقه، به ویژه مردم کرد تمام خواهد شد.
در چنین شرایطی، «کنث پالک»، تحلیلگر سابق سازمان سیا و کارشناس امور نظامی – سیاسی خاورمیانه با بیان این که هرچند واحدهای مدافع خلق در مناطق کردنشین سوریه تجربه سه سال جنگ با داعش را دارند و نیروهایی کارآمدی هستند اما چون نه دولت اسد و نه شورشیان سوریه هم پیمان آن ها نیستند، نیروهای کرد سوریه را یک لقمه آسان برای داعش می داند و می گوید: «بخشی از استراتژی داعش برداشتن میوه های افتاده است و یکی از پیچیدگی های آن ها این است که آن ها دائما به دنبال تصرف مکان ها و محل هایی هستند که بتوانند به آسانی تصرف کنند.»
کنث پالک، گفته است: «حمایت از کردهای سوریه از نظر ترکیه حمایت از تشکیل یک کشور کردی است و ترکیه این را نمی خواهد. ترکیه سال ها با نیروهای ستیزه جوی کرد مقابله کرده و ممکن است با تسری استقلال کردها به سوریه معذب باشد. بنابراین حمایت از کردهای سوریه از نظر سیاسی کاملا برای آمریکا دردسر ساز خواهد بود.»
بی شک، داعش با بمباران های هوایی از بین نخواهد رفت، اما تضعیف خواهد شد و ضعف این گروه بیش از آن که به ضرر دشمنانش باشد، برای دوستان این گروه تروریستی هزینه ساز خواهد شد چرا که باید برای حفظ آن ها بیش از پیش سرمایه گذاری کنند و مدام آن ها را از نظر اطلاعاتی، تدارکاتی و مالی تقویت کنند.
آن چه از شواهد و قراین بر می آید در ائتلافی که آمریکا تشکیل داده، برخی از اعضای آن مخالف حمله نظامی به داعش بوده اند و از این مساله ابراز نگرانی کرده و می گویند به جای داعش، باید به ارتش سوریه حمله کرد و دولت این کشور را از بین برد.
دولت ترکیه یکی از این کشورها است که وزیر خارجه اش در نشست پشت درهای بسته پاریس بر این مساله تاکید کرد و گفت: کاری که می بایست چهار سال پیش در حمله به سوریه صورت می گرفت، الان هم باید صورت بگیرد و نه این که به داعش حمله شود و این گروه را از بین برد.
سخنان مولود چاووش اوغلو، در حالی بیان می شود که ترویست های داعشی تاکنون سودهای اقتصادی و سیاسی و نظامی فراوانی برای ترکیه داشته اند. از این رو، حکومت ترکیه دوست ندارد به «متحدان تروریست» خود حمله کند و این مساله را رجب طیب اردوغان در نشست با باراک اوباما همتای آمریکایی خود به نوعی به زبان آورده است.
قطع نامه سازمان ملل
شورای امنیت سازمان ملل متحد، به اتفاق آرا، قطع نامه پیشنهادی رییس جمهوری آمریکا را برای مقابله با حضور جنگ جویان خارجی در کشورهای دیگر و جلوگیری از پیوستن آن ها به کشمکش ها در نقاط مختلف جهان، تصویب کرد.
در قطع نامه شماره ۲۱۷۸، مسافرت به خارج از کشور برای جنگیدن برای گروه های افراطی، و نیز استخدام چنین افرادی یا تهیه منابع مالی برای آن ها منع و جرم تلقی شده است.
قطع نامه تازه شورای امنیت سازمان ملل می گوید «پیکارجویان خارجی شدت و مدت کشمکش ها را افزایش داده و در عین حال می توانند به خطری جدی برای کشورهایی که ساکن آنند، کشورهایی که از طریق آن ها و کشورهایی که به آن ها سفر می کنند، تبدیل شوند.»
به گفته اوباما، تخمین زده می شود که طی سال های اخیر، ۱۵ هزار پیکارجوی خارجی از ۸۰ کشور جهان، به سوریه رفته باشند.
