منو
یکشنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۳ - ۱۳:۵۲
منو
یکشنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۳ - ۱۳:۵۲
باور ما این است که هم دستگیری‌های وسیع و هم تصمیم و اقدام به آزادی زندانیان تحت لوای «عفو»، نتیجهٔ اقتدار و توان فزایندهٔ این جنبش است؛ جنبشی که در حیات شش‌ماههٔ خود میهن ما و مطالبات، توان، انگیزه و روحیهٔ مردم را گام‌های بلندی به پیش برده و نه تنها خواست و ارادۀ خود را به حاکمیت تحمیل کرده، بلکه نوید پایان نظام فقاهتی و گذار از جمهوری اسلامی را می‌دهد.
ظهر روز پنجشنبه ۱۹ آذر ۱۴۰۰، اعضای کانون نویسندگان ایران و جمعی از دوست‌داران محمد مختاری و محمدجعفر پوینده در گورستان امامزاده طاهر، مزار آن ها را گلباران کردند. یکی از اعضای هیئت دبیران، بیانیه‌ی کانون به مناسبت بیست و سومین سالگرد قتلهای سیاسی زنجیره‌ای را خواند که دقایقی بعد نیروهای امنیتی به حاضران نزدیک شدند تا آن‌ها را وادار به خروج از گورستان کنند. در این میان یکی از اعضای هیئت دبیران را به کناری کشیدند و تلفن دستی او را دقایقی توقیف و عکس‌ها و فیلم‌های ضبط شده از مراسم را حذف کردند.
صفحه اینستاگرام بنیاد ستار بهشتی، روز جمعه با انتشار تصویری از خانم گوهرعشقی، در حالی که با سر و صورت باندپیچی شده روی تخت بیمارستان است گزارش داده که این حادثه روز پنجشنبه در ساعت ۱۱ صبح به وقت تهران رخ داده است. یکی از شاهدان عینی گفت: “اکثر مردم رباط کریم، خانم گوهرعشقی را می‌شناسند، به‌ویژه سال‌ها است که وی همه روزه در این ساعت برای دیدار مزار فرزندش ستار بهشتی به امامزاده می‌رود، من داخل مغازه بودم که صدای فریاد و کمک خواهی مردم بلند شد.
در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …
همان طورکه انتظار می رفت, که کیر استارمر رهبر حزب کارگر انگلستان بعد از ظهر امروز جمعه ۵ ژوئن , پس از استعفای سوناک نخست وزیر سابق, مورد استقبال چارلز سوم شاه انگلستان قرارگرفت و فرمان نخست وزیری خود را دریافت کرد تا کابینه خود را معرفی نماید و سپس چشم انداز حزب خود را برای آینده بریتانیا در سخنرانی در داونینگ استریت بیان نماید.
شورای نگهبان، یک نهاد قدرتمند تحت کنترل و وابسته به رهبر جمهوری اسلامی، همیشه نامزدها را از نظر مناسب بودن ایدئولوژیک بررسی می کند. بسیاری از ایرانیان پس از تلاش های ناموفق برای اصلاحات، سرکوب سیاسی و بحران اقتصادی از سیاست ناامید شده اند.
راست افراطی برای جمهوری ما، برای دموکراسی ما و برای کارگران زن و مرد زهر مهلکی است.
سندیکای ث-ژ-ت هیچگاه راست افراطی را با هیچ یک از دیگر نیروهای سیاسی یکسان به‌حساب نخواهد آورد. راست افراطی نژادپرست، یهودی‌ستیز، اسلام‌هراس، جنسیت‌گرا، همجنسگرا‌هراس و خشن است.
از آن‌جا که در ایران هیچ گونه نظارت بی‌طرفی بر شمارش آرا وجود ندارد، حکومت هر رقمی را که دلش می‌خواهد اعلام می‌کند. در هر صورت، حتی اگر آمار حکومت را هم بپذیریم، حدود ۶۰ درصد از مردم واجد شرایط در این رای‌گیری شرکت نکرده‌اند و این هشداری بزرگ به حکومت است.
بر خلاف اصولی مثل عدالت و آزادی، همبستگی تا قبل از میانه‌ی قرن نوزدهم، یعنی کمی پیش از آنکه به شعار جنبش کارگری تبدیل شود، مفهوم سیاسیِ پرطرفداری نبود …
مردم از «روزنه‌گشایی» و اصلاحات معنا‌دار در درون ساختار عملاً موجود عبور کرده‌اند و به آن امیدی ندارند. جامعه در مرحلۀ تحول‌طلبی و ایجاد تغییرات اساسی در ساختار موجود قراردارد…
سعید جلیلی، نامزد مورد حمایت جبههٔ پایداری، با پیشینۀ وابستگی فکری و تشکیلاتی به انجمن حجتیه، از چهره‌های متحجر و تاریک‌اندیش جمهوری اسلامی و نماد ایستایی در برابر مطالبات بر حق مردم برای تغییر و تحول اساسی است. او با دشمن‌تراشی کورکورانهٔ خود از عوامل مهم عدم حصول توافق بین‌المللی در راستای تأمین منافع مردم و مصالح میهن ما بود. جلیلی فردی از هستهٔ سخت قدرت و ادامه‌دهندۀ حتی افراطی‌تر دولت رئیسی است. راهبرد او در انتخابات تکیه بر تشکیلات پایداری و سوءاستفادۀ آشکار از امکانات دولتی است.
رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کم‌توقع داشت. بی‌ادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایم‌اش آرام‌بخش جمع رفقای‌اش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق به‌معنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمان‌مان، سازمان البرز و ما!
سعید جلیلی، نامزد مورد حمایت جبههٔ پایداری، با پیشینۀ وابستگی فکری و تشکیلاتی به انجمن حجتیه، از چهره‌های متحجر و تاریک‌اندیش جمهوری اسلامی و نماد ایستایی در برابر مطالبات بر حق مردم برای تغییر و تحول اساسی است. او با دشمن‌تراشی کورکورانهٔ خود از عوامل مهم عدم حصول توافق بین‌المللی در راستای تأمین منافع مردم و مصالح میهن ما بود. جلیلی فردی از هستهٔ سخت قدرت و ادامه‌دهندۀ حتی افراطی‌تر دولت رئیسی است. راهبرد او در انتخابات تکیه بر تشکیلات پایداری و سوءاستفادۀ آشکار از امکانات دولتی است.
