بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی کار، ۱۷۰ میلیون فرد جوان در جهان بیکارند و بر اساس پیشبینیهای صورت گرفته با افزایش ۱۱۰ میلیون نفری جمعیت جهان، لازم است حدود ۵۰۰ میلیون شغل ایجاد شود؛ در غیر این صورت فاجعهای به وقوع خواهد پیوست که اثری قوی بر زندگی جوانان خواهد داشت.
به گزارش سرویس “جوانان” خبرگزاری دانشجویان ایران ، بیکاری ۱۷۰ میلیون نفر در جهان در حالی گزارش میشود که نرخ بیکاری جوانان در ۵۰ کشور جهان بیش از ۱۵ درصد است.
به باور کارشناسان، واقعیت تلخ بیکاری جوانان در حالی در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران نمایانگر است که رشد اقتصادی این کشورها همگام با رشد جمعیت و نیازهای آن رخ نداده است. نتیجه آن که میزان بیکاری در بین گروه سنی ۱۵ـ۱۹ و ۲۰ـ ۲۴ سال ۳۴ درصد و بین ۲۵ تا ۲۹ سال ۱۶ درصد است و با پیشبینی نرخ رشد ۲/۱۳ درصدی بیکاری در هر سال پیشبینی شده است که در سال ۸۵، بیش از نیمی (۵۲ درصد) از جمعیت ۱۵ ـ ۲۹ سال کشور بیکار باشند.
آثار و عواقب بیکاری و دشواری ورود به بخش رسمی اقتصاد، علاوه بر تحمیل تنگناهای اقتصادی بر جوانان، ورود آنان به حاشیه اقتصاد و نیز مشاغل کاذب و در نتیجه گسست زنجیرههای زندگی، افزایش جرم و جنایت، اعتیاد و نابسامانیهای اجتماعی دیگر را به دنبال دارد.
در این میان رویآوری جوانان به “مشاغل سیاه” همچون قاچاق مواد مخدر، فعالیت در باندهای خلافکار و … که آن را در زمره عوامل انحرافات اجتماعی گنجاندهاند، خطری است که در کنار واقعیت ناگوار بیکاری شکل گرفته و تهدیدی علیه جوانان است.
دکتر رییسدانا، اقتصاددان و پژوهشگر اجتماعی، مشاغل سیاه را واقعیتی میداند که در نتیجه تبعیض اجتماعی در جوامع شکل میگیرد.
وی صاحبان “مشاغل سیاه” را قربانیان این تبعیض مینامد و میافزاید: بیترحمی نظام اقتصادی ــ اجتماعی به سرعت بیکاران بویژه در بخش آسیب پذیر و فقیر جامعه که فاقد هرگونه پشتوانه ارتباطی و اجتماعی هستند را به سمت مشاغل سیاهی چون قاچاق مواد مخدر، خرده فروشی و … می‌کشاند.
دکتر رییس دانا، با اشاره به این که فعالیتهای سیاه بویژه در مناطق آزاد شکل میگیرد، میگوید: مشاغل سیاه کجرویها و خشونتهای اجتماعی فراوانی به دنبال دارد و افزایش اعتیاد جوانان، قاچاق کودکان خیابانی و دختران و زنان فراری و …، ابتلا به ایدز و بیماریهای دیگر، جنایت و قتل و… همگی در زیر سایه شوم مشاغل سیاه و فعالیت افراد فاقد شرافت اجتماعی در جامعه ایجاد میشود و امنیت اجتماعی افراد را به خطر میاندازد.
“اندی فورلانگ” از محققان فعال در حوزه اشتغال جوانان، در گزارشی به گردهمایی جهانی کارشناسان برای بررسی اولویت جهانی حوزه جوانان در هلسینکی مینویسد: “در بسیاری از بخشهای جهان تلاشهای افراد جوان برای گذار به بازار کار به واسطه سطح فرایند بیکاری خنثی میشود و شرایط بازار کار برای افراد جوان درحال تخریب است.”
