فصل جدیدی در رابطه بین کوبا و امریکا

جیم اکوستا (سی ان ان): رئیس جمهور کاسترو، به خاطر میهمان نوازی شما در هاوانا سپاسگذارم . و از شما آقای رئیس متشکرم .

آقای رئیس جمهور در دیدار شما با رئیس جمهور کاسترو، از چه کلماتی برای تشویق ایشان به تعقیب اصلاح های دموکراتیک و گسترش حقوق بش ذر کوبا استفاده کردید؟ آیا رئیس جمهور کاسترو را به کاخ سفید دعوت خواهید کرد؟ می دانیم او به نیویورک دعوت شده است. وچرا شما با فیدل کاسترو دیداری نداشتید؟

باراک اوباما: خوب، من فکر می کنم هر دو ما اشاره کردیم. ما گفتگوی بسیار ثمربخشی در اطراف موضوع های دموکراسی و حقوق بشر داشتیم . نقطه آغاز ما آن است که ما دو سیستم متفاوت، دو سیستم متفاوت دولت ، دو اقتصاد متفاوت داریم. و ما دهه ها اختلاف های ژرفی داشتیم، هم دو جانبه و هم بین المللی. آن چه من به رئیس جمهور کاسترو گفته ام آن است که ما در حال حرکت به پیش هستیم و نه نگاه به پشت سر ، که ما کوبا را تهدیدی برای ایالات متحده تلقی نمی کنیم. من امیدوارم که دیدار من نشانگر پایه ای برای فصل جدیدی در رابطه کوبایی – امریکایی باشد که بنا می کنیم . اما همان طورکه با کشورهای سراسر جهان مصداق دارد ما رابطه ها را عادی کرده ایم ، ما به ماندن بر اصول بنیادی که بدان باور داریم ادامه خواهیم داد.

امریکایی ها به دموکراسی اعتقاد دارند. ما اعتقاد داریم که آزادی بیان و آزادی تجمع و آزادی مذهب تنها ارزش های امریکایی نیستند، بلکه ارزش های همگانی هستند. این آزادی ها ممکن است در هر کشور دقیقا به یک شکل بیان نشوند، ممکن است در اسناد پایه ای یا قانون های اساسی هرکشور به یک شیوه مورد تقدیس قرار نگیرند، یا به صورت قانونی دقیقا به همان شیوه محافظت نشوند، اما انگیزه – انگیزه انسانی نسبت به آزادی، آزادی که خوزه مارتی از آن سخن می گفت – فکر می کنیم یک اشتیاق همگانی است.

 من فکر می کنم رئیس جمهور کاسترو خاطر نشان کرد که ، از نظر او ، اطمینان دادن به آن که هر کسی شایسته دریافت آموزش و پرورش ، یا مراقبت های پزشکی است، در سن پیری امنیت اساسی دارد – که این چیز ها حقوق بشر نیز هستند. من شخصا با او مخالف نیستم. اما این از برخی نگرانی های دیگر نمی کاهد . و هدف گفتمان حقوق بشر  برای امریکا دیکته کردن به کوبا نیست که چگونه باید خودشان را اداره کنند، اما اطمینان می دهم که ما گفتگوی صریح وصادقانه ای در اطراف این موضوع ها داریم و امید دارم که می توانیم از یک دیگر بیاموزیم. این به معنی آن نیست که ما باید فقط در باره این موضوع گفتگو کنیم . (گفتگو در باره) اقتصادها، بهداشت، تبادل علمی، همکاری بین المللی در موضوع های منطقه ای و نیز امور جهانی هم اهمیت دارند. اما این چیزی است که تصمیم داریم بر آن تکیه کنیم.  

و من عملا از نظر رئیس جمهور کاسترو در برخی از عرصه هایی که احساس می کند ما کوتاهی می کنیم استقبال می کنم چون فکر می کنم نباید از انتقاد یا بحث  نیز مصون یا هراسان باشیم. 

