جمعه ۸ تیر ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۳
سازمان فداییان خلق ایران(اکثریت) یکبار دیگر مخالفت اکید خود را با ماجراجوییهای خطرناک پیشآمده از سوی اسرائیل و واکنش متقابل جمهوری اسلامی ایران و ادامۀ حملات نظامی چه از سوی جمهوری اسلامی و چه از سوی اسرائیل، اعلام و قاطعانه از تلاشهای دیپلماتیک برای رفع اختلافات منتج به این حوادث حمایت میکند.
خانمها حامدی و محمدی پس از نزدیک به هژده ماه حبس با وثیقهٔ بسیار سنگین و باورنکردنی ۱۰ میلیارد تومان برای هر یک به طور موقت آزاد شدهاند. ضمن اعتراض به موقت بودن آزادی این دو همکار عزیز و همچنین به در زندان بودن گروهی دیگر از روزنامه نگاران و اصحاب مطبوعات، آزادی همهٔ زندانیان سیاسی …
اگرچه هنوز کسی انجام این اقدام تبهکارانه را بر عهده نگرفته و زود است که ما بتوانیم مسئول مستقیمی برای این عملیات معرفی کنیم اما وقتی در این فضا یک اقدام تروریستی در ایران به وقوع میپیوند نا خود آگاه چشمها، گوشها ،و انگشتها به سوی اسرائیل نشانهگیری می شود … در چنین شرایطی خویشتن داری … مهمترین اقدامی است که امروز از حاکمیت جمهوری اسلامی انتظار می رود.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سختتر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محلهای کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمعهای اعتراضی میزنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
در روز جانباختگان فدایی، یاد تمامی دیگر جانباختگان راه آزادی، برابری و عدالت را نیز گرامی میداریم و باور داریم که دادخواهان کشتارهای خونین این چهاردهه راهی را که تاکنون با پایداری خستگیناپذیری رفتهاند، تا روشن شدن همۀ حقایق و محاکمه آمرین و عاملین قتل عزیزانشان ادامه خواهند داد.
تابستان سال ۵۰، هنوز دیپلم نگرفته بودم. با پسر خواهرم در جاده ساوه کار می کردیم و اتاقی اجاره ای داشتیم در خیابان «شیخ هادی». مسیر کار روزانه ما از میدان توپخانه می گذشت و پارک شهر … و کارمان هم بگونه ای بود که عمدتاً صبح های زود در راه بودیم و ساک دستی ما مورد توجه پاسبانها بود… و ما هم کنجکاو این موضوع … آن سالها، پاسبانها بصورت دوبدو حرکت می کردند!…
چهار زندانی بهنامهای مهدی شریفیان، کسری کرمی، هادی رستمی و مهدی شاهیوند که به اتهام «سرقت» به قطع انگشتان دست محکوم شدهاند، در زندان مرکزی ارومیه (دریا) در معرض خطر قریب الوقوع اجرای حکم قرار دارند..
سربازان سر تا پا مسلح به کاخ دولتی در لاپاز یورش بردند, اما پس از چند ساعت همه چیز دوباره آرام شد و اوضاع به حالت عادی برگشت, اما با توجه به سابقه وقوع کودتا ها در این منطقه, و با توجه به شکست فوری کودتا,ظاهرا در بولیوی سردرگمی بزرگی به وجود آمده است.! مردم این کشور آمریکای جنوبی از خود می پرسند, آیا این یک کودتا بود و اگر چنین است: آیا واقعا کار کودتاچیان تمام شده است؟
این متن در باره آنچه است که بر سازمانمان از سالهای ۱۳۵۳ تا آغاز انقلاب گذشت. این صحبت ها با تمرکز به مسائل میدانی در باره تیم ها، حمله هایی که به آنها شد و نحوه سازماندهی و باز سازی آنهاست. اینها مسائلی است که من خودم مستقیم و غیر مستقیم بر آنها ناظر بودم و یا در آنها شرکت داشتم.
مردم از «روزنهگشایی» و اصلاحات معنادار در درون ساختار عملاً موجود عبور کردهاند و به آن امیدی ندارند. جامعه در مرحلۀ تحولطلبی و ایجاد تغییرات اساسی در ساختار موجود قراردارد…
در روز جانباختگان فدایی، یاد تمامی دیگر جانباختگان راه آزادی، برابری و عدالت را نیز گرامی میداریم و باور داریم که دادخواهان کشتارهای خونین این چهاردهه راهی را که تاکنون با پایداری خستگیناپذیری رفتهاند، تا روشن شدن همۀ حقایق و محاکمه آمرین و عاملین قتل عزیزانشان ادامه خواهند داد.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کمتوقع داشت. بیادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایماش آرامبخش جمع رفقایاش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق بهمعنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمانمان، سازمان البرز و ما!
در روز جانباختگان فدایی، یاد تمامی دیگر جانباختگان راه آزادی، برابری و عدالت را نیز گرامی میداریم و باور داریم که دادخواهان کشتارهای خونین این چهاردهه راهی را که تاکنون با پایداری خستگیناپذیری رفتهاند، تا روشن شدن همۀ حقایق و محاکمه آمرین و عاملین قتل عزیزانشان ادامه خواهند داد.