چهارشنبه ۳ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۲:۵۷
جنبش «زن زندگی، آزادی»، در بطن جامعه حضور دارد و مطالبات بنیادین آن در حال تکوین است. خواست استقرار جمهوری مبتنی بر جدایی دین از حکومت، بر پایهٔ ارزشهای جهانشمول حقوق بشر و با تأکید ویژه بر آزادی، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی، بهیمن مبارزهٔ مردم ایران تحقق خواهد یافت!
در جمهوری اسلامی, آنقدر دزدی های کلان و رانت و پسر خالگی زیاد و از حد گذشته است که دیگر کسی از مسئولین آن, معنی میلیارد را نمی فهمد !.در واقع هم تحریم ها, برای باند های مافیایی جمهوری اسلامی نعمت است و هم دشمن فرضی که سال ها ست, توپخانه فحش و ناسزای جمهوری اسلامی علیه آن هدف قرار گرفته است تا آقا زاده ها با استفاده از کریدور های امن و حفاظتی که طی ۴۰ سال ساخته و شکل گرفته اند, پول پارو کنند و به دنبال خاصه خرجی های خود باشند, حال, اینکه اقشار فرودست جامعه چه به سرشان می آید، دیگر موضوعیتی نمی تواند داشته باشد.
دولت راستگرا و فناتیک لهستان که با قوانین آزادی های اجتماعی, رسانه های مستقل, با آزادی های فردی و از جمله سقط جنین, دگراندیشان و نیز با دگرباشان مشکل دارد بخشی از برنامه هایش مبارزه و جلوگیری از فعالیت های آن ها است؛ در این میان فرصت را غنیمت شمرده و شروع به مدح و ثنای آمریکا کرده است. واقعیتی است که اغلب دولت های بلوک شرق پس از فروپاشی دیوار برلین و اتحاد شوروی, به طور چشم بسته خود را به دامن آمریکایی ها انداختند و بیشترین ضدیت خود را با گذشته خود و احزاب کمونیست و دگراندیشان در پیش گرفتند.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سختتر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محلهای کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمعهای اعتراضی میزنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
اگر قوانین را تنها وسیلهای برای برقراری نظم در جامعه فرض کنیم،حاکمیت قانون به مفهوم برقراری نظم و انضباط اجتماعی خواهد. در این رویکرد قانون تنظیمکنندۀ روابط حاکمیت و شهروندان نبوده و اصولی خشک و بیروحاند. اما اگر مبنای تصویب قوانین تنظیم روابط دولت و شهروندان باشد، قانون و حاکمیت آن یک ارزش در کنار ارزشهایی مانند آزادی،عدالت و مشارکت سیاسی خواهد بود.
چیستی و سرشت فلسفی قصهی تایتانیک امری فراتر از عاشقانههای آن است. جوهرهی فلسفی فیلمنامه، داستانِ شکستِ پندارهی لگام زدن بر انگارههای فردیست …
آقای رئیس جمهور به رای ۲۷ در صدیتان غره نشوید. مردم در این ۴ دهه آموختهاند که نباید به وعدههای حکمرانان اعتماد کرد. همان ۲۷ درصد رایدهنده، دیدهبان حرف و عمل شما هستند و با دقت و پیگیری، بر مواضع تان نظارت دارند.
بیست و چهار سال از خاموشی شاعر بزرگ آزادی و انسان، احمد شاملو، میگذرد اما جان خروشان او در تار و پود شعرهای پُرشور و امیدآفرین و اندیشهی ارجمند و انسانمدارش جاریست و تاهنوز به بانگ بلند غریو غرّای آزادی را به لبان برآماسیده گل سرخی پرتاب میکند. او که روزگار بیقرارش را در کشاکش با دو استبداد زیسته بود، به پشتداریِ مردم هرگز سرِ تمکین و طاعت در برابر هیچ قدرتی فرود نیاورد چه ازآنگونه که خود سروده بود: عدو نه! که انکار خودکامگان دوران بود.
نتانیاهو کاخ سفید را نادیده میگیرد، زیرا انجام این کار هیچ هزینهای ندارد. در سال ۱۹۸۲ رونالد ریگان، مناخیم بگین، نخستوزیر اسرائیل را پس و کشتار فسطینیان در پی تهاجم توپخانهای هولناک به لبنان فراخواند و به جای درخواست برای توقف عملیات به او دستور داد. بایدن تمایلی به عمل به شیوههایی که به سخنانش نیرو میبخشد، ندارد.
میزان توانایی کارگران برای برگزاری اقدامات مشترک، از جمله اعتصابات و عدم شرکت در امر تولید، مرتبط است با میزان دسترسی آنها به تشکل های صنفی مستقل و امکان ایجاد تشکل های جدید در مراکز کار. ولی در جمهوری اسلامی نه تنها حقوق پایه ای کارگران برای سازمان دهی و داشتن تشکل های مستقل رعایت نمیشود، بلکه فعالان کارگری، از جمله شریفه محمدی، مرتبا سرکوب و محکوم به حبس های طولانی مدت، ضربات شلاق و حتی اعدام میشوند.
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ همسوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز میتوان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایتکار تحمیل کرد. ما همصدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و همنوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام میکنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کمتوقع داشت. بیادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایماش آرامبخش جمع رفقایاش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق بهمعنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمانمان، سازمان البرز و ما!
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ همسوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردمسالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز میتوان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایتکار تحمیل کرد. ما همصدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و همنوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام میکنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.