در اینجا یک چیز وجود دارد که می دانم آن که وقتی با کوبایی امریکایی ها صحبت می کنم – و جیم ، تو از نسل دومی ، و بنا بر این من مستقیما برای تو صحبت نمی کنم ، اما برای بسیاری که من در سراسر ایالات متحده صحبت می کنم- فکر می کنم امید عظیمی وجود دارد که می تواند آشتی وجود داشته باشد. و پلی که رئیس جمهور کاسترو از آن صحبت کرد می تواند بین جامعه کوبایی امریکایی و کوبایی های اینجا ساخته شود . وابستگی ها خانوادگی وفرهنگی وجود دارند که بسیار قوی هستند. و من فکر می کنم همه باید از این ارتباط های دوباره برقرارشده برخوردار شوند . 

یکی از مانع های تقویت این ارتباط ها این اختلاف ها در باره حقوق بشر و دموکراسی است . و برای گسترش آن می توانیم گفتگوی خوبی در باره آن و پیشرفت عملی آن داشته باشیم ، که من فکر می کنم به ما اجازه خواهد داد شکوفایی کامل یک رابطه ای را که امکان پذیر است شاهد باشیم.  در غیاب آن ، فکر می کنم به تبدیل شدن به انگیزه ای قذرتمند ادامه خواهد داد . واین منحصر به رابطه کوبا – امریکا نیست . این همان چیزی است که همان طور که می دانید ، من با برخی ازمتحد های بسیار نزدیک خود در دیدار های دو جانبه ای که داشتیم ، ونیز با کشور هایی که  رابطه خیلی نزدیکی با آن ها نداریم گفتگو کرده ام. اما فکر می کنم چیزی است که اهمیت دارد .

چیزهایی که من عموما در باره آن ها صحبت کردم موضوع هایی است که مستقیما از آن ها شنیده ام و می دانم برای آن ها چه معنایی دارد .

پوزش می خواهم .

رائول کاسترو :از من پرسیده شد؟ آیا پرسش خطاب به من بود یا رئیس جمهور اوباما، چون من تمام قسمت اول را نگرفتم، اما فکر می کنم شنیدم از زندانی های سیاسی صحبت می کردید.

جیم اکوستا: پرسش دوم از شما بود. 
رائول کاسترو: از او یا از من؟

جیم اکوستا : از شما ، آقای رئیس جمهور کاسترو .

رائول کاسترو : شما در باره زندانی های سیاسی چه گفتید ؟ پرسش مشخص شما در باره زندانی های سیاسی چه بود ؟ 
آیا زندانی های سیاسی وجود دارند؟ آیا پرسیدید ما زندانی های سیاسی داریم ؟

جیم اکوستا : آیا کشور شما زندانی های سیاسی کوبایی دارد و چرا آن ها را آزاد نمی کنید ؟

رائول کاسترو : بسیار خوب ، این تنها پرسشی است که من روا می دارم . لیست زندانی های سیاسی را همین الان به من بدهید تا آزاد شوند. تنها یک لیست ذکر کن . کدام زندانی های سیاسی؟ یک نام یا نام هایی را به من بده . یا زمانی که این همایش تمام شد، می توانید لیست زندانی ها را به من بدهید و اگر این زندانی های سیاسی را داشتیم، آن ها قبل از نیمه شب آزاد خواهند شد. پرسش بعدی. 

جیم اکوستا: دونالد ترامپ یا هیلاری کلینتون ، رئیس جمهورکاسترو؟

رائول کاسترو: ( خندان) خوب ، من هنوز نمی توانم در ایالات متحده رای بدهم.

