شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۲:۵۵

شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۲:۵۵

نقدی بر نظر مازیار رازی در مورد آینده کارگران در ایران
اگرچه شرایط اقتصادی و اجتماعی نامساعد کارگران واقعیتی انکارناپذیر است، اما این وضعیت به‌تنهایی منجر به بازگشت به روش‌های سنتی مبارزه، به‌ ویژه تشکیل هسته‌های مخفی، نمی‌شود. ضمن اینکه در...
۶ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: مهرزاد وطن آبادی
نویسنده: مهرزاد وطن آبادی
و سعدی عاشق را شناختم من!
دبیر ادبیات‌مان، که دستمال بر گردن می‌آویخت و کت‌وشلوارهای مد روز می‌پوشید و از شعر و شاعری تنها ابتهاج، که هم‌شهری‌اش هم بود، را می‌شناخت، و آلمان‌ها را یک‌سر فاشیست...
۵ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: بیژن رحمانیان
نویسنده: بیژن رحمانیان
تا اشارات نظر نامه‌رسان من و توست
غازاول گفت: «...تو حوصله منو سر می‌بری. ما در یک قدمی مرگیم!... قوی شو و آماده...» غاز پیری که در گوشه‌ای دیگر به حرف‌های آن دو گوش می‌داد رو به...
۵ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: پهلوان
نویسنده: پهلوان
گروه جزنی – ضیاءظریفی: از دادگاه فرمایشی تا ترور
در آرشیو زنده‌یاد دکتر خسرو شاکری که نزد من به امانت گذاشته، مدرکی «محرمانه» یافتم از برآورد و گزارش مأمور امنیتی سفارت ایالات متحده در تهران – به نام «مایر»...
۴ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: پیمان وهاب‌زاده
نویسنده: پیمان وهاب‌زاده
فرخنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر؛ قدرت ما در اتحاد ماست!
گروه کار کارگری سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) برگزار می‌کند: فرخنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر! قدرت ما در اتحاد ماست! در کلاب هاوس، مهمانان برنامه: 🔘 گودرز...
۴ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نویسنده: گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
چیستیِ ذراتِ بنیادی
"علمِ فیزیک همواره با دانش فلسفه به‌عنوان تفکر مفهومی برای فهمِ چیستی و چگونگی عملکرد جهانِ هستی آمیخته بوده است. نگاهی کوتاه به تاریخ توسعه فیزیک، از نظریات ارسطو در...
۲ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: دکتر حسن بلوری
نویسنده: دکتر حسن بلوری
اول اردیبهشت روز سعدی:او فراتر از زمان و آیین، به انسان نظر دارد
سعدی را نمی‌توان تنها به یک مکتب فکری یا چارچوب دینی محدود کرد. او فراتر از زمان و آیین، به انسان نظر دارد. برای ما که در جهانی مدرن، پیچیده،...
۱ اردیبهشت, ۱۴۰۴
نویسنده: مرتضی صادقی
نویسنده: مرتضی صادقی

اختلافات و جنگ قومی؛ تیشه‌ای بر ریشهٔ ایران

جنگ، چه در مرزها و چه در کوچه‌های شهرها، آتش و ویرانی به بار می‌آورد. اما جنگ قومی خانمان‌سوزتر از هر نبردی است. این نزاع و درگیری، با چماق‌های هدیه‌شده از بالا، مردم را به جان هم می‌اندازد و تیشه بر ریشهٔ کشوری می‌زند که قرن‌هاست فرزندانش در کنار هم زندگی کرده‌اند.

جنگ ایران و عراق تازه آغاز شده بود. یکی از هم‌دانشکده‌ای‌هایم را دیدم که اشک در چشمانش حلقه زده بود. کنارش نشستم. اهل خوزستان بود. با صدایی لرزان گفت: «اگر روزی برای رفتن به خوزستان به گذرنامه نیاز باشد، چه؟»

هفت سال گذشت. جنگ تمام شد. خوزستان اما دیگر آن خوزستان قبل از جنگ نبود. ویرانی، مردمانی که خانه‌هایشان را از دست داده بودند، شهرهایی که دیگر سرزندگی گذشته را نداشتند. اما دوستم به خوزستان بازگشت. او خوش‌شانس بود که توانست به خانه‌اش برگردد، اما بسیاری دیگر، هرگز.

