در این گزارش، به شکل فشرده، رئوس فعالیت‌های درونی و بیرونی این پروژه در یک محدوده یک‌ماهه بیان‌شده است، تا بتوان سمت حرکت ما و قوت‌ها و مشکلات آن را بهتر مشاهده نمود. طی این دوره ما انرژی زیادی برای سروسامان دادن به فعالیت‌های درونی خود، به‌منظور اینکه فعالیت بیرونی مؤثرتری داشته باشیم، انجام داده‌ایم. کماکان بیشترین انرژی فعالان و اعضای این پروژه معطوف به پرداختن به وظایف درونی بوده است. برای برآمد بیرونی، گرچه به‌اندازه ظرفیتمان محصول نداشته‌ایم، اما دستمان چندان هم خالی نیست. می‌کوشم به‌عنوان مسئول هیئت برگزاری کنگره مشترک، گزارشی عمومی، از چگونگی پیشرفت وظایف درونی و اقدامات بیرونی ارائه نمایم و نظر خود را درباره مشکل کنونی پروژه، بیان کنم.
وظایف درونی
یک- طی این دوره، تشکیل گروه‌های کار نهائی شد. شش گروه کار منشور، اساسنامه و آئین‌نامه، ارتباطات، تبلیغات و رسانه، اعلامیه و موضع‌گیری سیاسی و گروه کار تدارک عملی و فنی، تشکیل‌شده و به فعالیت پرداخته‌اند. «وظیفه سازمان‌دهی و گسترش» نیز در دستور کارمان قرار گرفت که به گروه کار ارتباطات، سپرده شد. همچنین، وظیفه تنظیم سند سیاسی، به گروه کار اعلامیه و موضع‌گیری سیاسی، داده شد. تقریباً تمامی گروه‌های کار برنامه کار خود را تنظیم و با تائید هیئت برگزاری کنگره، به درجات متفاوت، وظایف خود را پیش برده‌اند.
دو- با تلاش گروه کار تدارک عملی و فنی کنگره، زمان و محل کنگره تعیین و با تائید هیئت برگزاری کنگره قطعی شده است. حدود شش ماه فرصت داریم تا بتوانیم کنگره سازمان واحد را تدارک و برگزار کنیم. همه تلاش ما می‌بایست روی برگزاری کنگره‌ای تأثیرگذار متمرکز شود.
سه- به همت گروه کار ارتباطات، بروشور و شناسنامه‌ای برای معرفی پروژه کنونی تنظیم‌شدهاست. این دو مطلب در اختیار هیئت برگزاری کنگره قرارگرفته است.
چهار- مهم‌ترین وظیفه‌ای که در دستور هیئت برگزاری کنگره مشترک و گروه‌های کار قرار دارد زمان‌بندی و برنامه‌ریزی برای برگزاری یک کنگره موفق است. طرح اولیه این زمان‌بندی، همراه گزارش هجدهمین جلسه هیئت برگزاری کنگره، برای اعضا و فعالان پروژه ارسال‌شده است. می‌خواهیم محورهای مهم وظایفی که تا کنگره فرا روی ما قرار دارند را با در نظر داشتن اولویت‌ها، برنامه‌ریزی کنیم. محورهایی مانند: وظایف عمومی مربوط به کنگره، منشور، اساسنامه، آئین‌نامه، نام سازمان واحد، آئین‌نامه پیشاکنگره، وظایف مربوط به ارتباطات، کارهای اجرائی، در دستور قرار دارند، تا بدان بپردازیم.
پنج- در ارتباط با مناسبات درونی هیئت برگزاری کنگره، این مناسبات نسبت به قبل بهبودیافته و روند مثبتی داشته اند. تلاش شده است وظایف با تفاهم بیشتری پیش برود. اما در ارگان منشور، به دلیل عدم توافق روی یک روش واحد، اختلافات، پیشرفت وظایف را کند کرده است. در سایر ارگان‌ها، اکنون، مناسبات خوب و مثبتی جاری است.
در نگاه عمومی‌تر می‌توان گفت موضوع اختلاف در میان فعالان این پروژه، اساساً ارتباط چندانی با نظرات متفاوت ندارد. اختلاف روشی است و روی شیوه برخورد با تفاوت‌ها، متمرکز است و جدید هم نیست.
اقدامات بیرونی
فعالیت بیرونی ما، طی یک‌ماهه گذشته، چنین بوده است:
– طی یک ماه گذشته ما پنج اعلامیه داده‌ایم: دو اعلامیه در ارتباط با زندانیان سیاسی، یک اعلامیه در ارتباط با طرح کارورزی، یک اعلامیه پیرامون انقلاب مشروطیت، و یک اعلامیه در ارتباط با سالگرد کشتارها.
به نظر من ظرفیت ما بیش از این‌ها بوده و مواضع مشترک، که بعضاً به‌صورت اعلامیه جداگانه داده بودیم، نشانگر امکان افزایش موضع‌گیری‌های ماست. ما در مواردی نظیر دفاع از خواست مهدی کروبی، به شکل جداگانه در یک‌زمان، دو اعلامیه با یک مضمون دادیم. تلاش می‌کنیم راه‌ها و شیوه هائی برای بیان مشترک مواضع خود در هرکجا که سخن مشترکی داریم، پیدا نماییم
در ارتباط با اعلامیه‌ها، انتقاداتی به اعلامیه سالگرد مشروطیت طرح شد، که به‌جز یک مورد، انتقادات کلی بود. پیرامون ۲۸ مرداد به دلیل تفاوت نظر بین فعالان سه طرف، ما اعلامیه مشترک ندادیم. دراین‌باره طی چند سال گذشته نیز نه به شکل جداگانه و نه به شکل مشترک اعلامیه‌ای منتشر نکرده بودیم. در برنامه آینده ما قرار است پیرامون وقایع مهم، که سرعت عمل چندانی نیاز ندارد، با تدارک کافی و کار بیشتر، نظرات مشترکمان را جمع‌بندی و منتشر نماییم.