بوریس فوئنتس ( تلویزیون کوبانا): رئیس جمهور رائول کاسترو ، شما بارها و امروز دوبار اعلام کرده اید، که ما باید همزیستی در یک منش متمدنانه را با وجود اختلاف هایمان بیاموزیم .آیا می توانید این مفهوم را ، با وضعیت تاریخی معینی که کوبا در آن زندگی می کند باز کنید؟ 

من پرسش مختصری هم از رئیس جمهور اوباما دارم. رئیس جمهور اوباما آیا دولت امریکامی تواند گام هایی برای رفع محاصره کوبا در طی دولت شما بردارد ، به نحوی که نسل دیگری از کوبایی ها مجبور به تحمل رنج تحت این محاصره اقتصادی و مالی علیه کوبا نباشند؟

رائول کاسترو: لطفا پرسش را تکرار کنید چون من نتوانستم آن را به موقع بشنوم.

بوریس فوئنتس: شما بارها وامروز دوباره گفته اید که ما باید همزیستی را به طرز متمدنانه ای با وجود اختلاف ها بیاموزیم.

رائول کاسترو: خوب، خود رئیس جمهور اوباما به آن اشاره کردند. ما باید قدم های اول را برداریم ، تا حد زیادی قدم های اول هستند، و باید به برداشتن این قدم ها ادامه دهیم ، و مطمئن هستم که به همزیستی مسالمت آمیز در یک محیط همکاری قادر خواهیم بود، همان طور که پیش از این در عرصه های معینی این کار را برای منافع هر دو کشور و به سود کشورهای دیگر انجام داده ایم، همان طور که پیش از این تا حد زیادی ، در هائیتی با وبا و در افریقا با ابولا، همان گونه که رئیس جمهور یاد آورشد انجام داده ایم. اگر می خواهیم نوع بشر را نجات دهیم، این آینده انسان است، در حالی که سطح آب افزایش می یابد و جزیره کوچکتر می شود.

از من پرسش های بسیاری کردید . فکر می کنم باید خطاب به رئیس جمهور اوباما باشد.

باراک اوباما: خوب ما پیش از این به صورت اجرایی تعدیل هایی را در تحریم انجام داده ایم . من به تعدادی از آن ها در اولین سخنرانی ام اشاره کردم. و ما عملا در اعمال انعطاف تا جایی که می توانیم تاحد زیادی پرتکاپو بوده ایم، با معلوم بودن آن که ، قانون اعمال تحریم از سوی کنگره لغو نشده است. ممکن است جنبه های فنی چندی از تحریم وجود داشته باشد که ما هنوز می توانیم، بسته به مشکل هایی که پیش می آید تعدیل هایی در آن اعمال کنیم. خوب، برای نمونه، موضوع در باره دلار و نیاز به ایجاد تغییر هایی در ارتباط با چگونگی اجرای آن است تا اصلاح هایی را که خود دولت کوبا خواهان به کارگرفتن آن ها  و آسان کردن بازرگانی وتجارت بزرگتر بود را  بیشتر از دلسردی تشویق نماید ، که چیزی است که گفتگو بین دولت های مارا افزایش می دهد ،و ما باید تعدیل های مناسبی را بر آن اعمال کنیم. 

برای بانک های تجاری زمان خواهد برد تا دستور های جدید را درک کنند ، اما ما عملا فکر می کنیم که این عرصه ای است که می توانیم محیط جاری را بهبود بخشیم. من  مایلم با شما صادق باشم که لیست کارهایی که به صورت اداری می توانیم انجام دهیم اندکی رشد می کند و توده تغییر هایی که باید در رابطه با تحریم عملی شود اکنون به تغییر هایی بستگی دارد که کنگره ایجاد می کند.  من به صورت خیلی شفافی علاقمند به انجام آن تغییر ها قبل از رفتنم بوده ام. 