به گزارش ایسنا از سویی دیگر مطالعات در مورد افراد جوان نشان میدهد که بیکاری منجر به کاهش صیانت ذات، سطوح کاهش یافته بهزیستی و کناره گیری از همسالان میشود؛ وضعیتی که سازمان بین‌المللی کار آن را هشداردهنده توصیف میکند.
به اعتقاد برخی کارشناسان و محققان، کشیده شدن جوانان به مشاغل سیاه نتیجه رخداد “طرد اجتماعی” آنهاست که به دلیل بیکاری بلندمدت روی داده است.
امروزه جوانان بسیاری در باندهای خلافکار سازماندهی شده مشغول به کارند و از پایین‌ترین سطوح امنیت اجتماعی محرومند و از سویی دیگر قاچاق کودکان و زنان و تشکیل باندهای فحشا و بهرهکشی از اجیرشدگان تحت عنوان “کارگران جنسی” پدیدهای است که در برخی کشورها به عنوان محصول “طرد اجتماعی بیکاران” شکل گرفته است.
در این حال و در شرایطی که بر اساس اعلام سازمان بین‌المللی کار، بیکاری جوانان در اغلب کشورها نوعا دو یا سه برابر بزرگسالان است و خطرات سوق یافتن به حواشی بازار کار، جوانان را تهدید میکند، محققان و کارشناسان، دولتها را به استفاده از جوانان به عنوان یک دارایی، نیروی خلاق، استعداد بزرگ اجتماعی و اقتصادی و قوه محرکه در سیاست‌های اشتغال، آموزش حرفه به جوانان و ایجاد فرصتهای برابر و مشابه برای زنان و مردان، توصیه میکنند و تاکید دارند که جوانان نخست باید از سطوح قابل قبول سواد برخوردار بوده و سپس از مهارتها برای دسترسی به شغلهای موجود بهرهمند شوند و در این میان برابری فرصتهای آموزش زنان و مردان اصلی است که نباید نادیده گرفته شود. همچنین کسانی که پیشینه اجتماعی زیاندیده دارند از فرصتهای آموزش ، کارآموزی و اشتغال همچون همسالان خود برخوردار شوند.
به اعتقاد این محققان دولتها باید شیوه‌های آسان‌سازی راه‌اندازی و ادامه فعالیتهای اقتصادی جدیدی را کشف کنند که خود اشتغالی از جمله این ضرورتهاست.
به گزارش سرویس “جوانان” خبرگزاری دانشجویان ایران ، بیکاری ۱۷۰ میلیون نفر در جهان در حالی گزارش میشود که نرخ بیکاری جوانان در ۵۰ کشور جهان بیش از ۱۵ درصد است.
به باور کارشناسان، واقعیت تلخ بیکاری جوانان در حالی در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران نمایانگر است که رشد اقتصادی این کشورها همگام با رشد جمعیت و نیازهای آن رخ نداده است. نتیجه آن که میزان بیکاری در بین گروه سنی ۱۵ـ۱۹ و ۲۰ـ ۲۴ سال ۳۴ درصد و بین ۲۵ تا ۲۹ سال ۱۶ درصد است و با پیشبینی نرخ رشد ۲/۱۳ درصدی بیکاری در هر سال پیشبینی شده است که در سال ۸۵، بیش از نیمی (۵۲ درصد) از جمعیت ۱۵ ـ ۲۹ سال کشور بیکار باشند.
آثار و عواقب بیکاری و دشواری ورود به بخش رسمی اقتصاد، علاوه بر تحمیل تنگناهای اقتصادی بر جوانان، ورود آنان به حاشیه اقتصاد و نیز مشاغل کاذب و در نتیجه گسست زنجیرههای زندگی، افزایش جرم و جنایت، اعتیاد و نابسامانیهای اجتماعی دیگر را به دنبال دارد.
در این میان رویآوری جوانان به “مشاغل سیاه” همچون قاچاق مواد مخدر، فعالیت در باندهای خلافکار و … که آن را در زمره عوامل انحرافات اجتماعی گنجاندهاند، خطری است که در کنار واقعیت ناگوار بیکاری شکل گرفته و تهدیدی علیه جوانان است.
