جلسه پرسش و پاسخ یکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱ ( ۶ نوامبر ) ساعت ۸:۳۰ شب ایران
موضوع: جنبش زن، زندگی، آزادی و چشم اندازهای آینده
میهمان: مهدی فتاپور
لینک:
https://t.me/+YNxze2Z5-E05NWFh
سوالات مطرح شده در جلسه با رفیق مهدی فتاپور
- به نظر می رسد که عده ای برایشان فقط تغییر رژیم عمده است و هزینه تغییر برایشان مهم نیست و فکر میکنند این هزینه هر چه باشد باید پرداخت کرد . با توجه به اینکه بخش بزرگی از این هزینه جان جوانان میهن ماست – به نظر شما چطور میشود این هزینه را کاهش داد؟
- نظر میاد که متاسفانه در جنبش کنونی تنها یک سوی ماجرا ارزیابی میشود و طرف دیگر یعنی رژیم و فرایند تضعیف تاریخی آن نادیده گرفته میشود و دیگر آنکه به موضوع نسل و حوانان بسیار تکیه میشود. تفاوت بین نسل های کنونی و پیش از خود همیشه در همه جنبش ها امری طبیعی است و نگاه کنید به سال ۵۷ همین جوانها بودند و یا حتی پیشتر از آن رفیق گلسرخی را بیاد آورید۳۰ساله بود عرض این است که آیا عمده کردن برخی موارد به ندیدن موارد مهم تری نمی انجامد؟
- درود بر آقا مهدی فتاح پور که شنیدن صدایتان برایم تداعی گر خاطره مناظره سال ۵۸ شد. خیزش های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بپا خواسته علیرغم جنبه عمومی و گسترش به مدارس و دانشگاه فاقد رهبری است. اگر جنبش بخواهد رژیم را از خواسته های خود به عقبگرد وادارکند، راهکارش چیست؟ با توجه به پراگندگی خواسته ها و نبود رهبری چگونه باید با حکومت گفتگو کرد؟
- بحت مهمی که اینروزها اپوزیسیون درگیر آن است مبارزات خشونت پرهیز است. مرز بین اعتراضات خشونت آمیز و خشونت پرهیز از نظر شما چگونه تعیین میشود؟
- واقعیت موجود نشان می دهد که جنبش اخیر بیشترین مجاورت و نزدیکی را با آرمانهای چپ دمکراتیک و بویژه حزب چپ ایران را دارد،برابری، برابری زن و مرد، نه شاه و نه شیخ، پشتیبانی اقشار متوسط و تحصیلکردگان از خواستها و ویژگی های انکار ناپذیر این جنبش است.آیا چپ و بویژه حزب چپ ایران نباید به فکر سازماندهی و رهبری این جنبش باشد ؟ یا باید اجازه دهیم به گفته آقای بهشتی در سال ۵۷: ” موجی ایجاد شده و ما باید بر این موج سوار شویم”. یعنی رهبری جنبش را به دیگران وانهاد.
- گفتید که حکومتهای خارجی رژیم چنج مد نظرشان نیست – فکر نمیکنید که برای آنها تشنج در خاورمیانه مهتر از رژیم چنج است ؟مثلا در مصاحبه ای این اواخر جان بولتون کشور های منطقه را به حمایت (دخالت) در مساله ایران تشویق میکند – روشن است که کشورهای سرمایه داری بر اساس منافع خودشان پیش می روند و منفعت آنها در متشنج نگاه داشتن منطقه است و در رادیکالیزه کردن حرکت مردم در ایران و خاورمیانه -این به فروش تسلیحات نظامی آنها کمک میکند و البته به افزایش ارزش دلار – که البته الان برایشان بسیار مهمتر است چون با مشکلات اقتصادی بسیار جدی روبرو هستند. شما این طور فکر نمی کنید؟
- با درود بر مهمان برنامه و سخنان منطقی و باارزش مقدماتی ایشان. چکونه میشود جنبش اعتراضی را گسترش داد و انرا تودهای تر کرد؟ به نظر شما آیا دادن شعارهای حداکثری مثل خواست سرنکونی فوری و حجاب بهانه است و کل نظام نشانه است و یا امسال سال خونه و شعارهای رکیک و لومپنی می توان انتظار داشت که افراد بیشتری به اعنراضات بپیوندد و اینکه این شعارهای حداکثری و نبود خواسته های کوچکتر و عملی تر حتی در حیطه دانشکاه و خیابان مفید تر نخواهند بود برای گسترش دامنه اعنراضات؟
