شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۰ (۱۸ فوریۀ ۲۰۱۲ میلادی) شهر برلین پایتخت آلمان میزبان جشن مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در بزرگداشت سالگرد ۱۹ بهمن و رویداد سیاهکل بود. این دومین بار بود که جشن مرکزی سازمان در برلین برگزار میشد. ۱۹ بهمن سالهاست از سوی فداییان خلق به عنوان روز بنیانگذاری جنبش فدایی جشن گرفته میشود. دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ گروهی از آغازگران جنبش ما در پی دستگیری چند تن از رفقایمان به پاسگاهی در سیاهکل در منطقۀ لاهیجان در استان شمالی گیلان حمله کردند. پس از آن به سرعت جنگلهای سیاهکل که پناهگاه این گروه از فداییان خلق بود، مورد تهاجم گستردۀ نیروهای امنیتی – نظامی رژیم شاه قرار گرفت. در جریان درگیریها چند تن از رفقا جان باختند و بیشتر آنها دستگیر شدند. دستگیرشدگان به همراه چند تن از یاران خود که پیشتر به دام افتاده بودند، پس از تحمل شکنجههای سخت و محاکمه در دادگاههای نظامی در برابر جوخۀ اعدام قرار گرفتند. این نخستین اقدامی بود که از سوی گروههای بنیانگذار سازمان در این ابعاد انجام شد، در جامعه انعکاس یافت و با واکنش وسیع دشمن رو به رو شد. از آن پس ۱۹ بهمن و سیاهکل در جنبش فدایی و فراتر از آن به نماد این جنبش نوپا بدل شد. و از آن روز تا کنون فداییان خلق و دوستان و دستداران جنبش فداییان خلق ۴۱ سال است که هر سال ۱۹ بهمن را در داخل و خارج کشور جشن میگیرند. امسال نیز در سالگرد ۱۹ بهمن و رویداد سیاهکل میهمانیها و جشنهای بسیاری در ایران و سراسر جهان برگزار شد. سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) نیز دو جشن همزمان در روز شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۰ (۱۸ فوریۀ ۲۰۱۲ میلادی) در آلمان برگزار کرد. گزارش تصویری و نوشتاری جشنی که از سوی رفقای سازمان در غرب آلمان در شهر اسن برگزار شده بود، پیشتر در دسترس عموم قرار گرفته است. جشن مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در برلین دارای بخشهای گوناگون سیاسی وهنری بود. در آغاز خانم ترانۀ آبروش با خیرمقدم به حاضرین در مراسم به یاد فداییان جانباختۀ خلق دعوت به یک دقیقه سکوت کرد. پس از پایان سکوت نوای دیرآشنای «آفتابکاران جنگل» در تالار طنین افکند. پس از نوید سر آمدن زمستان، خانم آبروش با قطعه شعری زیبا به سخنان خود ادامه داد و پس از اعلام برنامههای جشن از رفیق حسن جعفری دعوت به سخنرانی کرد. در چهلمین سالگرد اعدام رهبران سازمان در اسفند ۵۰ امسال ۴۰ سال از اعدام گروه بزرگی از چریکهای فدایی خلق و از جمله چهار تن از رهبران سازمان در زمستان ۱۳۵۰ میگذرد. نخستین سخنران جشن مرکزی امسال سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) از این رفیقان گفت. رفیق جعفری، از یاران دیرین جنبش فداییان فدایی، که خود سالهای بسیاری از جوانیش را در زندان شاه گذرانده است، از رفقا عباس مفتاحی، مسعود احمدزاده، مجید احمدزاده و اسدالله مفتاحی رهبران اعدامی سازمان در اسفند ۵۰ نام