منو
شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۱:۵۹
منو
شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۱:۵۹
مسئولیت اصلی وضعیت ناگوار کنونی، در درجه اول شخص علی خامنه ای است که در راس جمهوری اسلامی قرار دارد. اعتراض کنندگان در خیابان ها بحق علیه دیکتاتور که همان علی خامنه ای است و علیه حکومت روحانیت شعار می دهند و می گویند: “مردم گدائی می کنند، آقا خدائی می کند”. او به قیمت ویران کردن کشور و به فلاکت نشاندن زندگی اکثریت مردم، می خواهد رژیم جمهوری اسلامی را حفظ و بر ضدیت و دشمنی با امریکا ادامه دهد.
فوروم جهانی اقتصاد، که به دلیل برگزاری آن در داوس سوئیس، به کنفرانس داوس مشهور است، روز سه شنبه ۱۷ ژانویه نخستین روز خود را پشت سر گذاشت. سخنران اصلی این روز شی جین پینگ رئیس جمهور چین بود، که در غیاب رهبران نخست کشورهائی چون امریکا و آلمان، شخصیت اصلی تمام کنفرانس داوس ۲۰۱۷ نیز خواهد بود. شی جین پینگ با مروری کلی بر سمتگیریهای آتی در اقتصاد چین و با ارائۀ برخی ارقام نجومی از حجم ممکن مبادلات این کشور با جهان خارج و خاصه با امریکا، تأکید کرد که “دروازه های چین چارتاق باز اند. چین دروازه هایش را نخواهد بست.” و اظهار امیدواری کرد که دیگر کشورها نیز دروازه هایشان را نبندند.
مانع بزرگی که قادر بود تاثیرگذار در گزینش رهبر آینده نظام و همچنین مانعی بر سر راه تصمیمات یکسویه بیت رهبری باشد، عملا از میان رفت و در این میان کس دیگری نیست که بتواند نقش رفسنجانی را که دیگر در حیات نیست، بعهده گیرد. رفسنجانی و شخصیت هایی نظیر او تنها در حکومت های بسته قابلیت های تاثیرگذاری می یابند، یعنی آنجا که مردم نقشی در فرایند تصمیم گیریهای حاکمیت ندارند.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
پیشرفت علم و تکنولوژی و نوآوری‌های این عرصه و گسترش و همه‌گیری فضای مجازی، امکان بی‌بدیلی را برای نور انداختن بر تاریکخانه اشباح و برملا کردن دروغ و نیرنگ‌های پشت پرده جریان‌های تندرو فراهم آورده است.
ریسکی که حکومت انجام داد و فکر می‌کرد که با اتخاذ این روش می‌تواند هم مشارکت را بالا ببرد و هم یک جناح اصول‌گرای میانه را بار دیگر بر راس دولت بگمارد، باعث شکست‌اش در هردو مورد شد.
ای کاش رسالت پروژه‌ی میرباقری‌هراسی، مقدمه‌ی ضدحمله به آن بود. اما نیست و عملاً ترمزی‌ست در برابر پیشرفت و دعوت به آهسته بیا و آهسته برو که گربه شاخت نزند.
کاش می‌شد دوباره مثل آن روزها به یاد مردم بیفتیم و به آنها سر بزنیم و مثل آن روزها صمیمانه پای درد دلشان بنشینیم و ببینیم که چه دل خونی از فساد اربابان خود دارند.
اگر قوانین را تنها وسیله‌ای برای برقراری نظم در جامعه فرض کنیم،حاکمیت قانون به مفهوم برقراری نظم و انضباط اجتماعی خواهد. در این روی‌کرد قانون تنظیم‌کنندۀ روابط حاکمیت و شهروندان نبوده و اصولی خشک و بی‌روح‌اند. اما اگر مبنای تصویب قوانین تنظیم روابط دولت و شهروندان باشد، قانون و حاکمیت آن یک ارزش در کنار ارزش‌هایی مانند آزادی،عدالت و مشارکت سیاسی خواهد بود.
میزان توانایی کارگران برای برگزاری اقدامات مشترک، از جمله اعتصابات و عدم شرکت در امر تولید، مرتبط است با میزان دسترسی آنها به تشکل های صنفی مستقل و امکان ایجاد تشکل های جدید در مراکز کار. ولی در جمهوری اسلامی نه تنها حقوق پایه ای کارگران برای سازمان دهی و داشتن تشکل های مستقل رعایت نمیشود، بلکه فعالان کارگری، از جمله شریفه محمدی، مرتبا سرکوب و محکوم به حبس های طولانی مدت، ضربات شلاق و حتی اعدام میشوند.
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کم‌توقع داشت. بی‌ادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایم‌اش آرام‌بخش جمع رفقای‌اش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق به‌معنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمان‌مان، سازمان البرز و ما!
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