- از نقش طبقه کارگر و تاثیر اعتصابهای عمومی در پیروزی جنبش ذکری به میان نیاوردید
- اوکی خیزش قویست رهبری ندارد ممتداست تاحدی ترس مردم را کم کرده . سال ۵۶ و۵۷ هماین چیزها بود رهبری، اتخاد عمل هم آرام آرام بوجود آمد اما بعدآ انقلاب باعظمت باانهمه قدرت وخواسته های اصولی دزدیده شد وبعد هم معلوم شد رهبری ازجانب امریکا ،انگلیس وفرانسه ساپورت شده بود ودرواقع ستون پنچم امریکا وانگلیس توانستند به اهداف خود برسند وانقلاب را به شکست بکشانند شواهد بسیاری موجود است که بازهم دستهای خون آلود ستون پنجم انها دراین جنبش مردمی نفوذ کرده . نظر شما چیست؟
- اقای فتاپور چرا در این شرایط بحرانی گروه های سیاسی جبهه متحد تشکیل نمی دهند .ما از این پراکندگی گروهها رنج می بریم
- رفیق مهدی عزیزی هرچند اعتراضات خیابانی بطور گسترده ،حتی درکوچکترین شهر هاتدوام دارد، آیابدون شکل گیری اعتصابات گسترده علیرغم وجودپتانسیل عظیم خیابانی میتواند بقدری نیرومند ادامه یابد که منجر به گذار از نظام حاکم شود ؟بویژه که رژیم به جهت ناتوانی در سرکوبی که جنبش را متوقف کند ،دست به رفتارجنون آمیزی درکشتار زده وخواهد زد، آیا دراین شرایط جنبش میتواند توازن قوارا بنفع خود تغییر دهد ورژیم را به زیر بکشد؟
- رهبران جنبش در زندان هستند – چرا تلاش چشمگیری برای اینکه مطالبه آزادی زندانیان سیاسی به یک مطالبه ملی تبدیل شود ، نمی بینیم ؟ – آیا تعمدی در این نیست ؟ تعمدی که هدفش رهبر وارداتی ایجاد کردن است ؟
- درودبرشماآیا جنبش زن زندگی بدیل جمهوری نیست و توان گذر از جمهوری اسلامی و نوزایی را به همراه ندارد؟ آیا نوزایی این جنبش وجه مشخصه آن نیست و سعی در بولد کردن و جایگزینی آن با شعارهای جنبش طبقاتی عقب ماندن ازجنبش نیست؟
- موضع چین در برابر جنبش چه مقدارش بر مبنی سیاست خارجی “عدم دخالت در امور داخلی کشورها…” است و چقدر متاثر از موقعیت ژئوپلیتیک ایران و سیاست ادعایی نگاه به شرق ج.ا. و شانگهای و منافع متقابل می باشد؟
- در جنبش کنونی برجسته ترین تفاوت و اساسی ترین آن موضوع زنان و مطالبات جدی آنانست و این مطالبات ضمن آنکه بدیهی ترین و مسلم ترین خواسته هاست اما از طرفی هم بی سابقه ترین پافشاری برآنها از سوی زنان و مردان آنقدر اهمیت دارد که پیش درآمد جدی حذف تبعیض جنیستی و در عین حال طبقاتی آن به عنوان بخش مهمی از نیروی کار است . شاید هم مهمتر از آن نیز موضوعیت یافتن فرهنگی برتر در برابر آنچه تا کنون به زن در ایران و اسلام سیاسی بوده است . این مقاومت شکنی در جمهوری اسلامی و حتی پس از آن را در ذهنیت کهنه جامعه را چطور ارزیابی می کنید؟
- بعد از برپائی جنبش مطالبه گری ، تفکری در جامعه بعلت ضد امپریالیست بودن حکومت، حاضر به همراهی با خیزش نیست! و همچنین بعلت جانبداری رسانه های غربی از کنشگران و موج سواری کشورهای غربی از جنبش، تغییر بنیادی از نظر طیف مخالف مبارزه بنیادی اقدامی عبث است! تبیین شما در این باره چیست؟
- به نظر شما رابطه ی جنبش های مطالباتی، مدنی با جنبشی که با شعار محوری زن زندگی آزادی در جامعه جریان دارد، چگونه باید باشد؟
- آیا باید خودشان را در این جنبش حل کنند و مطالباتی را که تا قبل از شرایط جدید مطرح می کردند و شیوه هایی را که برای طرح آنها انتخاب می کردند، کنار بگذارند و تمام همّ خود را مصروف حمایت از همین جنبش کنند؟ یا کماکان به دنبال مطالبات خودشان باشند که خود به خود به تقویت جنبش زن زندگی آزادی کمک خواهد کرد؟
- جناب آقای فتا پور، درود بر شما. آیا درباره سیستان و بلوچستان نظر خاصی دارید؟