برد و با اشاره به این که در بارۀ رفیق اسد تا کنون کمتر گفته و نوشته شده است، به ذکر تواناییها و استعداد سرشار رفیق مفتاحی و تبحر و جایگاه برجستۀ او در رشتۀ تحصیلی خود یعنی پزشکی پرداخت. رفیق حسن در شرح توانایی حرفهای رفیق اسد داستانی روایت کرد. شکنجههای اعمال شده در مورد زندهیاد رفیق عباس مفتاحی، برادر بزرگتر رفیق اسد چنان شدید بود، که ساواک با اعلام ناتوانی از مداوای پاهای شکنجهدیدۀ وی بر آن بود تا هر دو پای رفیق عباس را قطع کند. در این میان رفیق اسد با اطلاع از این موضوع اعلام آمادگی کرد تا پاهای برادر خود را مداوا کند. با توجه به اهمیت و جایگاه عباس مقتاحی در سازمان، برای ساواک مهم بود عباس در سلامت بدنی در برابر دادگاه نظامی حاضر شود. به این جهت آنها به اسد مفتاحی این امکان را دادند و او با دستیاری پزشکان ساواک دو پای برادر خود را مداوا کرد. چریک فدایی خلق، عباس مفتاحی، از بنیانگذاران اصلی گروهی بود که در تاریخچۀ جنبش فداییان خلق از آن به عنوان گروه، احمدزاده، پویان، مفتاحی یا گروه ۲ سازمان نام برده میشود. رفیق عباس نقش تعیینکنندهای در ارتباط هستۀ اولیۀ این گروه در مازندران با محافل رفقا در آذربایجان داشت و پس از آن نیز نقشی کلیدی در برقراری ارتباط با باقیماندۀ گروه جزنی در تهران ایفا کرد. در ادامۀ این همکاریها بود که رفیق احمد فرهودی از سوی گروه ۲ در عملیات سیاهکل مشارکت کرد. گسترش تعامل و همفکری دو گروه منجر به وحدت آنان در بهار ۵۰ و تشکیل سازمان جریکهای فدایی خلق ایران شد. ژیم شاهنشاهی از این نقش و جایگاه کلیدی فدایی خلق، عباس مفتاحی مطلع بود. به این سبب رفیق عباس پس از دستگیری تحت شدیدترین شکنجهها قرار گرفت. رفیق حسن جعفری در سخنرانی خود به این نکته اشاره کرد و گفت: عباس را پس از دستگیری به اتاق شکنجه بردند و تا مدتها همانجا بود. او را اصلاً از اتاق بازجویی خارج نمیکردند. در مورد عباس تمام انواع شکنجههای موجود را به کار بستند از جمله سوزاندن، تجاوز و شلاق. و در نتیجۀ همین شلاقها بود که پاهای عباس مفتاحی به آن روز افتاده بود. حسن جعفری، در ارتباط با عباس مفتاحی به نکتۀ دیگری نیز اشاره کرد: این اواخر پرویز ثابتی، مدیر داخلی ساواک در مصاحبهای با صدای آمریکا، مدعی شده است که با شکنجه مخالف بوده و هیچگاه در شکنجهای دخالت نکرده است. و این در شرایطی است که بسیاری از شاهدان زندۀ آن دوران هنوز در قید حیاتند. همان زمان عباس مفتاحی به من گفت که دستکم دو بار پرویز ثابتی در هنگام شکنجۀ او حضور داشته است. رفیق حسن سخن در بارۀ عزیزانش، در بارۀ رفقایمان را چنین به پایان برد: یکی از زندانبانان تعریف کرده بود، که به دلیل احترام ناشی از مقاومت رفقا هیچ یک از زندانبانان حاضر نبوده است در شب اعدام به تنهایی برای بردن رفقا برای اعدام به درون سلول برود. از این رو همه با هم به سراغ آنان رفتهاند. در این حال یکی از زندانبانان گریه میکند و رفیق مسعود احمدزاده میگوید، این برای من خیلی مهم است که یک ساواکی در مرگ من میگرید. زندهباد آزادی، عدالت اجتماعی، دموکراسی