خبرگزاری رویترز می گوید قطع نامه جدید شورای امنیت سازمان ملل در فصل هفتم منشور ملل متحد جای گرفته، برای همه ۱۹۳ کشور عضو الزام آور است.
تجربه های تاکنونی به ویژه پس از وقایع ۱۱ سپتامبر نشان داده است که چنین قوانینی قبل از این که نیروهای ارتجاعی را تحت فشار قرار دهد قوانین پناهندگی را سخت تر و پناه جویان را پریشان می کند.
جمع بندی
به قول «کارل فن کلازویتز»، مورخ آلمانی، جنگ ادامه سیاست است با ابزاری دیگر. منظورش این است که جنگ ها به قصد پیش برد اهداف اقتصادی، سیاسی و نظامی درمی گیرند. بنابراین، همه طرفین درگیر در جنگ خاورمیانه از سوریه، عراق، فلسطین، اسرائیل تا اوکراین، به دنبال منافع اقتصادی، سیاسی، نظامی و استراتژیک خود هستند. آن ها، نه تنها دل شان به حال و روز وخیم و دردناک مردم این مناطق نمی سوزد، بلکه عملا در اشغال افغانستان، عراق، لیبی، جنگ در سوریه، کودتای ارتش مصر و غیره نیز انسان های بی شماری را قربانی کرده اند و به بهانه مبارزه با تروریسم، تروریسم دولتی و غیردولتی را نهادیه کرده اند.
بمباران مواضع داعش در عراق و اکنون در سوریه، سیاست جدید آمریکا و متحدانش است که در راستای منافع شان صورت می گیرد. به عبارت دیگر داعش بهانه است سوریه و طرح خاورمیانه بزرگ در کار است!
دست کم وقایع سه دهه گذشته جهان، نشان داده است که آمریکا و متحدانش برای پیش برد اهداف و سیاست ها و اجرای طرح هایشان به بزرگ نمایی هیولایی در نزد افکار عمومی جهان، که آن را «خطر جهانی» معرفی کنند، نیاز دارند. اگر دیروز ملاعمر، بن لادن، صدام حسین، قذافی و بشار اسد، یک خطر «جهانی» محسوب می شدند امروز «البغدادی» و گروه تروریستی اش که دست پرورده آمریکا و متحدانش هم چون عربستان سعودی و ترکیه و…، است تهدید «جهانی» شده است. بنابراین، همه باید بحران سرمایه داری و تبعیض و استثمار را فراموش کنند و به این خطر جهانی، یعنی «داعش» و چگونگی نابودی این «دیو» بیاندیشند!
به این ترتیب، تا روزی که اهداف و سیاست های دولت های غربی و متحدان منطقه ایشان تغییر نکند، تا روزی که سرکوب و اختناق حکومت های مستبد و فاسد از سر مردم کم نشود؛ تا روزی که مردم فلسطین و مردم کرد به حق تعیین سرنوشت و بر حق و عادلانه خود نرسند؛ تا روزی که مبارزات ستم دیدگان و استثمار شدگان بر علیه حاکمان قداره بند به رسمیت شناخته نشود، تا روزی که فاصله فقیر و غنی عمیق تر و گسترده تر باشد بحث از پایان تروریسم و جنگ و آدم کشی و پاک سازی ملی و مذهبی در خاورمیانه توهمی بیش نیست.
پیشمرگه های کرد روز پنج شنبه ۲۵ سپتامبر، گفتند که پیشروی «حکومت اسلامی» (داعش) را به سوی کوبانی متوقف کرده و موفق به عقب راندن تروریست های «داعش» شدند.
به گزارش رویترز، مقامات کرد می گویند «حکومت اسلامی» از روز چهارشنبه نیروهای خود را در جنوب شهر کوبانی متمرکز کرده و موفق به پیشروی شده بود ولی پیشمرگه ها جنگجویان داعش را به عقب راندند.