وطن من، ایران، سرزمینی است که قرن‌ها قومیت‌های گوناگون را در دل خود جای داده است. اما امروز، خطری در کمین آن است؛ خطری که از بیرون تحمیل نشده، بلکه در درون طراحی شده است.

جنگ، چه در مرزها و چه در کوچه‌های شهرها، آتش و ویرانی به بار می‌آورد. اما جنگ قومی خانمان‌سوزتر از هر نبردی است. این نزاع و درگیری، با چماق‌های هدیه‌شده از بالا، مردم را به جان هم می‌اندازد و تیشه بر ریشهٔ کشوری می‌زند که قرن‌هاست فرزندانش در کنار هم زندگی کرده‌اند.

ایران با رنگارنگی قومیت‌هایش زیباست. البته، در طول تاریخ اختلاف و مشکل هم بسیار بوده، اما هر بار که دودستگی در میان مردم افتاده، پای حکومتی در میان بوده که برای بقا، ملت را به جان هم انداخته است.

«اختلاف بینداز و حکومت کن» یک شعار نیست؛ دکترین آزموده‌شدهٔ تمام دیکتاتورهایی است که بقای خود را در درگیری مردم دیده‌اند. هرچه جامعه مشغول نزاع داخلی باشد، حاکمان راحت‌تر سلطه‌شان را حفظ می‌کنند. امروز، جمهوری اسلامی این نقشهٔ کهنه را از گنجه بیرون آورده و با مهارت اجرا می‌کند. راه فرار از بحران‌هایش را در تفرقه یافته است: کرد و ترک، بلوچ و فارس، عرب و لر. اما این جنگ، جنگ ما نیست! این درگیری تنها یک هدف دارد: نگه‌داشتن مردم در ضعف و نگه‌داشتن قدرت در دست همان حاکمانی که در سایهٔ آشوب، کشور را چپاول می‌کنند.

کرد و ترک، قرن‌ها در این سرزمین همسایه، هم‌سفره و همکار بوده‌اند. آنان نه استعمارگرند، نه اشغالگر، نه دشمن یکدیگر. اما امروز، رسانه‌های حکومتی، سیاست‌های امنیتی و نیروهای سرکوب، تلاش می‌کنند این برادری تاریخی را به دشمنی بدل کنند. چرا که، بزرگ‌ترین تهدید برای یک حکومت استبدادی، اتحاد مردم علیه ظلم است. و آنان که پشت پرده نشسته‌اند، هدفی جز نابودی هر دو طرف ندارند.

به تاریخ نگاه کنیم! از جنگ داخلی سوریه تا فروپاشی یوگسلاوی، همه از شکاف‌های قومی آغاز شد؛ و نتیجه‌ای جز نسل‌کشی، ویرانی، فقر و تجزیه، نداشت.

هیچ قومی از جنگ داخلی پیروز بیرون نیامده است. برندهٔ واقعی، همیشه همان قدرتی است که در سایهٔ جنگ، سرکوب را ادامه می‌دهد.

اگر امروز به این آتش دامن زده شود، فردایی برای هیچ‌کس باقی نخواهد ماند. امروز نوبت اختلاف کرد و ترک است، فردا فارس و عرب، پس‌فردا بلوچ و لر. این چرخه تا زمانی ادامه خواهد داشت که ایران به چند پارهٔ ضعیف تبدیل شود.

هوشیار باشیم، بیدار بمانیم و نگذاریم تبلیغات حکومتی ذهنمان را مسموم کند. دشمن ما نه همسایهٔ کُردمان است، نه دوست تُرکمان، نه برادر عربمان و نه همکار بلوچمان. دشمن واقعی همان‌هایی هستند که از این اختلافات سود می‌برند.

دست در دست هم بگذاریم! کرد، ترک، فارس، بلوچ، عرب و لر، اگر متحد شوند، دیگر هیچ حکومتی برای حمله به یکدیگر برایمان چماق نمی‌فرستد.  ما یک ملتیم؛ با زبان‌های متفاوت، اما با سرنوشتی یکسان.

در زمین قدرت‌طلبان بازی نکنیم. هر جا دیدیم که شعله‌های اختلافات قومی زبانه می‌کشد، لحظه‌ای درنگ کنیم و برای خاموش کردنش بکوشیم.

