منو
دوشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۰:۰۱
منو
دوشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۰:۰۱
جنبش فداییان خلق ایران میراث‌دار جنبش عدالت‌خواهی تاریخی در سرزمین ما و رزم مبارزان و مبارزات نیروهای چپ سوسیالیستی است که از اوان راه‌یابی به میهن ما تحت تعقیب، دستگیری، سرکوب، شکنجه و کشتار حکومت استبدادی دو شاه مشروطه‌ستیز بودند. نبرد نیروهای چپ در تمامی این بیش از یک قرن در میهن ما بلاوقفه ادامه یافته است. سازمان ما بدان مفتخر است که پس از گذشت بیش از ۶۰ سال از اوان شکل‌گیری هسته‌های اولیهٔ جنبش فداییان خلق هنوز در راه همان آرمان، آماج‌ها، اهداف، ارزش‌ها، «در راه خدمت به مردم و میهن و در راستای تحقق منافع کارگران و زحمتکشان» مبارزه می‌کند و می‌کوشد به عنوان تشکلی خلاق و پویا با سیاست‌گذاری مسئولانه در انجام وظایف مبارزاتی خود در قبال مردم و میهن بکوشد.
مدتی قبل بانو صابری بسیاری از اشعار و دست نوشته های همسرش عباسعلی منشی رودسری را در مجموعه ای گردآوری کرد و بعد از تلاش های بسیار، تصمیم به انتشار آن گرفت. نشر مهری در انگلستان آنرا منتشر کرد. در این کتاب می توان با شعرها، نامه‌ها، اسناد و تقریبا تمام چیزهایی که از عباسعلی منشی رودسری ـ زندانی سیاسی که در تابستان خونین ۱۳۶۷ در کشتار زندانیان سیاسی جانباخت- به جا مانده است آشنا شد و سیر اندیشه‌های انسانی که به خانواده و مردمش عشق می‌ورزید را مشاهده کرد.
در مبارزات اخیر ما شاهد موفقیت‌های کوچک با وجود بسیج‌های بزرگ هستیم. نقش نیروی چپ در این جنبش‌ها بسیار کمرنگ است. در اینجا چپ باید به این پرسش ناخوشایند اما لازم پاسخ دهد: چه اشتباهی رخ داد؟ قطعاً قدرت سرکوب افزایش یافته است، ولی آیا واقعاً شدت سرکوب بسیار بیشتر از گذشته است؟ واقعیت این است که ضعف کنونی چپ را نمی‌توان به سادگی تنها به شدت سرکوب محدود کرد. باید صادقانه پذیرفت که مشکلات بزرگی در صفوف چپ و استراتژی و تاکتیک ان وجود دارد.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
امروز یک‌شنبه۷ مردادماه ۱۴۰۳ (۲۸ جولای ۲۰۲۴ میلادی) خبر رسید که قلب رفیق گرامی‌مان احمد قاضی‌عسکر در بیمارستانی در مشهد از حرکت ایستاد. قلبی که سال‌ها برای بهروزی مردم میهن‌مان می‌تپید.
امانوئل مکرون فرانسه را رها کرده است. از جمله در صحنه بین‌المللی، ترجیح دادن حمایت از راه‌های جنگ‌طلبانه به‌جای صلح در اوکراین و همچنین خاورمیانه، کاملاً پشت سر سیاست آمریکا قرار گرفته است. ما (اما) وظایف خود را در پارلمان تماماً به‌انجام خواهیم رساند. با سناتورهای زن و مرد و نمایندگان کمونیست و همگروه آن در مجلس.
در اوج تابستان نسیم می‌وزد و صحرای فریب‌خورده چهره‌ی ملول تابستانی خود را بازمی‌یابد. علف‌ها سرفرو می‌آورند و ناگاه فضا از صدا خاموش می‌شود. همه‌اش آسمان است و کوه و صحرا. آوازهای برخاسته از انبوه علف‌های خشکیده، خاموش‌اند!
یونسکو سندی را در بارۀ نقش مثبت هرچه رو به گسترش هوش مصنوعی در زمینه ارتقاء توانمندی مردم در سیاست‌ورزی مستقیم و فراگیر منتشر کرده. در این سند بیان شده:”هوش مصنوعی فرصتی برای بهبود فرآیند دموکراتیک در جوامع ما است”
نئوکانتی‌ها مدعی بودند که از طریق رجوع به نظرات کانت می‌توان بر بحران فلسفه بورژوازی و روند پیروزی کمونیسم غالب شد. این جریان عکس‌العملی نیز بود به جنبش ایده‌آلیسم آلمانی؛ که همزمان شد با تشکیل کمون پاریس و شدت مبارزات طبقاتی در جوامع در حال صنعتی شدن.
میزان توانایی کارگران برای برگزاری اقدامات مشترک، از جمله اعتصابات و عدم شرکت در امر تولید، مرتبط است با میزان دسترسی آنها به تشکل های صنفی مستقل و امکان ایجاد تشکل های جدید در مراکز کار. ولی در جمهوری اسلامی نه تنها حقوق پایه ای کارگران برای سازمان دهی و داشتن تشکل های مستقل رعایت نمیشود، بلکه فعالان کارگری، از جمله شریفه محمدی، مرتبا سرکوب و محکوم به حبس های طولانی مدت، ضربات شلاق و حتی اعدام میشوند.
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کم‌توقع داشت. بی‌ادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایم‌اش آرام‌بخش جمع رفقای‌اش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق به‌معنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمان‌مان، سازمان البرز و ما!
ما بر این باوریم که با مبارزهٔ هم‌سوی همهٔ نیروهای مترقّی باورمند به آزادی، برابری، مردم‌سالاری (دموکراسی) و عدالت اجتماعی در زمینهٔ حکم منفور اعدام نیز می‌توان ارادهٔ حقوق بشری قاطبهٔ مردم را به این نظام جنایت‌کار تحمیل کرد. ما هم‌صدا با همهٔ این مبارزان لغو حکم اعدام شریفهٔ محمدی را خواهانیم و هم‌نوا با همهٔ نیروهای مترقّی ایران اعلام می‌کنیم جای مبارزان راه بهروزی مردم زندان نیست.