و سوسیالیسم! پس از سخنان رفیق حسن جفعری، رفیق رضا کاویانی اسپیلی، مشاور شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) و مسئول سازمان در برلین، پیام هیئت سیاسی – اجرایی سازمان را خواند. این هیئت در پیام خود با گذری کوتاه به دوران شکلگیری جنبش فدایی بر این نکته تاکید کرده بود که علیرغم دگرگونی در راهکارهای مبارزۀ سازمان که حاصل کسب تجارب و نیز ناشی از دگرگونی در کشور و جهان است، فداییان خلق کماکان به آرمانهای بنیانگذاران جسور جنبش خود پایبندند. پیامنویسان برای پیشبرد مبارزۀ جاری در راه تحقق اهداف جنبش عمومی آزادیخواهی و دموکراسیخواهی در کشور و نیز به ثمر رساندن نبرد در راه اهداف دادپژوهانۀ نیروهای عدالتمحور در ایران بر دو هدف راهبردی همگرایی و همکاری نیروهای جمهوریخواه دموکرات و سکولار و بر تلاش در راستای ایجاد اتحاد و وحدت گسترده در صفوف نیروهای چپ میهن انگشت گذاردهاند. متن کامل پیام هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در شبکۀ جهانی اینترنت قابل دسترسی است. میزگرد و گفتگو با شرکت رفقا محمد اعظمی، ف. تابان و بهروز خلیق بخش بعدی برنامه میزگرد و گفتگو با شرکت رفقا محمد اعظمی، عضو کمیتۀ مرکزی سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، ف. تابان، سردبیر و مدیر مسئول نشریۀ اینترنتی اخبار روز و بهروز خلیق، مسئول هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) بود. موضوع میزگرد بررسی انتخابات نهمین دورۀ مجلس شورای اسلامی، چالشهای داخلی و بینالمللی نظام، روند همگرایی میان نیروهای جمهوریخواه و روند همگرایی میان نیروهای چپ بود. رفیق بیژن اقدسی، گردانندۀ میزگرد جشن امسال بود. وی پس از خیرمقدم به میهمانان جشن از رفقا اعظمی، تابان و خلیق به خاطر پذیرش دعوت برای شرکت در میزگرد تشکر کرد. موضوع نخست که از سوی گردانندۀ میزگرد خطاب به رفیق تابان مطرح شد این بود که آیا اصولاً چه نیازی به برگزاری مراسم بزرگداشتی از نوع جشن هر ساله در سالگرد رویداد سیاهکل وجود دارد؟ رفیق ف. تابان گفت چپ به طور کل و جنبش فدایی به طور مشخص نیاز به تاریخ خود دارد. متاسفانه در سالهای گذشته به تدریج تمام تاریخ چپ تخطئه شده و روندی پیش رفته است که گویا به جز انقلاب مشروطیت تمام خطوط و نقاط تاریخی جنبش ما در صد سال گذشته بیارزش بوده است و جنبش چپ دستاوردی نداشته است. دراین ارتباط بزرگداشتهای تاریخی به چهرهبخشیدن به چپ یاری میرساند و باید این روند پی گرفته شود. سپس رفیق اقدسی با اشاره به این واقعیت که تمام انتخابات در تاریخ جمهوری اسلامی غیردموکراتیک بوده است و تاکید بر این نکته که به ویژه در این انتخابات رقابت حداقلی در میان طیف محدودی از نیروهای حامی ولایت فقیه وجود دارد، رفیق اعظمی را مخاطب قرار داد و از وی پرسید انتظار میرفت که با توجه به این دادهها، روند انتخابات و نتیجۀ آن از اهمیت خاصی برخوردار نباشد. ویژگی این انتخابات چیست که بر خلاف این انتظار توجه بسیاری را به خود جلب کرده است؟ رفیق محمد اعظمی در ابتدای سخنان خود یادی از مادر جزنی کرد. بانو عالمتاج کلانتری، مارد رفیق بیژن جزنی از بنیانگذاران و چهرههای شاخص جنبش فدایی و خواهر فداییان جانباخته، رفقا سعید و منوچهر کلانتری که در روز ۲۴ بهمن در تهران درگذشت، خود از زنان سیاسی فعال بود و در جریان مبارزات خود یک بار در زمان شاه و بار دیگر در حکومت اسلامی به زندان افتاد. رفیق محمد در پاسخ به پرسش مطرحشده گفت این انتخابات سه ویژگی اصلی دارد. نخستین ویژگی بستهتر شدن فضای سیاسی در قیاس با همۀ انتخابات قبلی است که در آستانۀ آنها فضا بازتر از معمول بود. دومین ویژگی همین وسعت طیف نیروهای تحریمی است که علاوه بر تمام نیروهای اپوزیسیون، بخشهایی از نیروهای منتقد درون نظام را نیز در بر گرفته است. و سومین ویژگی وضعیت استثنایی است که حکومتیان درگیر آن شده است. رابطۀ حکومت با مردم و با بسیاری از کشورهای جهان و علاوه بر آن رابطۀ درونی جناحهای مختلف حکومت هیچگاه به این صورت و شدت تیره و تار نبوده است. پرسش بعدی خطاب به رفیق خلیق در رابطه با همسویی و همگراییهای گسترده و گاه جدید در میان نیروهای مخالف ولایت فقیه بود. ما از یک سو شاهد همسویی گسترده در تحریم انتخابات هستیم که رفیق اعظمی نیز به آن اشاره کرد. از سوی دیگر در هفتههای اخیر شاهد موارد تازهای نیز بودهایم، از جمله گفتگوی شما و آقای علیجانی، گفتگوی رفیق مهدی فتاپور با آقای علی مزروعی و سخنرانی و گفتگوی آقای اردشیر امیرارجمند که همه در اتاق پالتاکی سازمان برگزار شد، اتفاقاتی جدید است. رفیق بهروز خلیق با توجه به شرایط حاکم بر انتخابات نهمین دورۀ انتخابات مجلس شورای اسلامی بر روند همسویی و همگرایی میان نیروهای سیاسی کشور در شرایط انزوای هر چه بیشتر حکومت تاکید کرد. رفیق بهروز با اشاره بر روند واگرایی نیروهای درون حکومت گفت جلوهای از آن برخورد بخشهای وسیعی از اصلاحطلبان در تحریم انتخابات و جلوۀ دیگری از آن افزایش رو به رشد نارضایتیها و اعتراضات در درون نیروهای حکومتی است. وی از جمله با اشارهای به نامههای آقای محمد نوریزاد به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی به همنوایی بخشهایی از نیروهای خودی نظام با مضامین این نامهها اشاره کرد. در ادامۀ گفتگو سخنرانان ضمن تشریح زوایای مخلتف شرایط عمومی کشور و نیز چشمانداز انتخابات و چشمانداز عمومی کشور در سایۀ سیاستهای نظام و جناحهای مخالف آن، گسترش کمی و کیفی نیروهای مخالف ولایت و نظام در جامعه و چالشهای بینالمللی نظام تاکید بر ضرورت فرارویی همگرایی موجود به همکاری سازنده میان نیروهای جمهوریخواه دموکرات داشتند. در ارتباط با روند همگرایی میان نیروهای چپ و پروژۀ مشخصی که از سوی سه گروه سازمان اتحاد فداییان خلق ایران، سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) و شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران در جریان است، رفیق بیژن اقدسی از جمله با اشاره به سمیناری که اخیراً از سوی این سه جریان برگزار شده بود، از شرکتکنندگان در میزگرد خواهان توضیحات بیشتر شد. رفیق تابان در این ارتباط از سرعت پیشرفت