آتش جنگ ۳۴ روزه اسرائیل علیه حزب‌الله لبنان که در عمل همه مردم این کشور و همه زمین و هواى لبنان را نشانه رفته بود، سرانجام در ساعت ۷ بامداد دوشنبه ۲۳ مردادماه فرونشست و طرفین با اعلام اینکه آتش‌بس درخواستى شوراى امنیت سازمان ملل متحد را مى‌پذیرند، در اساس از شلیک گلوله و پرتاب بمب و موشک بازایستادند. اکنون یک جنگ نفرین‌شده دیگر در خاورمیانه پایان پذیرفته است اما باز هم به بهایى بسیار سنگین و باز بى‌هیچ چشم‌انداز اطمینان‌بخش براى عدم تکرار جنگ. جنگى با برجای‌گذاشتن نزدیک به هزار و صد قربانى و هزاران مجروح و معلول از طرفین جنگ، بیش از یک میلیون آواره و دربدرشده لبنانى و تخریب بخش اعظمى از تأسیسات و اماکن لبنان که بازسازى آنها به سالها وقت و صرف هزینه‌هاى هنگفت نیازمند است. جنگى که، دولت اسرائیل از پیش براى آن برنامه‌ریزى کرده بود و حمایت دولت‌هاى آمریکا و انگلستان را براى آغاز و ادامه آن با خود داشت. جنگى که به بهانه نیاز داشت و حزب‌الله لبنان ماجراجویانه و بر اثر تحریک و تشویق جمهورى اسلامى آنرا در اختیار دولت زورگو و متجاوز اسرائیل قرار داد.
طرفین جنگ و قدرت‌هاى ریز و درشت حامى این یا آن طرف تخاصم، اکنون به محاسبه و نتایج این جنگ مرگبار نشسته‌اند، بی‌آنکه کمترین شرمى در قبال اینهمه قربانى و تخریب احساس کنند! جنگ پایان گرفته است ولى نه دولت و ارتش اسرائیل تنبیه شده و نه حزب‌الله لبنان سلاح بر زمین گذاشته است؛ بیلان جنگ را در سیاهه قربانیان مى‌باید یافت. سیاهه‌اى که بیشینه آن را کودکان، زنان و پیران پُر کرده‌اند! جنگى که لبنان تازه از خاک برخاسته را دیگربار ویران کرد و بر خاک سیاه و سیاهتر نشاند. و حاصل؟ تراکم بیشتر بغض‌هاى فروخورده، انباشت نفرت و کینه و شعله‌ور ماندن احساس انتقام، و نشستن به انتظار جنگى دیگر که کى از راه مى‌رسد؟
آتش این جنگ خانمانسوز بس زودتر از این میتوانست مهار شود، هرگاه که اراده جهانى براى مهار آن در بین بود و اگر که دولت آمریکا به صراحت اعلام نمى‌کرد که مخالف قطع جنگ است! این اولین برداشت هر لبنانى، فلسطینى و عرب از این جنگ نفرین‌شده است و همین هم در اذهان آنان ثبت مى‌شود. آرى! مسئولیت این جنگ در درجه نخست بر دوش دولت اسرائیل و حامیان آنست که عملکرد آنان طى سال‌هاى گذشته، نیروهاى واقعى صلح‌خواه در منطقه بحران‌زده خاورمیانه را تضعیف کرده و زمینه رشد جریان‌هاى بنیادگرا را فراهم آورده است. تا زمانى هم که این روال پا برجا باشد، کشت باد است و دروکردن طوفان!
ما با ابراز خرسندى بسیار از توقف جنگ در جنوب و همه لبنان و قطع کشتار انسان‌ها و تخریب و انهدام حاصل کار و زحمت مردم لبنان و اسرائیل، اما باردیگر اعلام مى‌داریم که راه پایان‌یابى واقعى این جنگ‌ها، مخالفت با اصل جنگ و خنثی‌کردن زمینه عمل آن یعنى زورگویى و زیاده‌خواهی‌هاى سیاسى در منطقه است. تا زمانیکه امر رسمیت‌یابى وجود دو دولت مستقل فلسطین و اسرائیل با رعایت حقوق طرفین و برپایه عدالت تحقق نیابد، نفرت بر دوستى پیشى خواهد گرفت و از نفرت، جنگ برخواهد خاست. براى پایان‌دادن به هرگونه جنگ نفرین‌شده و پیشگیرى از وقوع آنها، مى‌باید ریشه کینه و نفرت جنگ‌زا را خشکاند. دوستى ملل و مردمان بجاى خصومت و جنگ!
هیئت سیاسى – اجرایى سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
۲۳ مرداد ۱۳۸۵