فراموش نکنیم: هر چه بیشتر درگیر این بازی شویم، بیشتر به نقشهٔ دشمنان ایران خدمت کرده‌ایم.

حکومت‌ها می‌آیند و می‌روند، اما ایران باقی خواهد ماند، اگر ما آن را حفظ کنیم.

جنگ قومی، جنگی است که هیچ برنده‌ای ندارد، جز آنان که ایران را ضعیف و بی‌ثبات می‌خواهند.

بیایید نگذاریم خانهٔ مشترکمان، ایران، در شعله‌های نفرت بسوزد. دشمن ما در میان ما نیست؛ دشمن، همان کسانی است که به اختلافات دامن می‌زنند.

امروز به یاد شروع جنگ ایران و عراق، بیشتر از همیشه خون در دلم نشست. در جنگ، همیشه راهی برای بازگشت هست، اما در جنگ خانگی، نه. روزی دوستم توانست به خوزستان بازگردد، اما اگر این آتش برافروخته شود، دیگر برای پاره‌های از‌هم‌گسیختهٔ وطنمان، گذرنامه لازم نخواهد بود، چرا که دیگر وجود نخواهند داشت.

تاریخ انتشار : ۱۲ فروردین, ۱۴۰۴ ۹:۲۲ ب٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی
پرنیان شفق

کشتار تپه‌های اوین: توطئهٔ حذف رهبران مبارز آزادی‌خواه و عدالت‌طلب!

در آن دوره جنبش چپ آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان نیرویی موثر در برابر دیکتاتوری و ارتجاع بود. حذف رهبران برجستۀ این جنبش تلاشی اگاهانه برای جلوگیری از هم‌بستگی و رشد جریان‌های مترقی و باز کردن راه برای نیروهای واپس‌گرا بود. رژیم شاه با سرکوب و کشتار بی‌امان نیروهای مترقی چون فداییان و مجاهدین خلق و اعمال فشار بر نیروهای ملی، چپ، و ملی-مذهبی،میدان را برای رشد و نفوذ نیروهای مذهبی ارتجاعی هموار کرد.

ادامه »
سرمقاله

ریاست جمهوری ترامپ یک نتیجهٔ تسلط سرمایه داری دیجیتال

همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست به‌گریبان‌اند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته
یادداشت

قتل خالقی؛ بازتابی از فقر، ناامنی و شکاف طبقاتی

کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.

مطالعه »
بیانیه ها
پرنیان شفق

کشتار تپه‌های اوین: توطئهٔ حذف رهبران مبارز آزادی‌خواه و عدالت‌طلب!

در آن دوره جنبش چپ آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان نیرویی موثر در برابر دیکتاتوری و ارتجاع بود. حذف رهبران برجستۀ این جنبش تلاشی اگاهانه برای جلوگیری از هم‌بستگی و رشد جریان‌های مترقی و باز کردن راه برای نیروهای واپس‌گرا بود. رژیم شاه با سرکوب و کشتار بی‌امان نیروهای مترقی چون فداییان و مجاهدین خلق و اعمال فشار بر نیروهای ملی، چپ، و ملی-مذهبی،میدان را برای رشد و نفوذ نیروهای مذهبی ارتجاعی هموار کرد.

مطالعه »
پيام ها

پیام تبریک سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) به‌مناسبت پیروزی تیم ملی فوتبال ایران در صعود به جام جهانی!

با کمال تاسف روی‌کرد سیاسی مقابله با ایران از سوی برخی کشورهای ذی‌نفوذ در جهان در کنار تحریم‌های غیرقانونی و ظالمانه علیه کشور ما، مانعی عمده در برابر برگزاری دیدارهای دوستانه در مقابل تیم‌های قوی جهان، حتی امکان برگزاری اردوهای آمادگی، و وجود تجربهٔ بازی در این سطح برای ملّی‌پوشان ایران است.

مطالعه »
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

نقدی بر نظر مازیار رازی در مورد آینده کارگران در ایران

و سعدی عاشق را شناختم من!

تا اشارات نظر نامه‌رسان من و توست

گروه جزنی – ضیاءظریفی: از دادگاه فرمایشی تا ترور

فرخنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر؛ قدرت ما در اتحاد ماست!

چیستیِ ذراتِ بنیادی