مباحث انتقاد کرد و با تصریح بر این نکته که چپ هر آن کسی است که میگوید چپم، بر افزایش سرعت روند اتحاد و وحدت در صفوف چپ و نیاز جامعه به حضور نیرومند چپ تاکید کرد. رفقا بهروز خلیق و محمد اعظمی که از دستاندرکاران عملی کردن پروژۀ سه جریان پیشگفته در زمینۀ وحدت چپاند بر این نکته تاکید کردند که توجه به دغدغهها و مسائل موجود لازمۀ پیشبرد منطقی وحدتی پایدار است و تصریح کردند که لازمۀ این روند پرهیز از وحدتی است که منجر به ریزش نیرو در نیروهای سهیم در این روند باشد. نظرات و پرسشهایی نیز که از سوی میهمانان جشن ابراز و طرح شد بر موضوع همگرایی جمهوریخواهان و وحدت چپ متمرکز بود. چکیدۀ سخنان رفیق محمد اعظمی در شبکۀ جهانی اینترنت قابل دسترسی است. حزب چپ و سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) را رشتۀ دوستی مستحکمی به هم پیوند میدهد پس از تنفسی کوتاه خانم آبروش رفیق آندریاس گونتر، نمایندۀ دفتر امور بینالمل حزب چپ آلمان را دعوت به سخنرانی کرد. رفیق گونتر با تصریح بر روابط مستحکم حزب خود و سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) بر اهمیت باورهای مشترک بنیادین دو جریان سیاسی انگشت گذاشت. وی با اشاره بر ضرورت مبارزه در راستای تحقق اهداف چپ، بر اهمیت مبارزۀ پیگیر نیروهای چپ در شرایط امروزین نیز تاکید کرد. رفیق آندریاس پیشتر در سخنان خود گفته بود چپ راه حل مشکلات مبتلا به جهان امروز را در برخورد و نگرشی انترناسیونالیستی میجوید. وی مبارزات مردم و دگرگونیهای به وجود آمده در کشورهای عربزبان در سال گذشته را با مبارزات مردم میهنمان مقایسه کرد و با توجه به نیروی بالقوۀ مخالفت با حکومت در ایران، بار دیگر بر مخالفت حزب چپ با مداخلۀ نظامی و راه حل نظامی در برخورد با حکومت اسلامی تاکید کرد. او ضمن اشاره بر زوایای تلخ تاریخ فداییان خلق، ابراز امیدواری کرد که در فردای آزادی ایران، همۀ ما در جشن آزادی حضور داشته باشیم. متن کامل سخنرانی رفیق آندریاس گونتر در شبکۀ جهانی اینترنت قابل دسترسی است. بخش هنری آیین بزرگداشت جنبش فداییان خلق در برنامههای امسال ما میهمان چهار هنرنمایی بودیم. در کنار دکلمههای هنرمندانۀ خانم ترانۀ آبروش سه اجرای موسیقی، کیفیتی شایسته در جشن بزرگداشت جنبش فدایی آفرید. نیما صادقی حاضرین را میهمان هنرنمایی زبردستانه و صدای گرم خود کرد. زخمههای او نوای دیرآشنای تار را بر تالار جاری کرد. پس از پایان اجرای این هنرنمد نوجوان حاصرین دقایقی طولانی به تشویق وی پرداختند. بخش بعدی برنامه هنرنمایی مشترک استاد محمود رمضانی، هنرمند موسیقی اصیل فارسی و یار همیشگی برنامههای هنری مراسم سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در برلین و آقای جواد سالخورده بود. پایانبخش پرشور جشن مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در بزرگداشت سالگرد ۱۹ بهمن و رویداد سیاهکل گروه هنری نامآشنای بچههای برلین بود، که تا پاسی از شب گذشته میهمانان خود را به رقص و پایکوبی در تالار زیبای «رز سپید» در برلین، پایتخت آلمان کشاند.
