منو
پنجشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۶:۲۰
منو
پنجشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۶:۲۰
توجیه کنندگان استبداد مذهبی از یک سو و ماندگان در حسرت انتقام از انقلاب ضدسلطنتی از سوی دیگر، به چهره انقلابیون دهه چهل و پنجاه چنگ می کشند. گویی شکنندگان سکوت گورستانی دوران دیکتاتوری شاه بودند که دستاوردهای انقلاب مشروطیت را لگدمال کردند و یا فدائیان جان باخته در سیاه چال های شاه و شیخ بودند که استبداد مذهبی را به جای خودکامگی موروثی نشاندند. چپ را که به عنوان تنها نیروی سیاسی عمده ایران هرگز سهمی از قدرت نداشته است، آماج اتهام های کینه توزانه کرده اند تا راه برای ادامه نظام سلطه و تبعیض یا بازتولید آن در قالب کهنه دیگری هموار شود.
ابراهیم رئیسی، نامزد اصولگرایان، راست افراطی و بیت رهبری در سفر انتخاباتی خود بە استان کردستان، در شهر سنندج برای گروهی از مردم سخنرانی کردەاست. او از جملە گفتە: “… کرد و فارس و ترک نداریم، شیعه و سنی نداریم، همه ایرانی و مسلمان هستیم، کشور متعلق به همه ماست و طبق فرمایش رهبری همه برابریم و تفرقه و نفاق ریشه در دشمنان دارد،…،… همه ملت ایران از حقوق برابر و یکسان برخوردار هستند و هیچ کس بر کس دیگری برتری ندارد.”
با اعلام کاندیداتوری ابراهیم رئیسی برای دوازدهمین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران این فرضیه شکل و قوت گرفت که این کاندیداتوری برای گذراندن “دورۀ کارآموزی” به عنوان رئیس جمهور، جهت احراز صفات مدیر و مدبر بودن در تدارک برای جانشینی خامنه ای است. این فرضیه خود بر فرضیۀ بی اساس دیگری استوار بود و آن این که رئیسی “جانشین الزامی” خامنه ای است و در تکمیل خود هم ناگزیر می شد وقوع تقلب وسیع را به عنوان تضمین پیروزی رئیسی تا حد یک الزام در انتخابات پیش رو پیش بینی کند.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
ای کاش رسالت پروژه‌ی میرباقری‌هراسی، مقدمه‌ی ضدحمله به آن بود. اما نیست و عملاً ترمزی‌ست در برابر پیشرفت و دعوت به آهسته بیا و آهسته برو که گربه شاخت نزند.
کاش می‌شد دوباره مثل آن روزها به یاد مردم بیفتیم و به آنها سر بزنیم و مثل آن روزها صمیمانه پای درد دلشان بنشینیم و ببینیم که چه دل خونی از فساد اربابان خود دارند.
اگر قوانین را تنها وسیله‌ای برای برقراری نظم در جامعه فرض کنیم،حاکمیت قانون به مفهوم برقراری نظم و انضباط اجتماعی خواهد. در این روی‌کرد قانون تنظیم‌کنندۀ روابط حاکمیت و شهروندان نبوده و اصولی خشک و بی‌روح‌اند. اما اگر مبنای تصویب قوانین تنظیم روابط دولت و شهروندان باشد، قانون و حاکمیت آن یک ارزش در کنار ارزش‌هایی مانند آزادی،عدالت و مشارکت سیاسی خواهد بود.
چیستی و سرشت فلسفی قصه‌ی تایتانیک امری فراتر از عاشقانه‌های آن است. جوهره‌ی فلسفی فیلم‌نامه، داستانِ شکستِ پنداره‌ی لگام زدن بر انگاره‌های فردی‌ست …
آقای رئیس جمهور به رای ۲۷ در صدی‌تان غره نشوید. مردم در این ۴ دهه آموخته‌اند که نباید به وعده‌های حکمرانان اعتماد کرد. همان ۲۷ درصد رای‌دهنده، دیده‌بان حرف و عمل شما هستند و با دقت و پیگیری، بر مواضع تان نظارت دارند.
میزان توانایی کارگران برای برگزاری اقدامات مشترک، از جمله اعتصابات و عدم شرکت در امر تولید، مرتبط است با میزان دسترسی آنها به تشکل های صنفی مستقل و امکان ایجاد تشکل های جدید در مراکز کار. ولی در جمهوری اسلامی نه تنها حقوق پایه ای کارگران برای سازمان دهی و داشتن تشکل های مستقل رعایت نمیشود، بلکه فعالان کارگری، از جمله شریفه محمدی، مرتبا سرکوب و محکوم به حبس های طولانی مدت، ضربات شلاق و حتی اعدام میشوند.
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کم‌توقع داشت. بی‌ادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایم‌اش آرام‌بخش جمع رفقای‌اش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق به‌معنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمان‌مان، سازمان البرز و ما!
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
