دیگر در قرن حاضر جایی وجود ندارد که ابزار های رسانه ای همچون، اینترنت، ماهواره، تلگرام، وات ساپ و … حضور نداشته و اثر خود را بر جای نگذارند.
چنین ابزاری آن چنان نیرومند و اثر گذار هستند، که امروز جای خود را در تمامی عرصه های تغییر و تحولات سیاسی و اجتماعی کشور ها و جنبش های مختلف ثبت کرده اند. در ایران هم شاهد هستید که از ده سال پیش خامنه ای با اختصاص بودجه ای کلان، به عنوان مقابله با جنگ نرم، سعی در نجات رژیم رو به اضمحلال خود داشته است.
رشد و توسعه ابزار های رسانه ای این امکان را بوجود آورده تا مرزها و فاصله های زمانی و مکانی داخل و خارج کشور شکسته شود و سیستم سانسور رژیم در عمل، کارایی گذشته خود را از دست بدهد.
هر چند رژیم جمهوری اسلامی با راه اندازی سیستم هایی چون “پلیس فتا” سعی در شناسایی و سرکوب دگر اندیشان داشته و دارد، ولی عمومی شدن این ابزار باعث شده است که در عمل جمهوری اسلامی نتواند به هدف از پیش تعیین شده خود دست پیدا کند، از این رو با کم اثر شدن ابزار های ارتباط جمعی سنتی، هم چون مساجد، هیات ها، سفره های مذهبی و … و جایگزین شدن ابزار مدرن الکترونیکی، عملا سیطره مطلق بر افکار عمومی از دست رژیم خارج شده و این ابزار مدرن، چنان امکانی را برای فعالان کارگری بوجود آورده است، تا با استفاده به جا از رسانه های اجتماعی، بتوانند تشکل یابی، سازمان دهی و گسترش مطالبات صنفی خود را، همراه با ارتباط بسیار فعال تر با بدنه صنف خود ایجاد کنند.
یکی از اهداف کلیدی در موفقیت تشکل های کارگری، اتحاد و ایجاد جبهه ای وسیع از فعالان و رهبران صنفی برای مبارزه، به منظور کسب مطالبات خود بوده و هست، ولی در همه حال رژیم جمهوری اسلامی ایران با ایجاد موانع مختلف سعی داشته تا از ایجاد راه کارهای عملی، که موجب اتحاد عمل تشکل های کارگری می شود، جلوگیری کند. بار ها دیده شده است، که نهاد های دولتی با تصویب و ابلاغ قوانین ضد کارگری، یا آیین نامه هایی که حتی مخالف قوانین خود نوشته جمهوری اسلامی هم هست، امکان همکاری موثر تشکل های کارگری را از آن ها سلب کرده اند، از این رو با استفاده از ابزارهای رسانه ای مدرن هم چون تلگرام، وات ساپ یا هرگونه نرم افزاری که در ایران متداول است، می توان در عمل به ساخت اتحادی وسیع در بین همه فعالان صنفی همت گمارد. چنین اتحادی توانایی این را دارد که در عمل اختیار برنامه، تبادل افکار مابین رهبران صنفی و سازمان دهی در فضای مجازی به صورت مستقل بوجود آید و رژیم در حال حاضر توانایی محدود کردن چنین حرکتی را ندارد، در نتیجه با انتخاب یک مطالبه پایه ای، هم چون افزایش دستمزد، امنیت شغلی و … بستر تبادل افکار، همبستگی و توسعه جنبش کارگری رقم خواهدخورد.
متاسفانه در بین روشن فکرانی که سابقه فعالیت در جنبش کارگری داشته و دارند، گاهی انتخاب الگو های مطلق، کما بیش ارجحیت داشته تا اثر گذاری بر تشکل های دیگر کارگری، این رفقا در همه حال توانایی تحلیل و اثر گذاری خوبی بر بدنه کارگری داشته و دارند، ولی فعالیت خود را تنها معطوف به تشکل خود کرده اند و عملا جنبش کارگری از حضور این عزیزان غافل مانده است، بسیاری از تشکل های کارگری به علت مسایل مختلف احتیاج مبرم به حضور و مشاوره حمایتی این رفقا دارند، ولی بارها دیده شده است که با خط کش گذاری بر این که این تشکل ها، مستقل یا منطبق با دیدگاه ما…. نیستند، عملا خود را محدود به جمعی کوچک کرده اند، البته دلایل این عزیزان بدور از واقعیت نیست و تردیدی وجود ندارد که در بین تشکل های صنفی مختلف، هم چنان که افراد خود فروخته حضور داشته و دارند، انسان های خالص نیز در حد و توان خود عمل می کنند و اثر گذارهستند، رفقای ما می توانند جایگاه بسیار مناسبی توسط این افراد برای تاثیر گذاری در بین تشکل های آن ها ایجاد کنند و با تبادل افکار و نقد سیاست ها و افشای افراد بله قربان گو، نقش روشن گری مهمی در بین کارگران بعهده گیرند.
کوتاه سخن این که، با اشاره به آن چه گفته شد، پیشنهاد می شود، فعالان کارگری بر اساس یک مطالبه اساسی روز، ارتباط خود را با دیگر تشکل ها یا فعالان کارگری گسترش دهند، این تشکل ها فرقی نمی کند که نامشان چیست، سندیکا، انجمن صنفی کارگران، اتحادیه کارگران، شورا، تعاونی و یا هر تشکلی که دغدغه کارگری دارد، می توانند در جمع شما قرار گیرد.
شروع کار را از امروز با یک رفیق در تشکل دیگر آغاز کنید، بعد هر دوی شما بدنبال لیدر سوم و چهارم بروید و در مدتی کوتاه اتاق فکر و سازماندهی سراسری خود را خواهید داشت و با پیشبرد برنامه های هماهنگ نقش تاریخی خود را در جنبش کارگری ایران رقم خواهید زد.
