ماشین اعدام جمهوری اسلامی راه افتاده و مدام قربانی می گیرد. در طی ۸ ماه گذشته جمهوری اسلامی حدود ۲۰۰ نفر را اعدام کرده است. در ماه گذشته در یک روز ۲۹ نفر اعدام شدند. به دنبال آن دو نوجوان که در زیر ۱۸ سال به اعدام محکوم شده بودند، در بوشهر به دار آویخته شدند. آخرین مورد، اعدام یعقوب مهرنهاد و عبدالناصر طاهری در هفته گذشته است.
یعقوب مهرنهاد یکی از فعالین جامعه مدنی، دبیر انجمن “جوانان صدای عدالت” و روزنامه نگار بلوچی بود و سرپرستی روزنامه مردمسالاری در استان سیستان و بلوچستان را به عهده داشت. در طی سالهای اخیر اولین باری است که یک روزنامه نگار و فعال جامعه مدنی اعدام می‌شود.
ارگانهای امنیتی به مهرنهاد اتهام ارتباط با گروه جندالله را زده و در یک محاکمه غیرعادلانه و در پشت درهای بسته و در غیاب وکیل مدافع و بدون حضور خانواده، او را محاکمه و به اعدام محکوم کردند.
اعدام مهرنهاد مشخصاً زهرچشم گرفتن از فعالین جامعه مدنی و روزنامه نگاران منتقد و انتقام گرفتن از گروه جندالله است. گروه جندالله در بلوچستان به کارهای جنایتکارانه ـ گروگانگیری و سربریدن گروگانها ـ دست می زند و جمهوری اسلامی که به سرکردگان این گروه دسترسی ندارد، در مقابل اقدامات آنها، کسانی چون مهرنهاد را به گروگان گرفته و به جوخه اعدام می سپارد. انتقامگیری در جمهوری اسلامی سابقه ای دیرینه دارد. نمونه بارز و برجسته آن، اعدامهای دسته جمعی هزاران زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ است که به دنبال حمله مجاهدین به غرب کشور صورت گرفت.
جمهوری اسلامی مبارزه مسالمت آمیز فعالین جنبشهای اجتماعی و فعالین مناطق ملی را بر نمی تابد، آنها را به زندانهای سنگین محکوم می کند و یا به جوخه اعدام می سپارد. جمهوری اسلامی با اعدامهای گسترده و با سرکوب خشن فعالین جنبشهای اجتماعی از جمله فعالین ملی بر ابعاد خشونت در جامعه می افزاید، مخالفین را به سوی اقدامات خشونت آمیز سوق می دهد و با خشونت به مقابله با آنها بر می خیزد.
نیروهای آزادی‌خواه!
هم اکنون عده ای از فعالین کرد در آستانه اعدام قرار دارند. سه فعال کرد به نامهای فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدریان مدتی قبل در دادگاه انقلاب تهران به اتهام “عضویت در یک حزب مخالف نظام” و “محاربه” به اعدام محکوم شدند. فرزاد کمانگر معلم و از فعالان حقوق بشر در ایران است که در مرداد ماه سال ۱۳۸۵ بازداشت و تحت شکنجه های وحشیانه در بازداشتگاههای ۲۰۹ اوین، اطلاعات کرمانشاه و اطلاعات سنندج قرار گرفت. دادگاه بدوی فرزاد کمانگر در چند دقیقه برگزار شده و در دادگاه به او و وکیلش امکان دفاع داده نشد. انور حسین پناهی و ارسلان اولیائی از زندان مرکزی سنندج به دادگاه انقلاب منتقل و حکم اعدام برای آنها ابلاغ شده است. انور حسین پناهی از معلمان و فعالان فرهنگی شهرستان دهگلان می باشد که مدتی را نیز به دلیل بدرفتاری و اعمال شکنجه در بازداشتگاه اطلاعات قروه در بیمارستان به سر برد. بهائیانی که مدتی قبل دستگیر شده اند به جاسوسی متهم گشته اند. خطر اعدام آنها را تهدید می کند. بنابر بیانیه سازمان بین المللی حقوق بشر حداقل ۱۳۲ متهم نوجوان در انتظار مرگ به سر می برند. به گفته این بیانیه رقم واقعی می تواند بسیار بیشتر از اینها باشد.
نیروهای آزادی‌خواه!
اعدام مغایر اعلامیه حقوق بشر است. در سالهای اخیر مرتباً بر تعداد کشورهائی که مجازات اعدام را لغو کرده اند، افزوده شده است. برخلاف این روند، جمهوری اسلامی بر میزان اعدامها در سالهای گذشته افزوده است. سال گذشته بیش از ۲۹۰ نفر در ایران اعدام شدند. اکثر آنان را در ملاء عام به دار آویختند. بدین ترتیب جمهوری اسلامی در جدول کشورهائی که در آن مجازات اعدام اعمال می‌شود، در مکان دوم و پس از چین قرار گرفته است.
باید ماشین اعدام جمهوری اسلامی را متوقف کرد و اجازه نداد که رژیم حاکم این همه از مردم کشور ما قربانی بگیرد. باید از سازمانهای بین المللی خواست که مسئله نقض حقوق بشر و به ویژه اعدامها را در کانون توجه قرار دهند و جمهوری اسلامی را برای تامین حقوق بشر و متوقف کردن اعدامها تحت فشار قرار دهند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۲۱ مرداد ماه ۱۳۸۷ (۱۱ آگوست ۲۰۰۸)
