چهارشنبه سوری از جمله ی جشن های آتش به جامانده از ایران باستان است. هرچند که این آیین در میانه راه عمر خود با اعیاد و مراسم مذهبی اسلامی نیز پیوند خورده و در ادامه آداب و سنن محلی نیز بدان راه یافته است، اما همچنان می توان این جشن را از جمله ی مراسم شادی کهن سال ایرانیان دانست که تا روزگار ما ادامه پیدا کرده اند.
در سال های نخستین پس از انقلاب، تندروهای مذهبی و تئوریسین های حکومت اسلامی، به صورت گسترده ای سعی بر بی ارزش کردن جشن های ایرانی و در مقابل اعتبار دادن به اعیاد دینی داشتند تا جایی که در پایان سال های آغازین انقلاب، مراسم چهارشنبه سوری به صورت مخفی و اغلب در حیاط خانه ها و یا کوچه های کم تردد برپا می شد. اما سعی و جدیت ایرانیان در پاسداری از این جشن کهن سال باعث شد تا سرانجام مقاومت حکومت در برابر این آیین به شکست محکوم شود و ایرانیان همچنان به رسم قدیم آخرین چهارشنبه ی سال را به جشن و سرور بپردازند تا با روحیه ای مضاعف، به استقبال سال نو بروند.
سالهای خاکستری و غم زده ی دهه شصت، باعث می شد تا جوانان ایران از هر راه گریزی برای شادی های خیابانی و دسته جمعی استفاده کنند تا هم روحیه ای برای ادامه ی زندگی به دست آورند و هم به سیاست های مذهبی و اندوهگین حکومت اعتراضی مدنی کرده باشند.
اما چهارشنبه سوری امسال، رنگ و بویی دگر دارد. زان جا که حوادث چند ماه گذشته، سال ۸۸ را از سالهای پیشین تاریخ معاصر ایران متمایز کرده است، چهارشنبه سوری امسال نیز بی گمان متفاوت از سال های قبل خواهد بود.
سرکوب گسترده ی معترضین خیابانی طی نه ماه اخیر، باعث شده است که ناخودآگاه جوی آکنده از خشم و عصبانیت در لایه های متفاوت جامعه شکل بگیرد. تا جایی که همگان چهارشنبه سوری امسال را مثال فرصتی مناسب برای جبران ظلم های آشکار حکومت تلقی کرده اند.
جدا از نا بخردی مسئولان جمهوری اسلامی در ایجاد چنین فضای ناامنی، کنون خوب است جو وبلاگستان ایران را هم مروری دوباره کنیم تا عقاید جوانان سبز و خردمند ایران در این باب را بهتر بشناسیم.
نگاهی به نوشته های این چند روزه دروبلاگستان فارسی، مشخص می کند که جوانان خردمند و اهالی قلم و اندیشه ی ایران، به تبعیت از رهبران جنبش سبز، همگی در نکوهش خشونت گفته اند تا جایی که غالب وبلاگ نویس های فارسی درباره ی این روز گفته اند که اهالی خشونت در چهارشنبه سوری بی شک از جانب سبزها نخواهند بود.
نگاهی به شیوه ی مقابله ی حکومت با اعتراضات مسالمت آمیز مردم، مشخص می کند که سیستم توتالیتار و تمامیت طلب حاکم، بیش از هر جناح و یا دسته ی دیگری از خشونت های خیابانی استقبال می کند. اینان نشان داده اند که برای خشونت بیشتر و سرگوب گسترده تر، خود خواهان به خشونت کشیده شدن اعتراضات خیابانی هستند.
مبحث چهارشنبه سوری امسال از آنجا بیشتر مورد توجه قرار می گیرد که این جشن پس از ماه ها سرکوب مطلق رژیم برپا خواهد شد و دیگر آنکه در این جشن، مردم عادی نیز به گونه ای با سلاح نیمه گرم، مسلح خواهند بود. همین امر، باعث می شود تا آگاهان امنیتی و فعالین حقوق بشری، نسبت به امنیت جانی مردم در این روز نگرانی جدی داشته باشند. این نگرانی ها زمانی افزون می شود که به خاطر بیاوریم، بی احتیاطی های معمول و عدم مراقبت ویژه ی مامورین انتظامی در چهارشنبه سوری سالهای قبل، باعث کشته شدن هزاران جوان ایرانی شده است.
حال روی سخن با سلاح به دست هایی است که برای در قدرت ماندن دیگران، حاضر به کشتن هموطنان خود می شوند. شما را به وجدان انسانی و خلق نیکو مراجعت می دهیم، مبادا که در آستانه ی سال نو و عید نوروز حادثه ای تلخ برای تاریخ ایران بسازید و خانواده های بیشتری را به سوگ بنشانید… هم آنانی که دست به اسلحه دارید و به زبان این شیء آدم خوار با مردمان مقابلتان سخن می گویید، لحظه ای درنگ کنید و به خاطر آورید که در هیچ کجای تاریخ نیکی و خوبی برای ماندن دست به اسلحه نبرده است چه نیکی در سرشت نامیرای انسان است و برای بقایش به زور احتیاجی نیست… خوب است شما نیز باورتان را به ترازوی تاریخ بسپارید تا آن را محک بزند و از نیکی آن دفاع کند…
