جوانان به دنبال ساختن جامعه ای متمدن و پیشرو هستند که با جهان امروز هماهنگی داشته باشد. دانشجویان آن نیروی امید افرینی هستند که نشان خود را بر تحولات اجتمایی می کوبند .جنبش دانشجویی بخش جدایی ناپذیری از جنبشهای مردمی است و دانشجویان بە رغم تتوع در نظر و خواسگاە های اجتماعی شان منعکس کننده حقوق محرومین هستند.
جمهوری اسلامی از همان سالهای روی کار آمدنش کوشش کرد کلیه برنامه های آموزشی و محتوای دروس دانشگاهی را با مبانی دینی و ایدئولوژی حاکم انطباق دهد. و برای پیشبرد این سیاست که در تقابل با علم و اندیشه و مدرنیته قرار دارد از هیچ کوشش فرو گذار نکردە است. از حذف دروس علمی و رشته های علوم انسانی و جایگزین کردن مبانی فقهی بە جای دروس گرفته تا اخراج و دستگیری دانشجویان و استادید مجرب و متعهد دانشگاه ها و حذف گستردە غیر خودیها و گماردن عوامل وابسته بخود. از نظر مسولین جمهوری اسلامی مبانی دینی و فقهی بر علم و دانش ارجعیت دارد. بدین ترتیب تلاش برای تحقق دموکراسی و مدرنیته در مقابله با اقتدارگرایی و سنت, ضرورت استقلال دانشگاه از نهاد قدرت را به موضوع روز این جنبش فرارویاند و آنرا در جایگاه نیرویی بالنده و ناقد حاکمیت ولایی چهره نما کرد.
اکنون و در شرایطی که بیش از هر زمان دیگر کشور ما نیازمند توجه به امر آموزش رایگان و تامین امکانات فراگیر آموزش عمومی در تمامی سطوح می باشد، مسئولان امور سرگرم خصوصی سازی بخش آموزش و کالایی کردن هرچه بیشتر تحصیل و آموزش هستند. این اقدامات در شرایطی صورت می گیرد که نزدیک به یک سوم جمعیت ایران از دسترسی به ابتدایی ترین امکانات زندگی محرومند و در فقر و گرسنگی روزگار می گذرانند و نمی توانند هزینه های تحصیل فرزندان خود را تامین کنند. دنبال نمودن سیاست خصوصی سازی تحصیل و آموزش و گسترش ظلم و بی عدالتی صدمات زیادی بە فرزندان کارگران و زحمتکشان و طبقات فرودست جامعه وارد می کند.
امروز دانشجویان خواهان بر چیدن کلیه ارگانهای امنیتی از محیط دانشگاه ها و سپردن امور به نهادهای مستقل دانشجویان و استادان هستند. آنها مخالف تهی نمودن محتوای علمی کتاب های رشتە علوم انسانی هستند. دانشجویان خواستار لغو کامل تفکیک جنسیتی و سهمیه بندی بر مبنای جنسیت، حذف قوانین تبعیض آمیز علیە دختران دانشجو و مشارکت یکسان و بدون تبعیض زنان و مردان دانشجو در تمام امور مربوطە هستند، بازگرداندن دانشجویان ستاره دار و استادان اخراجی بە کار و دانشگاە ها از دیگر مطالبات اساسی دانشجویان هستند.
دانشجویان ایران بدرستی دریافته اند و اعلام کرده اند که با تشکل‌یابی فراگیر و شوراهای صنفی می‌توانند برنامه‌ها و قوانین دانشجو ستیز را بە چالش بکشند. دانشجویان نیک می دانند که اعتراضات صنفی دانشجویی لازم ست با مبارزات برحق کارگران، معلمان، زنان و تمام محرومان و مطرودان اجتماع پیوند زدە شود.