صراحتا ، کنگره به اندازه ای که من در طی یک سال انتخاباتی مایلم پربار نیست . اما این واقعیت که ما این چنین تعداد زیادی هیئت های دموکرات وجمهوری خواه همراه داریم حاکی است که در داخل کنگره علاقه رشد یابنده ای برای رفع تحریم وجود دارد . همان طور که در پاسخ پیش اشاره کردم ، چقدر سریع رخ دادن آن ، به سهم خود وابسته به آن است که آیا می توانیم برخی از اختلاف های خود در حول موضوع حقوق بشر را پل بسازیم . و به همین خاطر است که من فکر می کنم گفتگو بسیار مهم است . گفتگو نشانه ای ارسال می کند که حداقل  التزامی بین دو کشور در این موضوع ها وجود دارد . اکنون ، من به رئیس جمهور قول دادم  . به یک پرسش دیگر جواب می دهم . 

آندرا میچل (آن بی سی) – متشکرم آقای رئیس جمهور

آیا پس از دیدار امروز احساس می کنید ، به اندازه کافی پیشرفت کرده اید که به (روند) صلح شتاب بخشد و آیا دولت کوبا قادر است به اندازه کافی سریع حرکت کند به نحوی که تغییر هایی که شما از طریق این تعدیل های فنی برای تحریم ایجاد کرده اید پایدار بماند و از سوی رئیس جمهور بعدی وارونه نشود ؟

و به رئیس جمهور کاسترو در باره توانایی لغو تحریم چه مشورتی داده اید؟ چون او امروز دوباره گفته است این موضوعی ادامه دار است که راه پیشرفت را می بندد. شما گفتید گفتگو ها در باره حقوق بشر صریح و صادقانه بود و شما خواستار حرکت به جلو هستید. اما حتی به محض ورود شما، دستگیری چشمگیر زنان سفید پوش، در تظاهرات مسالمت آمیز اتفاق افتاد. این دستگیری ها چه علامتی ارسال می کنند؟ آیا می توانید همزیستی متمدنانه داشته باشید در همان زمانی که چنین اختلاف های ژرفی درباره تعریف معنی حقوق بشر دارید؟

وپرسش از رئیس جمهور کاسترو.

برای بسیاری از ما، شنیدن سخنان شما در باره تمام این موضوع ها قابل توجه است. آیا می توانید به ما بگویید در آینده چه می بینید؟ رئیس جمهور اوباما نه ماه برای رئیس جمهور بودن وقت دارد. شما گفته اید ممکن است در سال ۲۰۱۸ کناره گیری کنید. آیا آینده ملت های ما، با معین بودن تعریف های متفاوت و تفسیر های متفاوت از موضوع هایی مانند دموکراسی و حقوق بشر چیست؟

باراک اوباما: خوب، آندرا، تحریم درحال پایان یافتن است. من نمی توانم کاملا مطمئن باشم، اما اعتقاد دارم پایان خواهد گرفت. ومسیری که ما در آن هستیم بعد از دولت من ادامه خواهد یافت. به دلیل منطقی. دلیل آن است که آن چه در پنجاه سال انجام دادیم به منافع ما یا منافع مردم کوبا خدمت نکرد. و همان طور که گفتم ما عادی سازی رابطه را اعلام کردیم ، اگر شما به انجام کاری باز وباز هم برای پنجاه سال دیگر ادامه دهید کار نمی کند، ممکن است حس تلاش برای کاری جدید را ایجاد کند. و این همان کاری است که ما انجام داده ایم.

و این واقعیت که نه تنها  در داخل کنگره ، نه تنها بین مردم امریکا، بلکه در میان مردم کوبا از حمایت قوی برخوردار است نشان می دهد که روندی است که باید و ادامه خواهد یافت. گفته می شود که برداشتن تحریم مستلزم رای اکثریت کنگره و شاید بیش از یک اکثریت در سنا است.

