منو
یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۹:۲۷
منو
یکشنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۹:۲۷
همه ما جمهوری اسلامی را که حکومتی است استبدادی با گرایش قوی تمامیت خواهی، دین سالار و مبتنی بر ولایت فقیه، شناخته و تجربه کرده‌ایم و یقین یافته‌ایم که سرکوب و اعمال تبعیض های مختلف خصوصیت بنیادین آنست. نظام ولایت فقیه نه تنها مانع هرگونه رشد و توسعه دمکراتیک جامعه ما است بلکه ویرانگر و نابود کننده استعدادهایی است که این جامعه برای پیشرفت خود دارد. جامعه ما از این حکومت باید بگذرد و نظامی مبتنی بر دمکراسی و سکولاریسم را جایگزین آن کند. یک جمهوری که بر دموکراسی استوار باشد. حزب نوبنیاد ما عزم دارد که همه توان خود در این راه بگذارد و بکوشد تا گذار در کشور از طریق مبارزه مسالمت آمیز و خشونت پرهیز و متکی بر مقاومت و خیزش اجتماعی صورت گیرد.
عقلا جمع عاقل بمعنای خردمندان- هوشمندان.
قوم بمعنای گروه مردم- جماعتی از مردم- خویشاوندان.
آقای رفسنجانی در نشست خود با جمعی از مسئولین، مدیران و کارشناسان حوزه رسانه وصنعت گفت “عقلای قوم کم‌کم دارند متوجه می‌شوند که سوراخ‌کردن کشتی انقلاب همه را غرق می‌کند.” من در این جستار کوتاه در پی شکافتن تغییر رفتار “عقلای قوم” نیستم، بل پرداختن به استفاده ابزاری از این دو واژه که در اهداف قدرت اند، صورت می گیرد.
آنانی کە سریال ‘شهرزاد’ را دیدەاند حتما بە یک بخش این فیلم توجە نشان دادەاند، هنگامی کە ‘بزرگ آقا’ ی کلان سرمایەدار، در جواب یک افسر رژیم پهلوی آنگاە کە او سرفرازانە از طغیان خودجوش مردمی در جریان کودتای ۲۸ مرداد می گوید، با لبخندی زهرآگین و با طعنە جواب می دهد “طغیان خودجوش مردم؟!”
همانگونه که نائومی کلاین در دکترین شُک سالها قبل نوشته بود سیاست ترامپ-ماسک و پیشوای ایشان خاویر مایلی بر شُک درمانی اجتماعی استوار است. این سیاست نیازمند انست که همه چیز بسرعت و در حالیکه هنوز مردم در شُک اولیه دست به‌گریبان‌اند کار را تمام کند. در طی یکسال از حکومت، خاویرمایلی ۲۰٪ از تمام کارمندان دولت را از کار برکنار کرد. بسیاری از ادارات دولتی از جمله آژانس مالیاتی و وزارت دارایی را تعطیل و بسیاری از خدمات دولتی از قبیل برق و آب و تلفن و خدمات شهری را به بخش خصوصی واگذار نمود.
پاپ فرانسیس در کتاب زندگی‌نامه‌اش می‌نویسد: «یادم می‌آید که ماجرای روزنبرگ‌ها یکی از نخستین موضوعاتی بود که با استر درباره‌اش بحث کردیم. او این ماجرا را برایم تعریف کرد و دیدگاه خودش را، به‌عنوان یک فعال سیاسی، برایم بازگو کرد.»
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) وقوع این فاجعۀ شوم را به مردم میهن‌مان، به شهروندان بندرعباس و خانواده‌های داغ‌دار و آسیب‌دیده تسلیت می‌گوید. ما در این لحظات سخت همراه و هم‌دوش مردم بندرعباس سوگوارِ جان‌های از دست رفته و نگران و چشم‌به راه بهبود زخمی‌های این حادثه‌ایم.
فاجعۀ تکان‌دهندۀ مرگ رفیق و یار دیرین جنبش فدایی، حسن عرب‌زاده (اسد) و فرزند ۴۳ ساله‌اش محسن، ما را در بُهت، اندوه و سوگی عمیق فرو برد. بهت و ناباوری از آن رو، که این اسطورۀ استقامت که از هفت‌خانِ رنج گذر کرده بود، دیگر از کدام ضربۀ ناچشیدۀ سرنوشت بیمناک بود که رهایی از آن را در مرگِ خودخواسته جُست؟ کدام دیو در کمین بود تا پهلوانِ خسته را در خانِ هشتم از پای درآورد؟
جایی، در اعماقِ امید، یاد تو، خاطره‌ای خواهد ماند، از تکاپوی نفس در تقلّای حضور
اگرچه شرایط اقتصادی و اجتماعی نامساعد کارگران واقعیتی انکارناپذیر است، اما این وضعیت به‌تنهایی منجر به بازگشت به روش‌های سنتی مبارزه، به ویژه تشکیل هسته‌های مخفی، نمی‌شود. ضمن اینکه در تاریخ مبارزات کارگری ایران همواره خطرات امنیتی و نظارت‌های شدید مانع جدی برای گسترش این هسته‌ها بوده‌اند.
کلان شهرهای ایران ده ها سال از شهرهای مشابه مانند سائو پولو امن تر بود اما با فقیر شدن مردم کلان شهرهای ایران هم ناامن شده است. آن هم در شهرهایی که پر از ماموران امنیتی که وظیفه آنها فقط آزار زنان و دختران است.
در آن دوره جنبش چپ آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان نیرویی موثر در برابر دیکتاتوری و ارتجاع بود. حذف رهبران برجستۀ این جنبش تلاشی اگاهانه برای جلوگیری از هم‌بستگی و رشد جریان‌های مترقی و باز کردن راه برای نیروهای واپس‌گرا بود. رژیم شاه با سرکوب و کشتار بی‌امان نیروهای مترقی چون فداییان و مجاهدین خلق و اعمال فشار بر نیروهای ملی، چپ، و ملی-مذهبی،میدان را برای رشد و نفوذ نیروهای مذهبی ارتجاعی هموار کرد.
سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) وقوع این فاجعۀ شوم را به مردم میهن‌مان، به شهروندان بندرعباس و خانواده‌های داغ‌دار و آسیب‌دیده تسلیت می‌گوید. ما در این لحظات سخت همراه و هم‌دوش مردم بندرعباس سوگوارِ جان‌های از دست رفته و نگران و چشم‌به راه بهبود زخمی‌های این حادثه‌ایم.
در آن دوره جنبش چپ آزادی‌خواه و عدالت‌طلب در حال تثبیت جایگاه خود به عنوان نیرویی موثر در برابر دیکتاتوری و ارتجاع بود. حذف رهبران برجستۀ این جنبش تلاشی اگاهانه برای جلوگیری از هم‌بستگی و رشد جریان‌های مترقی و باز کردن راه برای نیروهای واپس‌گرا بود. رژیم شاه با سرکوب و کشتار بی‌امان نیروهای مترقی چون فداییان و مجاهدین خلق و اعمال فشار بر نیروهای ملی، چپ، و ملی-مذهبی،میدان را برای رشد و نفوذ نیروهای مذهبی ارتجاعی هموار کرد.
