شادمانی و برگذاری جشن تولد مسیح در پایان ۲۴ و ۲۵ دسامبر هر سال توسط مسیحیان سراسر جهان، نشانه ای است از همبستگی مذهبی. اگرچه تشریفات جشن کریسمس در میان مردمان تمام کشورهای مسیحی تقریباً یکسان است اما از غلظت مذهبی یکسان برخوردار نیست، بخصوص آن که در بسیاری از کشورهای اروپای غربی و شمالی بیشتر مراسمی است برای به پیشواز رفتن سال نو.
حق آزادی انتخاب مذهب در بسیاری از کشورهای جهان مورد پذیرش قرار گرفته و به آن احترام گذارده می شود و کسی بخاطر باورهای مذهبی اش مورد تعقیب و زندان قرار نمی گیرد. اما در کشورمان ایران، این امر کاملا برعکس است و بسیاری امروز بخاطر باورهای مذهبی شان با احکامی دراز مدت در زندان بسر می برند. در ایران تنها مذهب اسلام شیعه اثنی عشری و آن هم با قرائتی خاص که از سوی رهبران مذهبی حاکم در ایران تبیین شده، مورد پذیرش است و هر خوانش دیگری محکوم به حد و حبس.
اگرچه مسیحیت، یهودیت و مسلمانان سنی مذهب در ایران به رسمیت شناخته شده اند و نمایندگانی نیز از این مذاهب در مجلس حضور دارند، اما چنین نیست که آنان بدون قید وشرط آزاد به ترویج مذهب خود اند و هیچ مانعی برای انجام فرایض دینی شان وجود ندارد.
نوکیشان مسیحی از جمله کسانی اند که بیشترین فشار را از سوی نیروهای امنیتی- مذهبی متحمل می شوند و بسیاری شان با اتهامات سیاسی- امنیتی و بدون دسترسی به وکیل در زندان بسر می برند.
ناگفته نماند که ایران بعد از کره شمالی، عربستان سعودی، افغانستان و سومالی از جمله کشورهائی است که حقوق دگراندیشان مذهبی را پایمال می کند.
در پایان کریسمس را به تمام هموطنان مسیحی و نوکیشان مسیحی شادباش می گویم.