و همان طور که من به رئیس جمهور کاسترو  خاطر نشان کردم ، فکر می کنم دو چیز به شتاب آهنگ پایان دادن به تحریم کمک خواهد کرد. اولی درجه ای است که ما می توانیم از تغییر های موجود که پیش از این ایجاد کرده ایم واکنون پیشرفت آن را مشاهده می کنیم بهره برداری کنیم، که به تایید این تغییر در سیاست کمک خواهد کرد . بنا براین ، برای مثال ،ما گفته ایم که تحریم دیگر محدودیت علیه ایالات متحده نیست. شرکت ها برای کمک به ساختن اینترنت و زیر ساخت های پهن باند در داخل کوبا سرمایه گذاری کنند. آن طور که از سوی دولت تفسیر شده است آن خلاف قانون امریکا نیست. اگر ما مشاهده این گونه معامله های تجاری در حال اجرا را آغاز کنیم و کوبایی ها از دسترسی بیشتر به اینترنت بر خوردار شوند – و وقتی که من به همایش کارآفرینی بعد از ظهر امروز می رفتم، فهمیدم که برای دیدار کوبایی های جوانی می رویم که از پیش در استفاده از اینترنت آموزش دیده و  قابل انعطاف هستند، آن ها به گروه های توسعه علاقه مند هستند – که هیئتی را برای پایان دادن به تحریم ایجاد می کنند.

اگر ما کاری را که در کشاورزی انجام می دهیم گسترش دهیم، شما مشاهده مراودات بیشتر کشاورزهای امریکایی با کشاورزهای کوبایی را آغاز می کنید  و صادرات و واردات بیشتری وجود دارد – که حوزه و امکان پایان دادن به تحریم را افزایش می دهد. پس بهره برداری امیدوارانه از آن چه پیش از این انجام داده ایم (به رفع تحریم ) کمک خواهد کرد. 

وعرصه دوم، که ما پیش از این با وسعت مورد بحث قرار داده ایم، موضوع حقوق بشر است. مردم هنوز از آن چه در داخل کوبا می گذرد نگرانند . اکنون ، من اختلاف شدید با چینی ها در رابطه با حقوق بشر را در یاد دارم. من اواخر سال جاری به ویتنام خواهم رفت – من با آن ها نیز اختلاف های شدیدی دارم.

زمانی که برای اولین بار از برمه دیدار کردم ، مردم می پرسیدند آیا باید با توجه به نقض طولانی مدت حقوق بشر از نظر ما به آن جا سفر می کردیم . و رویکردی که من اتخاذ کرده بودم آن بود که اگر من با صراحت، روشنی، به بیان آن چه بدان اعتقاد داریم متعهد باشم اما با واضح بودن آن که ما نمی توانیم هیچ کشوری را وادار به تغییر کنیم – تغییر سر انجام از داخل حاصل می شود- پس آن به یک راهبرد مفید تری نسبت به همان نوع اختلاف های سختی که به مدت ۵۰ سال کاری انجام نداد تبدیل می شود. من گمان می کنم سرانجام  این آن چیزی است که بنا می شود  آندرا ، من به مردم ایمان دارم. من فکر می کنم اگر شما اینجا از کوبا دیدار کنید و کوبایی ها با امریکایی ها ملاقات کنند، و آن ها دیدار و گفتگو کنند و با یکدیگر معامله وتجارت کنند ، و با هم به مدرسه بروند و از هم دیگر  بیاموزند ، سپس درک خواهند کرد که مردم مردمند. و در این زمینه ، من اعتقاد دارم که تغییر رخ خواهد داد. بسیار خوب ، اکنون من کارم را کرده ام، اما آقای رئیس جمهور ، فکر می کنم آندرا پرسشی از شما در باره دیدگاه شما داشت.  

با شماست. اوگفت تصمیم دارد تنها یک پرسش را بپرسد و من می خواستم دو تا بپرسد. اما من آن را به شما واگذار می کنم اگر می خواهید در باره پرسش سخن بگوئید.

رائول کاسترو: البته آندرا.

