جمهوری اسلامی در سالگرد “۱۶ آذر” با یورش سازمان یافته به دانشگاه ها در تهران و شماری از شهرهای کشور، ده ها تن ازدانشجویان را دستگیر نمود. احضار، تهدید و بازداشت دانشجویان با هدف ارعاب و جلوگیری از برگزاری اجتماعات سراسری در دانشگاه های کشور پیش از ۱۶ آذر با دستگیری دانشجویان چپ آغاز شد و در روز های ۱۶ و ۱۸ آذر، این تهاجم به اوج رسید
به رغم دستگیری های گسترده و تشدید فضای امنیتی در دانشگاه ها، دانشجویان نه تنها مرعوب نشدند بلکه در برابر تهاجم نیروی استبداد ایستادگی نمودند. ارگان های سرکوب جمهوری اسلامی برای برگزار نشدن گردهمائی دانشجویان چپ ودمکرات در روز ۱۳ آذر و گردهمائی روز ۱۸ آذر از هیچ توطئه ای دریغ نکردند، اما دانشجویان با جسارت و مقاومت نقشه آنان را خنثی نمودند. روز ۱۸ آذر دانشجویان با گرایش فکری و تعلق اجتماعی متفاوت با حضور چشمگیر در تظاهرات، همبستگی خود را برای مبارزه علیه آزادی ستیزان به نمایش گذاشتند. دانشجویان در این دو روز گردهم آمدند تا صدای “دانشگاه پادگان نیست” را فریاد کنند. آن ها اعلام کردند که در مقابل تهاجم آزادی ستیزان خواهند ایستاد تا این” سنگر آزادی” فتح نشود.
. ماموران امنیتی در روز دانشجو به دانشجویان چپ که قصد داشتند مقابل دانشکده فنی دانشگاه تهران اجتماع کنند،یورش برده و نزدیک به ۳۰ تن از آنان را دستگیر نمودند. این دانشجویان و سایر دستگیر شدگان در اسارتگاه های رژیم تحت فشار قرار دارند و از حق تماس با خانواده و وکلایشان محرومند. بنا به برخی گزارش ها، وزارت اطلاعات برای تعدای از دانشجویان چپ و فعالان جنبش دانشجویی که در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد از دانشگاه ها اخراج شده اند، تیم بازجویی ویژه ای در نظر گرفته اند. آنان قصد دارند دانشجویان دستگیر شده را از سایرین جدا کنند.
برای تعداد دیگری از دستگیر شدگان، روزنامه کیهان از هم اکنون سرگرم پرونده سازی است. کیهان چهارتن از دانشجویان کرد را که در روز ۱۸ آذر از تریبون تظاهرات برای دانشجویان سخنرانی کردند و به دفاع از مطالبات خلق کرد در ایران پرداختند تجزیه طلب و عامل بیگانه نامیده و زمینه را برای سرکوب شدید آنان فراهم کرده است. این چهار تن به همراه سایر بازداشت شدگان، همچنان دربند هستند.
جنبش دانشجوئی روزهای سخت و تلخی را از سر میگذرا ند. جمهوری اسلامی در طی دو سال گذشته سازمان یافته تراز گذشته علیه جنبش دانشجوئی و دانشگاه های کشور توطئه کرده است. احضار و دستگیری، شکنجه و محاکمه دانشجویان، محروم کردن دائمی و موقت آنان، انحلال انجمن های اسلامی، تعطیلی نشریات دانشجوئی، راه انداختن تشکل های وابسته به ارگان های سرکوبگر رژیم در دانشگاه های کشور، اخراج استادان مستقل و برجسته، از جمله این اقدامات است. جمهوری اسلامی تلاش کرده است که فضای پادگانی و امنیتی را در دانشگاه های کشور حاکم گرداند.
برگزاری مراسم ۱۶ آذر در تهرات و تعدادی از شهرستان های کشور حاکی از آن است که “دانشگاه زنده است” و حتی دولت نظامی ـ امنیتی جمهوری اسلامی نیز علیرغم سرکوب و بازداشت قادر نیست که صدای اعتراض دانشجویان را خاموش سازد. دانشجویان همچنان در دفاع از آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی ثابت قدم هستند و همراه با سایر جنبش های اجتماعی در مقابل پیشروی ارتجاع حاکم ایستاده اند.
گردهمائی ۱۸ آذر به حاکمان نشان داد که اقدامات سرکوبگرانه و تفرقه افکنانه آن ها تاثیر جدی در صفوف متحد دانشجویان ندارد و دانشجویان همچنان به شعار”اتحاد، مبارزه، پیروزی “پایبند هستند و در برابر استبداد و در دفاع از آزادی متحد ویکپارچه ایستاده اند.
ما همصدا باسایر نیروهای آزادیخواه کشور، ضمن محکوم کردن یورش جمهوری اسلامی به دانشگاه ها، همه آزادیخواهان را به مبارزه متحد برای آزادی هرچه سریعتر دانشجویان بازداشتی فرا می خوانیم. دانشجویان برای آزادی به بند کشیده شده اند، با حمایت همه جانبه از دانشجویان در بند، صدای آنان را علیه استبداد و در دفاع از آزادی پر طنین کنیم.
حزب دمکرات کردستان ایران،
حزب کومه له کردستان ایران،
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران،
سازمان فدائیان خلق ایران ـ اکثریت،
۲۲ آذر ۱۳۸۶ ( ۱۳ دسامبر ۲۰۰۷ )
