سنندج حالت شهر جنگزده به خود گرفته است. برپایه آخرین گزارشها از این شهر، تاکنون شش نفر جان خود را از دست دادهاند، دهها نفر جراحت برداشتهاند، و تعداد نامعلومی دستگیر شدهاند. دود و آتش همه جا را فراگرفته و شهر به حال تعطیل درآمده است. درگیری مردم خشمگین با نیروهای سرکوبگر در خیابانهای پاسداران، فردوسی، بلوار کردستان، حسنآباد، کشاورز، آبیدر، شریفآباد، شاپور، طالقانی، وکیل، نبوت، ژاندارمری، قطارچیان و محله دردشت جریان داشته است. خسارات سنگینی به اماکن عمومی، دولتی و مغازههای مردم وارد آمده است. افراد گارد ویژه سرکوب اعزامی از شهرهای مجاور در میادین و خیابانهای اصلی شهر مستقر شدهاند و با خشونت علیه مردم عمل می کنند. سیاست به نمایشدرآمده حکومت علیه معترضین، گلوله و خشونت است.
به خاک و خون کشیدهشدن مردم سنندج پیآمداقدام سرکوبگرانهای است که حکومت علیه تجمع مسالمتجویانه بخشی از اهالی این شهر نسبت به خشونتهای اخیر نیروهای امنیتی و انتظامی در دیگر شهرهای کردستان از خود نشان داد. تجمع مسالمتآمیز ساعت شش عصر دوشنبه در پارک استقلال سنندج برای ابراز همدردی با مردم شهرهای مهاباد، سردشت، پیرانشهر، اشنویه، دیواندره و بانه و اعتراض به سرکوب وحشیانه اهالی این شهرها توسط حکومت بود. در حالیکه متحصنین با اجتماعی آرام، در بیانیه خود بر تشکیل دادگاهی علنی و مجازات عاملین و آمرین قتل جوان مهابادی، آزادی فوری همه دستگیرشدگان اعتراضات اخیر شهرهای کردستان، پایاندادن به فضای سرکوب، ایجاد رعب، شکنجه و تحقیر در همه این شهرها، و محکومیت اعدام کودکان زیر هیجده سال در شهر مشهد که تجلّی نقض آشکار کنوانسیون حقوق کودک است تأکید کرده بودند، اما از مسئولان امنیتی و نظامی شهر همان پاسخ را گرفتند که هفته پیش دیگر اهالی کردنشین دریافت کرده بودند. در سنندج نیز، همان سیاست به اجرا در آمد که دیگر شهرهای کردستان آن را شاهد بودند.
شکنجه و قتل فجیح جوان مهابادی – شوانه قادری و به نمایش گذاشتهشدن جسد آش و لاششده وی در خیابانهای مهاباد، به نحوی خوشبینانه از سوی برخی رسانهها به عنوان اقدامی خودسرانه و انتقامجویانه معرفی شد. در پی آن نیز، واکنش سرکوبگرانه مأموران حکومت در برابر اعتراضات مردم خشمگین مهاباد، و سپس سردشت، پیرانشهر، اشنویه و دیگر شهرهای کُردنشین، سهلگیرانه به حساب عدم آمادگی و دستپاچهگی آنان نوشته شد. و اینک اما با جنایات حکومت در سنندج دیگر کسی نباید تردید کند که چنین خشونتی آنهم نه در یک روز و یک محل که طی دو هفته و در جا به جای کُردستان، تنها نشانه یک سیاست عمومی و اجرای فرمان از بالا و مرکز می تواند باشد. آیا این تصادفی است که حکومتی که در طول حاکمیت خود، سرکوب و جنگ در کردستان را پیش بُرده است و می داند که چه نفرت عمیقی در میان مردم کردستان نسبت به آن وجود دارد، دست مأموران خود را در این منطقه تا آنجا باز بگذارد که آنها با قساوت تمام یک جوان را آنچنان فجیع مثله کنند و بعد با جسدگردانی شنیع در شهر، ارعاب بیافرینند؟ برخورد بسیار خشن با تظاهرات در کردستان، آیا پاسخ به پیام مردم کردستان در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نیست که پائینترین سطح مشارکت در کل کشور را داشتند؟ این پرسشها از اینرو باید مطرح شود که دولت جدید احمدینژاد، در درون حاکمیت بیش از همه با گروهبندیهای نظامی، انتظامی و امنیتی مرتبط است و کردستان، آمادهتر از هر جای دیگر کشور برای به نمایش گذاشتن سیاست رُعب و سرکوب توسط این گروهبندی ها.
شواهد حاکی از آنست که دولت و سیاست جدید حتی پیش از استقرار رسمی خود، دست به کار شده تا ” قاطعیت ” خود در برابر اعتراض و مقاومتهای مردمی را نشان دهد. انتخاب قربانگاه کردستان از سوی سیاست جدید، اما در عین حال گزینه نامناسبی از سوی این سیاست حداکثرطلب است. جاییکه، مردم در آن استعداد بیشترین ایستادگی در برابر حکامی را دارند که در این منطقه منشا یک بیزاری تاریخی اهالی آن از خود شدهاند. خواستههای برحق مردم کردستان ایران در برخورداری از آموزش به زبان مادری خود، اشاعه فرهنگ کُردی، اداره امور محلی به دست نمایندگان خود که در یک انتخابات آزاد بر گزیده شده باشند و تحقق اصل عدمتمرکزقدرت در کشور، چنان گسترده و ریشه دار در میان مردم کردستان ایران است که هیچ نیروی سرکوبگری نمی تواند انگیزه مبارزه و مقاومت را از آنان بازستاند. هراقدام جنایتکارانه در این منطقه و هر انگیزهای که با خواستهای مردم کُرد گره خورده باشد، اخگرهایی هستند فتاده بر خرمن خشم مردم کردستان علیه زور و استبداد.
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) ضمن ابراز همدردی با خانوادهها و یاران همه جانباختهگان وقایع اخیر در کردستان و با محکوم کردن سیاست اعمال خشونت حداکثر جمهوری اسلامی در کردستان، ایستادگی مردم کردستان ایران در برابر رژیم زور و استبداد را می ستاید و آزادی بیدرنگ همه دستگیرشدگان وقایع اخیر این منطقه را خواستار است. جمهوری اسلامی، ولو به بهای جنایت و کشتار قادر نخواهد بود که جامعه ایران را در اختناق فرو برد.
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
یازده مرداد هزار و سیصد و هشتاد و چهار