یک روز دیگر شما از وزیر امور خارجه پرسشی کردید آندرا. آن ها هم از تو پرسشی کردند ، اما ما خاتمه دهیم ، یک برنامه وجود دارد . می دانم که اگر اینجا بگویم  500 پرسش وجود خواهد داشت ، و من گفتم من مایلم به یک پرسش جواب دهم . اما به یک ونیم پرسش پاسخ خواهم داد .

رئیس جمهور اوباما از قبل با پاسخ خود به من کمک کرده است.

آندرا: من چیزی در باره آن چه فکر می کنم به حقوق بشر ربط دارد خواندم ، اما اکنون تصمیم دارم از تو پرسشی بکنم.

در نهاد های شناخته شده، ۶۱ سند بین المللی در باره حقوق بشر وجود دارد. آندرا، آیا می دانی چند کشور در جهان با تمام این ۶۱ حقوق بشری ومدنی مندرج در این سند ها موافقند؟ کدام کشور با تمام آن موافق است؟ من می دانم. هیچ کدام . هیچکدام، هیچ جا. برخی کشور ها با برخی حقوق موافقند، برخی دیگر با برخی حقوق دیگر. و ما در بین آن کشورها قرار داریم. خارج از این ۶۱ سند، کوبا با ۴۷ تای آن موافقت کرده است. کشورهایی هستند که ممکن است با تعداد بیشتری موافق باشند، کشورهایی وجود دارند که با کمتر از آن موافق هستند. موضوع حقوق بشر نمی تواند سیاسی شود ، درست نیست . اگر این هدف دنبال شود ، امور به همان شکل باقی خواهد ماند.  
مثلا، برای کوبا، که با همه آن ها موافق نیست، حق سلامتی وجود دارد. آیا فکر می کنید حقی مقدس تر از حق سلامت وجود دارد ، به نحوی که میلیون ها میلیون کودک تنها به خاطر فقدان واکسن ساده ، یا اندکی دارو نمیرند؟

مثلا، آیا شما با حق آموزش رایگان برای همه کسانی که در کشور ما متولد می شوند موافقید؟ من فکر می کنم کشورهای بسیاری فکر نمی کنند این حقوق بشر است. در کوبا، تمام کودکان در بیمارستان به دنیا می آیند و همان روز پذیرفته می شوند، چون مادران زمانی که در مرحله پیشرفته بارداری قرار دارند، به بیمارستان می روند، بعضی وقت ها روزهای بسیار قبل از وضع حمل، یا به امکانات بهداشتی محلی پیش از وضع حمل، به طوری که تمام کودکان در بیمارستان به دنیا می آیند، صرف نظر از آن که خواه در کوهستان ها زندگی کنند، یا صرف نظر از وضعیت اقتصادی ان جا. ما حقوق دیگری نیز داریم، حق سلامت، حق آموزش وپرورش . و این آخرین نمونه من خواهد بود که ذکر می کنم. 

آیا فکر می کنید برای کار برابر، مرد باید نسبت به زن ،تنها به خاطر زن بودن حقوق بیشتری بگیرد؟ خوب ، در کوبا ، زنان برای کار برابر حقوق برابر دریافت می کنند. من می توانم نمونه های بسیار، صد ها نمونه ارائه کنم . باید اضافه کنم، من فکر نمی کردم بتوانیم از این استدلال، بعنوان بخشی از مقابله سیاسی استفاده کنیم، چون منصفانه نیست، درست نیست. نمی گویم، اگر بخشی از مقابله ها را تشکیل می دهد محترمانه نیست. اما بیائید طوری کار کنیم که همه بتوانیم با تمام حقوق بشر موافق باشیم.

همان در موقع سخن گفتن در باره رندانی های سیاسی – من خاتمه می دهم ، چون تعهدی وجود داشت که باید به موقع تمام می کردیم. پرسش از ما در باره زندانی های سیاسی درست نیست، لطفا نام زندانی سیاسی را به من بدهید.