وجدان مردم ایران، این فاجعۀ انسانی را نخواهد پذیرفت
با افشاء جنایات “آیت الله مرگ”، باید او را وادار به انصراف نمود!
ابراهیم رئیسی کاندیدای رئیس جمهوری شده است. او جزو “هیئت مرگ” بود. رئیسی همراه با دیگر اعضاء “هیئت مرگ” یعنی حجتالاسلام حسینعلی نیری، حاکم شرع وقت در زندان اوین، مصطفی پورمحمدی، نماینده وزارت اطلاعات در کمیسیون مرگ و مرتضی اشراقی، دادستان تهران، حکم اعدام هزاران زندانی سیاسی را در سال ۶٧ صادر کردند.
رئیسی در آستانه بیست سالگی دادیاری کرج و سپس با حکم علی قدوسی، دادستان کل انقلاب کرج و همدان و در سال ۱۳۶۴ جانشین دادستان انقلاب تهران شد. او در مقام دادستانی مخالفین را به جوخه اعدام سپرد و به زندان های سنگین محکوم کرد. در پاداش به کارهای جنایتکارانه او، آیت الله خمینی رئیسی را در سال ۶٧ برای هیئت مرگ انتخاب کرد.
کارنامه رئیسی به عنوان عضو “هیات مرگ” برای فعالین سیاسی و مدنی آشکار بود. اما نقش رئیسی در کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶٧ بعد از انتشار نوار صحبت آیت الله منتطری با هیئت مرگ، در رسانه ها و شبکه های اجتماعی وسیعأ انعکاس یافت و گروه های وسیعی از جامعه از آن آگاهی پیدا کردند. رئیسی بعد از انتشار نوار، در توجیه جنایات خود گفت: “فتنه منافقان بسیار گسترده بود به طوری که گاهی روزانه ۱۰۰ ترور صورت میگرفت؛ منافقان در کشور بیش از ۱۷ هزار نفر به شهادت رساندند که رییس جمهور، نخست وزیر، رییس دیوان عالی کشور از جمله آن افراد بودند”. زندگی رئیسی سراسر با جنایت همراه است. دست او به خون نه ده ها و صدها بلکه هزاران انسان آغشته است. پرونده سرشار از جنایت او، هنوز باز است و خانواده قربانیان خواستار محاکمه او و سایر اعضاء هیئت مرگ اند.
ابراهیم رئیسی کاندیدای جریان راست افراطی، نظامی ـ امنیتی ها، قوه قضائیه، علی خامنه ای و بیت اوست. به بیان دیگر کاندیدای “نظام”. “نظام” در تلاش است حسن روحانی را تک دوره ای کند و رئیسی را به پیروزی برساند تا او هم در مقام اجرائی تجربه به دست آورد، شرط “مدیر و مدبر بودن” را برای رهبر آینده جمهوری اسلامی کسب کند و هم قوه مجریه را به دست گیرد. این مجموعه می انگارد که با برکشیدن رئیسی به ریاست جمهوری، می تواند به چندین معضل بزرگ سیاسی و اقتصادی در جمهوری اسلامی، از بن بست “اقتصاد مقاومتی” تا خلاء ولایت آینده، به نفع خود پاسخ گوید.
خامنه ای و همدستان وی می خواهند یک جنایتکار را به مقام رئیس جمهور کشور برسانند و نمایندگی کشور در رابطه با سایر دولت ها و نهادهای بین المللی را به او بسپارند. یعنی یک جنایتکار نماینده کشور ما شود. این به سخره گرفتن آشکار شعور مردم ایران است.
وجدان مردم ما نمی پذیرد که یک جنایتکار رئیس جمهور و نماینده کشور شود. نباید اجازه داد که “آیت الله مرگ” و یک جنایتکار، قوه مجریه را در دست گیرد. باید جنایت او را به آگاهی مردم کشور و جهانیان رساند و در این مرحله او را وادار کرد که از کاندیداتوری منصرف شود. در انجام این مهم نقش بستگان قربانیان قتل عام سال ۶٧، نه فقط برای دادخواهی بلکه برای صیانت از عزت انسانی، بی بدیل است.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
