انتقاد همیشە خوب است، حتی از نوع شتابزدە و بدون منطق آن؛ بویژە در سرزمین و یا فرهنگی کە اکثریت قریب بە اتفاق بە «تعریف و تمجید» خو گرفتەاند و قدرت سیاسی تنها دوست دارد کە بگویندش او بهترین‌هاست. بنابراین از این منظر باید از مطلب سایت اخبار روز پیشوازی کرد، زیرا شاید همین انتقاد خام، شتابزدە، زورکی، بی منطق و ارادی زمینەای شود برای اندیشیدن دوبارە حول چگونگی امر انتقاد.
باری، در پاراگراف بالا از چندین صفت برای توصیف مطلب اخبار روز در انتقاد از اعلامیە سازمان اکثریت در محکوم کردن جنایت لیبرتی استفادە شدە است. اما برای اینکە این کلمات تنها توصیف نباشند، خوب است بە خود هر دو مطلب یعنی هم اعلامیە سازمان اکثریت و هم مطلب سایت روز نگاهی داشتە باشیم.
از سایت اخبار روز:
“یک نمونه، بیانیه سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) است که به جای پرداختن به نقش جمهوری اسلامی در جنایات مشابه، بخش قابل توجهی از اعلامیه خود را به انتقاد از سازمان مجاهدین اختصاص داده است.”
از اعلامیە سازمان اکثریت:
” گروهی شیعه موسوم به ارتش مختار (جیش المختار) که طرفدار جمهوری اسلامی است، مسئولیت این حمله تروریستی را برعهده گرفته است. این دومین حمله به اردوگاه آزادی است. اولین حمله در سپتامبر سال ٢٠١٣ صورت گرفت که در آن ۵ نفر کشته و ده ها تن زخمی شدند. در آنزمان سپاه پاسدارن با صدور اعلامیه ای، مهاجمین به اردوگاه را “فرزندان رشید مجاهدان شهید عراقی” خواند. سازمان مجاهدین این حملات را به حکومت ایران و عوامل آن در عراق نسبت می دهد.”
از سایت اخبار روز:
“در شرایطی که هنوز زمین لیبرتی از خون مجاهدین رنگین است، عدم اشاره به نقش جمهوری اسلامی در چنین جنایاتی و از همه بدتر، اختصاص دادن بزرگترین پاراگراف از پنج بند بیانیه به انتقاد از قربانیان، چه معنایی دارد؟”
از اعلامیە سازمان اکثریت:
“… تا بیش از این شهروندان ایرانی به دست گروه های طرفدار جمهوری اسلامی کشته نشوند.”
اما فراتر از این عدم دقت ها در متن مطلب درج شدە در سایت اخبار روز، چند موضوع دیگر هم هست کە باید به آن‌ها پرداختە شود:
ـ اخبار روز می نویسد “اما هراس از هم صدا شدن با مخالفان جمهوری اسلامی به خاطر جنایتی که در لیبرتی مرتکب شده است، طیفی از سایر اصلاح طلبان رانده شده یا مهاجرت کرده به اروپا و آمریکا تا بسیاری از نیروهای سیاسی اپوزیسیون – فاقد سابقه تعلق به حکومت – را نیز شامل می شود. یک نمونه، بیانیه سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) است”
خود مدیران اصلی سایت اخبار روز هم ازاعضای این سازمان و بنابراین از همان طیف راندەشدگان و یا مهاجرانی هستند (سایت اخبار روز عمدا از کلمە تحقیر آمیز راندە شدە استفادە می کند)، کە بە خارج کشور آمدند، بنابراین خوب است کە این مدیران عزیز این حقیقت را فراموش نکنند.
ضمنا اخبار روز با آوردن کلمات “اما هراس از هم صدا شدن با مخالفان جمهوری اسلامی” عملا انگیزە شکافی کردە است. دقیقا یک موضع گیری کاملا سوبژکتیو کە بعنوان نمونە می توان از آن علیە خود سایت اخبار روز هم استفادە کرد. مثلا می توان گفت کە “اخبار روز از هراس از همصدا نشدن با چپهای تندرو” بە اعلامیە اکثریت می تازد!
ـ اخبار روز می نویسد “رهبران و اعضای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) با چنین موضعگیری‌هایی نباید تعجب کنند اگر نه تنها مجاهدین، بلکه بسیاری از نیروهای چپ که هیچ ربطی هم به سازمان مجاهدین ندارند، میان خود و سازمان اکثریت فاصله ای بسیار احساس کنند. نباید تعجب کنند اگر بسیاری، برخی از موضعگیری‌های امروز سازمان اکثریت را بازگشت اکثریت به سوی سیاستی بدانند که فداییان اکثریت را در اوایل دهه ۶۰ در کنار جمهوری اسلامی قرار داد، سیاستی که خود این سازمان در کنگره‌های خود بارها از آن انتقاد کرده است.”
اخبار روز از فاصلە بسیار سازمان اکثریت با دیگر سازمانهای چپ می گوید. تعجب برانگیز است! گوئی اخبار روز خود از فاصلە بسیار زیاد میان خود احزاب چپ خبر ندارد. خوب است اخبار روز نگاهی بە نوع ادبیات احزاب چپ دیگر در رابطە با نقد یکدیگر و یا انشعاباتشان بیاندازد، تا تصویر واضح تری از نزدیکی آنان میان خودشان داشتە باشد. در شرایطی کە سازمان اکثریت این استعداد را داشت کە پروژە وحدت را با دو سازمان چپ دیگر و منفردین چپ بە پیش ببرد و در درون خود از انشعابات بیشتر جلوگیری کند، سازمانهای چپ دیگر عملا شاهد انشقاق و دوری بیشتر از هم بودەاند.
اخبار روز از بازگشت سازمان اکثریت بە اوایل دهە ۶۰ می گوید. عجبا! در آن سال‌ها سیاست رسمی سازمان “پشتیبانی و انتقاد از جمهوری اسلامی” بود، ولی اکنون سازمان اکثریت نە تنها چنین سیاستی را دنبال نمی کند، بلکە بە قول خود اخبار روز، با انتقاد از این سیاست، عملا از آن فاصلە گرفتە است. انتقاد از یک نیروی سیاسی بە معنای پشتیبانی از جریان مخالف نیست، بلکە بە معنای آگاهانیدن جریان مذکور از وظایف و مسئولیت‌هایش می باشد.
آنچە در سازمان اکثریت سیاست و هویت نوین است این می‌باشد کە دیگر همە مسئولیت‌ها صددرصد بر عهدە رژیم‌ها گذاشتە نمی شود، بلکە با بازگشت بە خود نیروهای سیاسی نیز در یک فضای متنوع تر بە تحلیل رویدادها پرداختە می شود. سازمان اکثریت از تصویرسازی‌های صرفا «سیاە ـ سفید» فراتر رفتە است، و بە درک عمیق‌تری از تحلیل رویدادها رسیدە است. اینکە رژیم جمهوری اسلامی در قبال جنایاتی مثل لیبرتی مسئولیت اصلی را دارد مانع آن نمی شود کە جوانب دیگر مسئولیت‌ها دیدە نشوند. سازمان اکثریت بە مبارزە سیاسی اعتقاد دارد نە بە کینە ورزی کور سیاسی.
