طبق خبری کە روزنامە آرمان امروز پخش کردە بود، نوزدە فروردین سال ۱۳۸۷، محمود احمدینژاد در دیدار با همسر دکتر حسین فاطمی، وزیر امورخارجه دولت ملی محمد مصدق، گفته بود که «نسل جوان و نسلهای آینده باید بدانند که ملت ما چه سرمایههای عظیمی داشته است.»
امسال هم یک روز قبل از سالروز درگذشت محمد مصدق، عبدالرضا داوری، مشاور رسانهای و یکی از فعالان سیاسی محمود احمدینژاد در توئیتی، محمود احمدینژاد را با محمد مصدق، نخستوزیر روزهای سخت کودتا مقایسه کرد و نوشت: «هم مصدق و هم احمدینژاد با اصولگرانماهای عصر خود نساختند و حذف شدند.»
همە بەیاد داریم ‘مکتب ایرانی’ مورد ادعای اسفندیار رحیممشایی در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد را.
چنین بەنظر می رسد کم کم در درون جمهوری اسلامی جناحی سر برمی آورد کە بطور جدی می خواهد علاوە بر نماد مذهبی (شیعی)، نماد و سمبل ملی را نیز یدک بکشد، و از این لحاظ چهرە ایران را بە دوران صفویە برگرداند.
جناح احمدی نژاد کە متعلق بە جناح تندروها در ایران است، در دگردیسی خود، با برافراشتەکردن پرچم ملی گرائی، دارد مرزکشی میان خود و همکیشان را برجستەتر می کند. جناحی کە بتوان شاید از این بعد از آنان بە نام تندروهای ملی گرا اسم برد.
ملی گرائی کە تا کنون بعنوان یک خصوصیت پنهانی و نە آنچنان برجستە در حاکمیت عمل می کرد، کم کم دارد در بخشی از جناح تندرو آن بە فلسفە وجودی و هویتی تبدیل می شود.