اخبار روز: به رسم هر سال، جمعی از دادخواهان و خانواده های قربانیان کشتارهای سیاسی در جمهوری اسلامی، جمعه ی آخر سال در خاوران حضور یافتند، تا با نثار گل بر مزار جان باختگان، یاد عزیزان خود را گرامی دارند و بر پیمان خود برای دادخواهی نسبت به جنایات حکومت اسلامی تاکید بگذارند. حکومت کوشید از حضور خانواده ها، با قطار کردن نیروهای انتظامی و امنیتی جلوگیری کند. گزارش هایی در این باره را در زیر می خوانید:
خانم منصوره بهکیش بازمانده ی خانواده ای که شش نفر از اعضای آن توسط حکومت اسلامی به قتل رسیدند، در صفحه ی فیس بوک خود نوشت:
بهار و نوروز ۹۵ از راه می‌رسد و بوی باران و نم‌نم برف و گلهای زرد وحشی که در خاوران روییده است، ما را به روزهای نو و امیدبخش آزادی و رهایی نوید می‌دهد.
امروز به خاوران رفتیم تا بگوییم هستیم و بر حق خود برای دادخواهی ایستاده‌ایم و یاد عزیزان‌مان زنده و راهشان پاینده است. آشکارتر از سال گذشته یک ماشین نیروی انتظامی عمودی بر در جلویی خاوران پارک کرده بود تا همه از دور ببینند که ماموران حضور دارند و شاید برخی پشیمان شوند و از سر جاده لپه زنک راه خود را کج کنند و باز گردند، ولی ما و خیلی‌های دیگر توقف نکردیم و به راه خود ادامه دادیم. جلوی در پشتی نیز ماموران ایستاده بودند و ما بی توجه به حضورشان، از ماشین‌ها پیاده شدیم و گل در دست به داخل رفتیم و از قطعه بالایی وارد شدیم و بخشی از گل‌های‌مان را بر روی کانال‌ها ریختیم. مامورانی که آن پایین‌تر ایستاده بودند، متوجه آمدن ما شدند و با تندی ما را از آن جا بیرون کردند، ولی ما مقاومت کردیم و باز هم بخشی از گلها را در قطعه بالایی و پایینی ریختیم و ساعتی نیز بیرون قطعه منتظر ماندیم تا دیگر خانواده‌ها به ما ملحق شوند. ماموران نیز ایستاده بودند و هر از چند گاهی ما را تهدید میکردند که بیرون بروید و ما توجه نمی‌کردیم و گاهی به آن‌ها اعتراض می‌کردیم که این ساده‌ترین حق ماست و می‌خواهیم ساعتی را اینجا بمانیم.
باز هم تعدادی در حال آمدن بودند و جمعیت‌مان داشت زیاد می‌شد که بالاخره ما را از آن جا بیرون راندند و ما نیز گروهی راه افتادیم و گلهای باقیمانده را پرپر کردیم و در حال رفتن بر روی جاده ریختیم و سرود خوان از گورستان خاوران خارج شدیم. این حرکت گروهی گل‌ریزان منظره زیبایی از اتحاد عمل را ایجاد کرده بود و به ما نیروی دوباره داد که ما هم‌چنان با هم هستیم و برای دادخواهی ایستاده‌ایم و آن‌ها نیز از با هم بودن‌ِ ما بر خود می‌لرزند، زیرا این حقیقت را دریافته‌اند که راه گریزی نیست و بالاخره روزی مجبورند در دادگاهی عادلانه پاسخ دهند که با ما و این گلهای پرپر شده چه کرده‌اند.
خاوران با سختی گلباران شد
آقای علیرضا ثقفی خراسانی نیز در صفحه ی فیس بوک خود چنین نوشته است: به رسم همه ساله در جمعه آخر سال برای یاد بود بخون حفتگان مبارز راهی خاوران شدیم، هر چند که میدانستیم همانند همه ساله از ورود جلو گیری خواهند کرد اما بدون ادای دین به آن سروان سرفراز نمیتوان عید را گذراند. از درب جلوئی گلها را به آن طرف انداختیم و از در قبرستان بهائی ها وارد شدیم. دو ماشین پلیس در جلو در ایستاده و بهائی ها را از دیگران جدا میکردند. برخی از روی قیافه و برخی را با نشان کردن راه نمیدادند. عده ای را دم در نگه داشته بودند و چند نفری هم توانسته بودند وارد شوند. ما هم به صورت تک تک وارد شدیم. به محوطه باز جلو که رسیدیم چند مامور نیروی انتظامی با داد و بیداد ما را به محوطه عقبی فرستادند و ما هم گلها را برداشته به لابلای تک تک خادها گذارشتیم. از صبح خانواده ها و دیگرانی هم آمده بودند اما با همین مشکلات بالاخره قسمت عقب را گلباران کردیم تا یاد و خاطره ان عزیزان را که در دهه ۶۰ قتل عام شدند هم چنان زنده نگهداریم.
بار دیگر ثابت شد که در خفه کردن صدای این بخون خفتگان، اصلاح طلب و اصول گرا و اعتدال گرا همه یک برخورد را دارند درست همانگونه که در زمینه حداقل دستمزد کارگران و زحمتکشان هم نظرند.
هنگام بر گشتن یک ماشین پلیس دیگر هم دم در اصلی اضافه شده بود تا نکند که گلهای دیگری از این طریق نثار این قبرستان شود.
یادشان گرامی و راهشان