دکتر رییسدانا، اقتصاددان و پژوهشگر اجتماعی، مشاغل سیاه را واقعیتی میداند که در نتیجه تبعیض اجتماعی در جوامع شکل میگیرد.
وی صاحبان “مشاغل سیاه” را قربانیان این تبعیض مینامد و میافزاید: بیترحمی نظام اقتصادی ــ اجتماعی به سرعت بیکاران بویژه در بخش آسیب پذیر و فقیر جامعه که فاقد هرگونه پشتوانه ارتباطی و اجتماعی هستند را به سمت مشاغل سیاهی چون قاچاق مواد مخدر، خرده فروشی و … می‌کشاند.
دکتر رییس دانا، با اشاره به این که فعالیتهای سیاه بویژه در مناطق آزاد شکل میگیرد، میگوید: مشاغل سیاه کجرویها و خشونتهای اجتماعی فراوانی به دنبال دارد و افزایش اعتیاد جوانان، قاچاق کودکان خیابانی و دختران و زنان فراری و …، ابتلا به ایدز و بیماریهای دیگر، جنایت و قتل و… همگی در زیر سایه شوم مشاغل سیاه و فعالیت افراد فاقد شرافت اجتماعی در جامعه ایجاد میشود و امنیت اجتماعی افراد را به خطر میاندازد.
“اندی فورلانگ” از محققان فعال در حوزه اشتغال جوانان، در گزارشی به گردهمایی جهانی کارشناسان برای بررسی اولویت جهانی حوزه جوانان در هلسینکی مینویسد: “در بسیاری از بخشهای جهان تلاشهای افراد جوان برای گذار به بازار کار به واسطه سطح فرایند بیکاری خنثی میشود و شرایط بازار کار برای افراد جوان درحال تخریب است.”
به گزارش ایسنا از سویی دیگر مطالعات در مورد افراد جوان نشان میدهد که بیکاری منجر به کاهش صیانت ذات، سطوح کاهش یافته بهزیستی و کناره گیری از همسالان میشود؛ وضعیتی که سازمان بین‌المللی کار آن را هشداردهنده توصیف میکند.
به اعتقاد برخی کارشناسان و محققان، کشیده شدن جوانان به مشاغل سیاه نتیجه رخداد “طرد اجتماعی” آنهاست که به دلیل بیکاری بلندمدت روی داده است.
امروزه جوانان بسیاری در باندهای خلافکار سازماندهی شده مشغول به کارند و از پایین‌ترین سطوح امنیت اجتماعی محرومند و از سویی دیگر قاچاق کودکان و زنان و تشکیل باندهای فحشا و بهرهکشی از اجیرشدگان تحت عنوان “کارگران جنسی” پدیدهای است که در برخی کشورها به عنوان محصول “طرد اجتماعی بیکاران” شکل گرفته است.
در این حال و در شرایطی که بر اساس اعلام سازمان بین‌المللی کار، بیکاری جوانان در اغلب کشورها نوعا دو یا سه برابر بزرگسالان است و خطرات سوق یافتن به حواشی بازار کار، جوانان را تهدید میکند، محققان و کارشناسان، دولتها را به استفاده از جوانان به عنوان یک دارایی، نیروی خلاق، استعداد بزرگ اجتماعی و اقتصادی و قوه محرکه در سیاست‌های اشتغال، آموزش حرفه به جوانان و ایجاد فرصتهای برابر و مشابه برای زنان و مردان، توصیه میکنند و تاکید دارند که جوانان نخست باید از سطوح قابل قبول سواد برخوردار بوده و سپس از مهارتها برای دسترسی به شغلهای موجود بهرهمند شوند و در این میان برابری فرصتهای آموزش زنان و مردان اصلی است که نباید نادیده گرفته شود. همچنین کسانی که پیشینه اجتماعی زیاندیده دارند از فرصتهای آموزش ، کارآموزی و اشتغال همچون همسالان خود برخوردار شوند.
به اعتقاد این محققان دولتها باید شیوه‌های آسان‌سازی راه‌اندازی و ادامه فعالیتهای اقتصادی جدیدی را کشف کنند که خود اشتغالی از جمله این ضرورتهاست.