– در ارتباط با سالگرد کشتارها تصمیم گرفتیم به‌جای برگزاری یک مراسم مشترک توسط سه جریان، از مراسمی که گویا قرار است خانواده جانباختگان در ماه اکتبر در پاریس برگزار کنند، بدون هیچ چشم‌داشتی، حمایت کنیم و بکوشیم با همه اشکال ممکن، به سهم خود، حرکت آنان را تقویت نماییم.
افزون بر این‌یک فیلم ویدئوئی تهیه‌کرده‌ایم، که از طریق یوتیوب و اشکال دیگر منتشر می‌کنیم. اقدامات دیگری در ارتباط با فعالیت بیرونی در برنامه ما وجود دارد.
– در یک ماه گذشته گروه کار تبلیغات پیرامون وحدت، پنج مصاحبه منتشر کرده است. با این پروژه رفقای دیگری هم خارج از سازمان‌دهی ما برخورد کرده، انتقاداتی را مطرح نموده‌اند. گروه تبلیغات و رسانه پرسش هائی را برای طیف وسیعی از فعالان پروژه، با نگاه‌های متفاوت، فرستاده است، که امیدواریم هر چه سریع‌تر پاسخ آنها را برای انتشار داشته باشیم .
مشکل کنونی ما چیست؟
ما درک و دریافت حدوداً مشابه‌ای از این پروژه نداریم. تفاوت نظر داریم اما مشکلات ما بر تفاوت نظر متمرکز نیست. طی سال‌ها مبارزه آموخته‌ایم که حزب یکپارچه، اگر هم وجود داشته باشد، فرمایشی و بوروکراتیک خواهد بود. ما در یک سازمان واحد می‌توانیم متفاوت بیندیشیم. می‌توانیم با تأکید بر یک مبانی مشترک، بر اساس نظر اکثریت، فعالیت سیاسی مؤثری داشته باشیم. تفاوت‌ها به‌خودی‌خود نه منفی است و نه فضیلتی است. طبیعی و از خصوصیات زندگی سیاسی است. آنچه مهم است دستیابی به یک روش مشترک دموکراتیک، برای مواجه با این تفاوت‌هاست. اختلاف کنونی ما، داشتن روش متفاوت در برخورد با اختلافات است. فکر می‌کنم برای مؤثر کردن فعالیت مشترک و تقویت اعتماد در مناسبات ضروری است توجه داشته باشیم، ما سه طرف و یا سه جریان هستیم، که تصمیم گرفته‌ایم وحدت کنیم و سازمان واحدی با مضمون حزبی ایجاد کنیم. تا زمانی که به کنگره نرویم و آن سازمان واحد اعلام موجودیت نکند، سه طرف با کارکرد مستقل و با ضوابط مختص خود، وجود دارند. درعین‌حال این سه طرف برای رسیدن به کنگره مشترک، پیرامون ضوابطی توافق کرده‌اند و بر اساس این ضوابط، می‌خواهند به کنگره مشترک بروند. این ضوابط و توافقات در “طرح برگزاری کنگره مشترک” منعکس‌شده است. بر اساس این ضوابط، ما جمعی را ایجاد کرده‌ایم به نام “هیئت برگزاری کنگره مشترک” که فعالیت ارگان‌های مختلف را هماهنگ و مدیریت نماید. در این ارگان، از هر جریان، سه نفر حضور دارند. وظیفه این ارگان برگزاری کنگره مشترک است و در این چارچوب و بر اساس طرح برگزاری کنگره مشترک، تصمیم‌گیری می‌کند.
با توجه به این توضیحات، من نتایج زیر را برای دستیابی به یک روش مشترک در برخورد با تفاوت‌ها، قابل تأکید می‌دانم:
اول، بپذیریم توافق درونی هر جریان، تا زمانی که به توافق سه جریان تبدیل نشود، قابل استناد برای طرف‌های دیگر نیست.
دوم، اینکه هیئتی که مسئولیت هماهنگی و مدیریت پروژه را دارد، یعنی هیئت برگزاری کنگره، بر اساس توافقاتی که در “طرح برگزاری کنگره مشترک” منعکس است، انجام وظیفه می‌کند و در این چارچوب، وظایف را پیش می‌برد. این هیئت دخالتی در امور سازمان‌ها ندارد. اعضا نیز نمی‌توانند با این هیئت به‌مثابه ارگان هدایت‌گر یک تشکل برخورد کنند و انتظار انجام‌وظیفه داشته باشند.
و سوم اینکه اعضای جریانات از طریق جریان خود می‌توانند در تغییر و تصحیح ضوابط منعکس‌شده در توافقات مشترک، نقش ایفا کنند. نباید از هیئت برگزاری کنگره انتظار داشت به مسائلی که در چارچوب توافقات قرار ندارد، رسیدگی کند. ضوابط غلط و نادرست نیز می‌بایست از کانال نمایندگان سه جریان، اصلاح شود. نه درست است و نه عملی است که هیئت برگزاری کنگره خود برای تغییر توافقات اقدام نماید.
مسئول هیئت برگزاری کنگره مشترک
محمد اعظمی
۵ شهریور ۱۳۹۶ ( ۲۷اوت ۲۰۱۷ )