نهایتا «صالح مسلم» رهبر حزب اتحاد دمکراتیک، طی اظهاراتی از ناکامی داعش در حملە به کوبانی خبر دادە و می گوید، در پی مقاومت جانانه مبارزان کرد، تبه کاران داعش نتوانستە اند به اهداف خود برسند. وی در این بارە افزود، به رغم برخورداری داعش از سلاح و تجهیزات پیشرفتە اما چندین دستگاه تانک و خودروی نظامی آن ها ساقط و متحمل ضربات سنگینی شدە اند. از دیروز هرچند داعش حملات خود را متوقف کردە، اما جنگ و درگیری هم چنان ادامە دارد.
مسلم مقاومت کوبانی را عظیم خوانده و می گوید بە رغم برخورداری تبه کاران داعش از تجهیزات پیشرفتە اما در کوبانی ضربات سنگینی متحمل شدە اند.
وی دربارە اوضاع جنگ گفت کە «ی.پ.گ» از نظر نیروی نظامی مشکلی ندارد اما مردم کوبانی کە خواهان مسلح شدن هستند از نظر سلاح و مهمات در مضیقە هستند. به گفتە صالح مسلم تاکنون هیچ نیرویی از آن ها حمایت نکردە و آن ها توانستە اند با حداقل امکانات جنگ سختی را به پیش بردە و ادارە کنند. وی با اشارە به پیام مسعود بارزانی رییس اقلیم جنوب کردستان خواهان اقدامات عملی آن ها در این بارە شد.
صالح مسلم، هم چنین در رابطە با برخی اظهارات مبنی بر این کە ی.پ.گ از حضور نیروهای پیشمرگ ممانعت کردە، ضمن رد این گونە ادعاها گفت اگر پیشمرگان جنوب کردستان خواهان کمک به کوبانی هستند ما نیز از آن ها استقبال می کنیم. وی از تخلیە شماری از روستاهای مناطق درگیر خبر داد و گفت این روستاها به دلیل حفظ امنیت ساکنان تخلیە شدە اند اما هم چنان در کنترل نیروهای ی.پ.گ هستند و جنگ و درگیری در این مناطق ادامە دارد.
مسلم، دربارە چگونگی تعامل دولت ترکیە با داعش، ضمن انتقاد از موضع دوگانە آنکارا گفت: آن ها از یک سو مدعی حل مسئلە کرد هستند و از سوی دیگر تبه کاران داعش را علیە کردها تحریک و تجهیز می کنند. امری کە از سوی هیچ کس قابل قبول نیست. مقامات ترک پیش تر به ما گفتە بودند کە هیچ نوع ارتباطی رسمی با داعش ندارند تنها برخی جناح ها به شکلی غیررسمی با داعش همکاری می کنند کە سعی می کنند مانع آن ها شوند. اما برخلاف این اظهارات، امروزە شاهدیم کە داعش از حمایت های علنی ترکیە برخوردار است.
صالح مسلم، در خاتمە اظهاراتش با تاکید براین کە کوبانی به هیچ وجە تسلیم نخواهد شد گفت، من خودم اهل کوبانی هستم و مردم آن جا را به خوبی می شناسم. شاید روستایی به دست داعش بیفتد اما هیچ گاه کوبانی شکست نمی خورد و تسلیم نخواهد شد. برای شکست کوبانی باید تمامی مردم آن شهر را کشت.
در چنین شرایطی، طبیعی ست که نیروها و انسان آزادی خواه و حق طلب و سوسیالیست نمی توانند بر حملات وحشیانه داعش به کردستان سوریه بی تفاوت باشند. از این رو، باید تلاش کرد از هر طریق ممکن و در دسترس به حمایت از مبارزات بر حق و عادلانه کردهای کردستان سوریه در مقابل گروه وحشی و آدم کش داعش و حامیان آن هم چون دولت ترکیه و غیره برخاست!
بی تردید دفاع از مبارزات مردم کردستان سوریه، دفاع از انسانیت و حرمت انسانی و مقاومت در مقابل تهاجم ارتجاع مذهبی و حامیان جهانی و منطقه ای آن به آزادی های فردی و جمعی بشریت است!
جمعه چهارم مهر ۱۳۹۳ – بیست و ششم سپتامبر ۲۰۱۴
* لینگ گفتگوی بهرام رحمانی با صالح مسلم و سینم محمد (در مورد اوضاع کردستان سوریه)
March 02, 2014
